Stopnie fali według Prechtera. Wytyczne dotyczące identyfikacji i przemian fal w strukturach falowych.
Drodzy przyjaciele!
W ostatnim artykule szkoleniowym zaczęliśmy studiować teorię fal Elliotta na podstawie książek znanego analityka rynku amerykańskiego Roberta Prechtera. Próbuję również porównać interpretację Prechtera dotyczącą zasady fali Elliotta i podejście do teorii fal Elliotta zadeklarowane przez innego znanego analityka rynku, Billa Williamsa. Podejście Williamsa opisano w poprzednich artykułach, patrz Część 1 i Część 2.
Dzisiaj również będziemy studiować teorię fali Elliota w oparciu o badania Prechtera. Zaczniemy od stopni fali, a następnie przestudiujemy wytyczne, które pomogą wam poprawnie określić struktury fal, a zatem sporządzić dokładną prognozę cenową!
Zanim przestudiujemy wytyczne, powinienem nadmienić, że nie zawsze są one obecne we wszystkich modelach fal Elliota, możecie je napotkać lub nie. Poza tym wytyczne, takie jak sygnały, dostarczają dodatkowe informacje dotyczące tego, jakie fale w danej sytuacji mogą pojawić się w przyszłości lub jakich fal możecie nie zobaczyć. Wyjaśnię też wytyczne i podam przykłady hossy. Przykłady te mają identyczne zastosowanie na rynkach niedźwiedzich, w których to przypadkach ilustracje i implikacje byłyby odwrotne.
Stopnie fali
Wiecie już, że fale Elliotta mogą różnić się rozmiarem i że każda fala wyższego stopnia dzieli się na mniejsze formacje. Aby lepiej zrozumieć niektóre wytyczne, musimy bardziej szczegółowo przestudiować ramy czasowe.
Najwyższy stopień fali to globalny stopień fali lub Wielki Supercykl. Takie fale można wykryć tylko w najdłuższych, dwunastomiesięcznych ramach czasowych. Poza tym okres jednej fali może trwać lata, a nawet dekady. Podfale Wielkiego Supercyklu odnoszą się do następnego niższego stopnia, Supercyklu. Opierając się na tej samej zasadzie, Supercykl dzieli się na Cykle lub stopnie podstawowe i tak dalej. Jak napisałem powyżej, klasyczne studium Roberta Prechtera obejmuje dziewięć stopni:
- Wielki Supercykl;
- Supercykl;
- Cykl;
- Podstawowy;
- Średni;
- Mniejszy;
- Mały;
- Minicykl;
- Mikrocykl.
Dokładna identyfikacja stopni fali jest jednym z najtrudniejszych zadań w teorii fal Elliotta, ponieważ nie jest oparta na żadnych dokładnych danych, przedziałach cenowych ani ramach czasowych. Możecie pomylić się o jeden stopień, ale nie będzie to miało dużego wpływu na dokładność prognozy.
Ponadto naśladowcy Roberta Prechtera zdefiniowali kolejnych 6 stopni, a zatem jeszcze bardziej szczegółowa tabela stopni fali Elliotta wygląda następująco:
- Supermilenium;
- Milenium;
- Submilenium;
- Wielki Supercykl;
- Supercykl;
- Cykl;
- Podstawowy;
- Średni;
- Mniejszy;
- Mały;
- Minicykl;
- Mikrocykl;
- Mikro;
- Submikro;
- Maleńki.
Tutaj stopień Mały jest podzielony na Minicykl i Mikrocykl, a Mikrocykl dzieli się na Mikro, Submikro i Maleńki.
W tej skali czasowej stopień Supermilenium powinien przedstawić wzór fali mierzony wieloma tysiącleciami, a Maleńki analizuje ruchy tika.
Największe i najmniejsze stopnie, z technicznego punktu widzenia, nie mają dla nas większego sensu, dlatego pozostanę przy klasycznej tabeli stopni fali opracowanej przez Prechtera, która zawiera dziewięć stopni.
Wytyczne
Istnieje kilka ważnych wskazówek, które znacznie ułatwią identyfikację struktury fali. Są to:
- Alternacja;
- Głębokość fal korekcyjnych;
- Kanałowość;
- Osobowość falowa;
- Inne wytyczne.
W tym artykule wyjaśnię pierwsze trzy rodzaje wskazówek.
Alternacja
Większość traderów, szczególnie początkujących, instynktownie uważa, że skoro ostatni cykl rynkowy zachowywał się w określony sposób, ten z pewnością będzie taki sam. Jednak zachowanie fal ma tendencję do ciągłej zmiany. Z jednej strony utrudnia to identyfikację struktur fal Elliota. Z drugiej strony zasada zmienności fali pozwala z góry przyjąć jej charakterystykę. Na przykład w poprzednich artykułach szkoleniowych wspomniałem, że fale prawdopodobnie nie będą miały równej długości, a jeśli jedna z fal zostanie przedłużona, pozostałe prawdopodobnie będą krótsze.
Alternacja w obrębie impulsów
Jeśli fala druga w sekwencji pięciofalowej jest ostrą korektą z ostrym spadkiem ceny, spodziewajcie się, że fala czwarta będzie ruchem bocznym. I odwrotnie, jeśli fala druga jest korektą boczną, fala czwarta będzie ostrą korektą.
Jedną z cech ostrej korekty jest to, że ostra korekta nigdy nie obejmuje nowej skrajnej ceny, czyli takiej, która znajduje się poza ortodoksyjnym końcem poprzedniej fali impulsowej. Poza tym takie korekty prawie zawsze rozwijają się jako zygzaki (pojedyncze, podwójne lub potrójne) lub mogą być podwójnymi trójkątami, które zaczynają się od zygzaka.
I odwrotnie, korekty boczne często zawierają nową skrajną cenę. Mogą składać się z kombinacji flatów, trójkątów, podwójnych i potrójnych kombinacji. W rzadkich przypadkach zwykły trójkąt (taki, który nie zawiera nowej skrajnej ceny) w pozycji czwartej fali zastąpi ostrą korektę, a po niej pojawi się inny wzór boczny w pozycji drugiej fali.
Istnieją również formacje, które nie pokazują naprzemienności między falami podrzędnymi 2 i 4. Są to trójkąty ukośne. Rozszerzenia mają tendencję do zmian. W większości przypadków, jeśli pierwsza fala jest krótka, trzecia zostanie przedłużona, a piąta znowu będzie krótka. Rozszerzenia, które zwykle występują w fali 3, czasami występują w fali 1 lub 5, co stanowi kolejny przykład przemienności.
Wykres pokazuje przykład sekwencji, w której fala 2 jest korektą boczną, fala 3 jest najkrótsza w sekwencji, a fala 5 jest przedłużona. Oznaczyłem pięciofalowy podział piątej fali niebieskimi liniami. Ponieważ druga fala jest ruchem bocznym, czwarta, zgodnie z prawem przemienności, jest ostrą korektą; krótki impuls, fala 3, jest zmieniona, a fala 5 przedłużona.
Alternacja w obrębie fal korekcyjnych
Jeśli fala A jest flatem i ma strukturę a-b-s, należy spodziewać się zygzakowatej formacji a-b-c dla fali B i odwrotnie.
Powyższy przykład pokazuje przemianę w obrębie fali korekcyjnej. Fala (a) rozwija się jako zygzak, po którym następuje fala (b) w kształcie flata.
Innym częstym przykładem są bardziej złożone fale. Na przykład fala A jest prostym zygzakiem a-b-c, fala B rozwinie się w bardziej złożony potrójny zygzak lub bardziej złożoną falę, w której zygzaki są łączone z innymi wzorami. Jednak odwrotna kolejność, czyli ta gdy kolejne fale mają prostszą strukturę, jest znacznie mniej powszechna.
Powyższy pięciominutowy wykres BTCUSD pokazuje przykład trzyfalowej korekty z kolejnymi złożeniami. Gdy fala (a) jest prostym zygzakiem, druga fala jest potrójnym zygzakiem, a trzecia fala jest bardziej skomplikowaną konstrukcją, która jest podzielona na trzy trójkąty. Główne fale na wykresie są oznaczone czerwonymi liniami, podfale są oznaczone niebieskimi liniami, a fale średnie składają się ze złożonych formacji i są oznaczone fioletowymi literami.
Głębokość fal korekcyjnych
Teoria fal Elliota jest rzadkim przypadkiem, gdy narzędzie analityczne rynku dostarcza informacji o tym, kiedy zakończy się bessa. Główną wytyczną jest to, że korekta, zwłaszcza gdy sama jest czwartą falą, zwykle osiąga maksymalne cofnięcie w przedziale ruchu poprzedniej czwartej fali mniejszej o jeden stopień, najczęściej w pobliże poziomu jej końcowego punktu.
Zielone linie na powyższym wykresie oznaczają pierwotną formację pięciofalową, niebieskie linie oznaczają formacje mniejszego stopnia. Pozioma fioletowa linia oznacza punkt końcowy czwartej fali impulsu pierwotnego. Jak widać, pokrywa się on z punktem początkowym korekty o jeden stopień niżej. Tak więc powyższy warunek jest technicznie spełniony.
Robert Prechter zauważył kolejną prawidłowość w analizie różnych rynków, jeśli fala 1 w impulsie zostanie przedłużona, korekta następująca po piątej fali będzie najczęściej ograniczona przez niż drugiej fali.
Chcę jeszcze raz podkreślić, że te wytyczne, w przeciwieństwie do zasad opisanych w poprzednim artykule, mogą, ale nie muszą być spełnione. Czasami płaskie korekty lub trójkąty, szczególnie te po przedłużeniach, nie docierają do obszaru czwartej fali. Wynika to z wpływu dużej siły, która przesuwa rynek w kierunku impulsu.
Zygzaki, wręcz przeciwnie, czasami wkraczają w obszar drugiej fali mniejszego stopnia, chociaż zdarza się to niemal tylko wtedy, gdy zygzaki powstają jako drugie fale.
Korekty po przedłużeniach piątej fali
Prechter wyprowadził jeszcze jedną ważną regułę z Zasady Fali, która najczęściej zostaje spełniona. Gdy piąta fala jest przedłużeniem, korekta będzie ostra i znajdzie silne wsparcie na poziomie niżu drugiej fali przedłużenia. Może to zakończyć ruch niedźwiedzi w dół lub stać się ostatnim punktem fali korekcyjnej.
Powyższy wykres przedstawia impuls zaznaczony zielonymi liniami z przedłużoną piątą falą oraz korektę oznaczoną czerwonymi liniami. Niebieskie linie oznaczają przedłużenie piątej fali impulsu pierwotnego. Niż drugiej fali w tej sekwencji jest zaznaczony poziomą fioletową linią. Niewiele różni się od punktu końcowego fali A, co wskazuje na silne wsparcie w tym obszarze.
Po przedłużeniach piątej fali zwykle następują ostre korekty. W tym przypadku pojawienie się takich formacji powinno być sygnałem gwałtownego cofnięcia do określonego poziomu.
Jeżeli po rozszerzonej piątej fali następuje płaska korekta, najczęściej kończy się ona poniżej niżu drugiej podfali w przedłużeniu. Jednak fala A zakończy się w obszarze drugiej fali w przedłużeniu, a następująca pięciofalowa sekwencja będzie podążać za zwyżkową tendencją.
Kanałowość
W trakcie rozwijania swojej teorii Elliott zwrócił uwagę na fakt, że górna i dolna granica impulsów może być zamknięta w równoległych liniach kursowych. Spróbujmy dowiedzieć się, dlaczego tak się dzieje.
Wytyczna dotycząca równości fal
Jedną ze wspólnych prawidłowości jest ta, że dwie fale motywacyjne w sekwencji pięciofalowej będą dążyć do równości w czasie i pod względem wielkości. Zasadniczo dotyczy to dwóch standardowych fal, gdy jedna jest przedłużeniem, szczególnie gdy trzecia fala jest przedłużeniem. Jeśli nie są one równe, kolejnym prawdopodobnym związkiem jest wielokrotność 0,618. Nawiasem mówiąc, ta wytyczna pasuje do wytycznej fali naprzemiennej. Jeśli jedna z trzech fal motywacyjnych znacznie różni się od dwóch pozostałych, wówczas pozostałe dwie powinny być do siebie podobne.
Z powyższego wykresu BTCUSD jasno wynika, że pierwsza i trzecia fala są podobne pod względem trzech parametrów: wyglądu, faktycznej długości (fala 3 jest nieco dłuższa niż 101% długości fali (1) i czasu (pierwsza fala ma 12 słupków, druga 11).
Aby mniej lub bardziej dokładnie określić proporcję fal, Robert Prechter zaleca skorzystanie z arytmetyki lub skali procentowej dla fal stopnia średniego lub mniejszego. W przypadku fal o stopniu wyższym niż średni powinniśmy używać tylko wartości procentowych, ponieważ arytmetyka nie będzie przydatna. Wynika to z tego, że zmienność rynku znacznie zmienia się w ciągu dość długiego okresu. Na przykład początkowo spokojny rynek, na którym zmiana o 100 punktów jest definiowana jako intensywny ruch, może stać się niestabilny po kilku latach, gdzie ta sama różnica nic nie znaczy.
Jako przykład weźmy codzienny wykres BTCUSD od kwietnia 2014 roku do chwili obecnej. Czerwone strefy oznaczają obszar o dużej zmienności. W innych strefach mamy obszary o małej zmienności, w których nawet niewielkie zmiany ceny będą znaczące.
Technika kanałowości
Kanały falowe służą do prognozowania przyszłego rozwoju trendów. Zazwyczaj szczyty fal impulsowych mieszczą się w ich granicach z ogromną precyzją, a zatem wcześniejsze rysowanie kanałów pozwala analitykowi określić przyszłe punkty zwrotne. Kanałowanie może być dość skuteczną alternatywą dla identyfikacji początku i końca fal przy użyciu wskaźników opisanych w artykułach poświęconych systemom handlowym Billa Williamsa.
Początkowa technika kanałowania impulsu wymaga co najmniej trzech punktów odniesienia. Górna granica jest rysowana przez połączenie szczytów fal 1 i 3; dolna granica jest rysowana zgodnie z końcem drugiej fali. Dolna granica jest linią równoległą do górnej granicy.
Ta technika dostarcza informacje o szacowanej granicy fali czwartej. Techniki tej nie należy stosować do wyznaczania piątej fali. Wynika to z faktu, że fale nie zawsze rozwijają się typowo lub idealnie, aby móc z całą pewnością stwierdzić, że kanał jest dokładny. Poza tym trzecie fale zwykle poruszają się na tyle daleko, że punkt początkowy jest wykluczony z punktów styku ostatniego kanału.
Powyższy rysunek przedstawia trzy ukończone fale kanału i rozwijającą się czwartą falę. Zgodnie ze szczytami fal zdefiniowaliśmy górną granicę i kierunek kanału; zgodnie z końcowym punktem fali 2 narysowaliśmy linię równoległą, która jest dolną granicą. Analizując granice kanałów, możemy jedynie założyć, że czwarta fala zakończy się w przedziale 8400–8600. Możemy za to na pewno określić początkową prognozę, obserwując kierunek i przebieg fali 4.
Jeśli czwarta fala kończy się w punkcie dotykającym równoległości, kanał początkowy nie ma korekty. Często zdarzają się jednak przypadki, gdy fala nie dociera do granicy kanału lub ją przekracza. Jest to normalna sytuacja, ponieważ kanał jest nadal początkowy.
W takich przypadkach Prechter zaleca rekonstrukcję kanału w celu określenia granicy dla fali piątej. Najpierw połączcie końce fali drugiej i czwartej. Jeśli fale są regularne, górna część równoległa najdokładniej prognozuje koniec fali piątej, gdy zostanie narysowana dotykając szczytu fali trzeciej.
Jeśli fala trzecia jest wyjątkowo silna, cena gwałtownie rośnie, gdy fala się rozwija, wówczas równoległy spadek z jej szczytu może być zbyt duży. Czasami jest to bardzo wyraźne. W takim przypadku powinniście narysować równoległą linię do linii bazowej, która dotyka szczytu pierwszej fali.
W naszym przykładzie fala 3 wygląda normalnie, więc narysujemy górną granicę dotykając jej szczytu. Zielona strzałka wskazuje oczekiwany koniec fali piątej między 9600 a 9800.
Czasami struktura fali może być na tyle skomplikowana, że nie można wybrać techniki obliczania górnej granicy. Prechter zaleca narysowanie obu potencjalnych górnych linii granicznych. Niż będzie początkowym celem; gdy cena go przekroczy, następna linia oporu będzie na górze.
Piąta fala kończy się prawie dokładnie na granicy kanału. Doświadczenie pokazuje, że skrajny punkt fali czwartej jest poprawnie zidentyfikowany tylko w połowie przypadków. Jednak po określeniu granic kanału oczekiwany koniec piątej fali jest dokładniejszy. Nawiasem mówiąc, tę technikę można wykorzystać do określenia celów w kurczących się trójkątach.
To wszystko na dziś. W kolejnych artykułach szkoleniowych wyjaśnię tak ważną koncepcję jak indywidualność fal, która da głębszy wgląd w procesy powstawania fal.
Życzę powodzenia i dużych zysków!
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)
Wykres cen BTCUSD w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
