Artykuł obejmuje następujące tematy:
NeoWave theory by Glenn Neely. Retracement rules. The first rule of wave proportions
Drodzy przyjaciele,
Zasada fali Elliotta zawsze będzie odpowiednim narzędziem analizy technicznej w handlu. Opanowanie fal Elliotta jest ważnym krokiem w rozwoju umiejętności handlowych. Dzisiaj będę kontynuował omawianie najnowocześniejszej interpretacji teorii fal Elliotta opisanej przez Glenna Neely'ego w jego książce Mastering Elliott Wave.
Poprzednie artykuły szkoleniowe z serii NeoWave możecie przeczytać tutaj:
Teoria Neo Wave. Część 1. Zasady tworzenia wykresów
Teoria Neo Wave. Część 2. Podstawowe informacje dotyczące Polifal i Etykiet Struktur
Dzisiaj, tak jak obiecałem, zajmę się zasadami zniesienia, a także tzw. proporcjami fal. No to jedziemy!
Kiedy i jak należy stosować zasady zniesienia?
Zasady zniesienia służą do zwiększania dokładności projekcji dla monofal. Powinniście zastosować te zasady, gdy ustalicie punkty końcowe wszystkich monofal na swoim wykresie. Poza tym Neely nie zaleca stosowania tej zasady do analizy bardzo skomplikowanych wykresów, które obejmują identyfikację więcej niż 20 monofal jednocześnie.
Na początkowym etapie musicie wybrać najwcześniejszą falę na wykresie, którą chcecie przeanalizować. Na przykład, jeśli zamierzacie analizować pięć monofal, powinniście zacząć od najwcześniejszej.
Oznaczcie ją w myślach jako m1, a kolejną jako m2. Następnie obliczcie stosunek m2 do m1. Aby dokonać tych pomiarów dokładnie i szybko skorzystajcie z siatki Fibonacciego. Następnie zastosujcie poniższą tabelkę Identyfikacji Zasad, aby zidentyfikować zasadę zniesienia, którą należy zastosować w określonej sytuacji rynkowej.
Identyfikacja zasad
| Numer zasady | Warunki (proporcje m2 w stosunku do m1) |
1 | Mniej niż 38.2% |
2 | między 38.2% a 61.8% |
3 | 61.8% |
4 | Między 61.8% a 100% (wyłącznie) |
5 | Co najmniej 100% ale mniej niż 161.8% |
6 | Między 161.8% (łącznie z) a 261.8% (łącznie z) |
7 | Więcej niż 261.8% |
Dalsze wyjaśnienie sytuacji rynkowej może również wymagać obliczenia stosunku m0 do m1, stosując zasadę 4 należy również zmierzyć stosunek m2/m3. Powinniście także wcześniej zidentyfikować fale poprzedzające m0. Pamiętajcie, że powinny być oznaczone indeksami ujemnymi, czyli m(-1), m(-2) itd. W każdej zasadzie opiszę warunki tzw. przedkonstrukcyjnych reguł logiki. Poza tym m0 i m2 mogą nie być monofalami. Mogą to być również fale złożone i zawierać 3,5 i więcej monofal.
Kolejną ważną rzeczą jest dopuszczalne odchylenie. Na przykład nie należy wykluczać żadnej alternatywy tylko dlatego, że m1 jest zniesiona o 60% w stosunku do m2, a zasada mówi, że powinna być zniesiona o co najmniej 61,8%. Teoria NeoWave akceptuje 4% odchylenie po obu stronach dla wszystkich zniesień Fibonacciego. Oznacza to, że jeśli jedna z zasad mówi, iż m2 powinna stanowić 61,8% m1, dopuszczalne proporcje znajdują się między 58% a 66%. W niektórych przypadkach dopuszczalne są większe odchylenia (do 10%).
Należy jednak ściśle przestrzegać proporcji poprzednich wzorów falowych, przy interpretacji tych parametrów nie są dopuszczalne żadne odchylenia. Na przykład w opisie zasad zniesienia często można spotkać się z wyrażeniem „jeśli początek m1 (plus jedna jednostka czasu) zostanie osiągnięty w czasie, który nie przekracza czasu, w którym uformowała się cała fala”, i należy je rozumieć dosłownie.
W tym miejscu należy pamiętać o tym, że jednostką czasu w teorii NeoWave jest przedział czasu między dwoma kolejnymi punktami wykresu, czyli przedział czasu między początkiem a końcem najprostszej monofali. W przypadku powyższej reguły do całkowitego czasu potrzebnego na uformowanie m1 należy dodać jedną jednostkę czasową. Na przykład, jeśli m1 jest najprostszą monofalą, łączna ilość czasu będzie wynosić dwie jednostki czasowe. Jeśli jest to polifala (fala złożona), która tworzy się na przykład podczas pięciu jednostek czasowych, to całkowity czas wyniesie sześć jednostek czasu.
Ostatecznym celem jest przekształcenie opisanych poniżej zasad w etykiety struktur, które wyjaśniłem w poprzednim artykule szkoleniowym. Pomoże nam to dokładniej zidentyfikować zarówno wzory fal, jak i pozycje segmentów we wzorach. Więcej o etykietach struktur dowiecie się w poprzedniej lekcji.
Zasada 1
Jeśli m2 porusza się w kierunku przeciwnym do m1 i znosi o mniej niż 38,2%, stosujemy jeden z poniższych warunków, aby zmierzyć proporcje m0 w stosunku do m1 i oznaczyć fale etykietami struktur odpowiadającymi wybranemu warunkowi.
Warunek “a” (mo wynosi mniej niż 61.8% m1)
1. Jeżeli czas trwania (okres tworzenia się fali) m2 jest równy lub dłuższy niż m1 lub m3, koniec m1 należy oznaczyć jako „:5”.
Jeśli jednak długość m(-1) zawiera się między 100% a 161,8% (łącznie) m0, m0 wynosi około 61,8% m1, a m4 nie przekracza końca m0, badana fala m1 prawdopodobnie zakończy się w postaci płaskiego złożonego wzoru cenowego, w którym m2 znajduje się w położeniu fali x. Należy zaznaczyć ją jako „x:c3”, a koniec fali m1 jako „:s5”. Pamiętajcie, że etykiety struktury bazowej zostały szczegółowo omówione w poprzednim artykule szkoleniowym.
2. Jeśli m1 osiągnęła początek m0 w czasie krószym lub równym okresowi tworzenia się m0, a m0 składa się z więcej niż trzech monofal, to m0 prawdopodobnie będzie końcowym odcinkiem ważnego wzoru falowego. Zaznaczcie ją jako „:5”, piątkę. Następnie, zgodnie z wynikami analizy innych fal, tę etykietę struktury można zastąpić dokładniejszą.
3. Jeżeli długość i czas trwania fali m0 i m2 są w przybliżeniu równe lub odnoszą się do siebie w proporcji 0,618, długość m(-1) jest równa lub wynosi 161,8% m1, m3 osiąga długość m(-1) w okresie nieprzekraczającym czasu tworzenia się m(-1), mamy bieżącą korektę, w której fala b kończy się zauważalnie wyżej (jeśli trend wyższego stopnia jest byczy) niż szczyt poprzedniego wzrostu .
Lub znajduje się wyraźnie niżej, jeśli trend wyższego stopnia jest niedźwiedzi. Dlatego do etykiety „:5” musicie na końcu m1 dodać etykietę „[:c3]”.
W przypadku, gdy tworzy się prosta bieżąca korekta, najczęściej zaczyna się ona od m0, m1 będzie falą b, a m2 będzie ostatnią falą c.
Jeśli m(-2) jest krótsza niż m(-1), a m3 wynosi 161,8% m1, prawdopodobnie utworzy się podwójna trójka zaczynająca się od m(-2) i kończąca się na fali m4. Odpowiednio, m1 jest w tym wzorze falą x, więc dodajecie „x” przed etykietą struktury. Będzie to wyglądać jak „x:c3”.
4. Jeśli m0 i m2 są z grubsza równe pod względem ceny i czasu lub powiązane przez proporcję 0,618, proporcja m(-1) jest mniejsza niż 161,8% m1, a punkt początkowy m3 (plus jedna jednostka czasu) jest osiągany w tym samym czasie (lub krótszym) co czas tworzenia się m3, mamy bieżącą korektę, która zawiera więcej niż jeden wzór fali. W takim przypadku po etykiecie struktury m1 „:5” należy umieścić „:c3”.
Fala x tej korekty może znajdować się na końcu m0 lub być niewidoczna (lub może jej nie być), ukryta w pobliżu środka m1. Należy zatem umieścić „x” na etykiecie m0 „:c3”. Poza tym należy zakreślić środek m1 i wstawić „x:c3” po prawej stronie, a „:s5” po lewej stronie. Brakujące fale omówię szczegółowo w kolejnych artykułach.
Jeżeli m(-2) jest dłuższa niż m(-1), to lista struktur m(-1) powinna zostać wzbogacona o etykietę pozycyjną „sL3”. W tym przypadku fala x nie może znajdować się na końcu fali m0.
Jeśli proporcja m3 wynosi mniej niż 61,8% m1, istnieje większe prawdopodobieństwo znalezienia brakującej fali w środku m1. W takim przypadku należy użyć dodanej wcześniej etykiety „:5”.
5.Jeśli m0 i m2 wyraźnie różnią się od siebie ceną, czasem lub pod obydwoma względami, m0 i m2 nie mają tego samego przedziału cenowego, a m1 w porównaniu do m(-1) i m3 nie jest najkrótszą z trzech fal, m1 może być częścią większego wzoru Impulsu Trendu. Jeśli faktycznie ma to miejsce korzystamy z poprzednio użytej etykiety „:5”.
Zobaczmy warunek (a) tej zasady na poniższym przykładzie.
Najpierw sprawdzamy warunki Zasady 1. Fala m2, zaznaczona na wykresie zieloną linią, wynosi mniej niż 38,2% m1 zaznaczonej czerwoną linią i składa się z dwóch fal monofali podążających w tym samym kierunku. Do skonstruowania wykresu wykorzystałem wskaźnik NeoWave V0, który opisałem w pierwszym artykule z serii NeoWave.
Teraz określimy, jaki warunek ma zastosowanie w naszym przypadku. Długość m0 jest mniejsza niż 61,8% m1. Dlatego powinniśmy zastosować warunek „a” Zasady 1.
Teraz wybierzemy jeden z akapitów warunku (a), który będzie odpowiedni do znalezienia wzoru, którego elementem jest m1. Czas trwania i długość m0 i m2 (projekcje cenowe tych fal zaznaczono zielonymi obszarami) są odmienne, a ich rzuty nie pokrywają się, o czym świadczy wizualna analiza wykresu.
Długość m(-1) wynosi 176 pipsów (czerwony obszar), m1 wynosi 583 pipsów (zielony obszar), a m3 wynosi 197 pipsów (niebieski obszar). A zatem m(-1) jest najkrótsza.
Zgodnie z paragrafem 5 warunku (a), m1 może być częścią większego impulsu trendu, więc oznaczamy ją jako „:5”.
Warunek (b). Jeśli m0 wynosi co najmniej 61.8% ale mniej niż 100% m1
Gdy spełniony jest warunek (b) umieśćcie etykietę struktury “:5” na końcu m1.
- Jeśli długość m(-1) zawiera się w przedziale 100-161,8% (włącznie) m0, a m4 nie przekracza końca m0, m1 prawdopodobnie będzie ostatnią falą płaskiego wzoru w złożonej formacji, w której m2 jest falą x. Dlatego należy umieścić „:s5” na końcu m1 i „x:c3” na końcu m2. W niektórych przypadkach mogą być potrzebne dodatkowe etykiety struktur, których lista znajduje się poniżej.
- Jeśli m0 składa się z więcej niż 3 monofal, a m1 (minus jedna jednostka czasu) osiąga początek m0 w tym samym czasie (lub krótszym), w jakim uformowała się m0, m0 może wypełnić ważny wzór Elliotta.
- Jeśli część przedziału cenowego m2 jest podzielona przez m0, a m3 jest dłuższa i bardziej pionowa niż m1 w czasie równym czasowi m1 (lub krótszym), dodajcie „:sL3” do listy struktur m1.
- Jeżeli prognozy cenowe m2 i m0 częściowo pokrywają się, m(-1) jest krótsza niż m1, m3 jest dłuższa niż m1, a jej czas trwania jest równy (lub krótszy) niż czas trwania m1, a m1 i m0 są wyraźnie różne pod względem ceny i/lub czasu, m4 (grupa fal m4-m6) osiąga początek m1 w okresie wynoszącym 50% przedziału czasowego od m1 do m3, m3 prawdopodobnie zakończy piąty rozszerzony wzór końcowy. Powinniśmy więc dodać „:c3” do listy struktur m1.
- Ten paragraf dotyczy przypadku, gdy m3 jest krótsza niż m1, część zasięgu m2 jest podzielona przez m0, m(-1) jest dłuższa niż m0, a m1 w porównaniu do m(-1) i m3 nie jest najkrótszą z trzech fal. Poza tym od końca m3 rynek powraca do początku m1 (lub wykracza poza niego) w przedziale czasowym wynoszącym 5.
Sprawdźmy, jak warunek (b) Zasady 1 jest zastosowany w przykładzie pary BTCUSD.
Sprawdźmy kryteria pierwszej zasady, warunek (b). M2 zaznaczona krótką czerwoną linią wynosi mniej niż 38,2% m1 zaznaczonej zieloną linią, która jest dłuższa. Tak więc ten przypadek odnosi się do zasady 1.
Długość fali m0 wynosi prawie 78,6% m1, a więc mieści się między 61,8% a 100% m1. Zatem warunek (b) zasady 1 jest spełniony. Początek m0 zaznaczyłem czerwoną kropką, ponieważ koniec poprzedniej fali m(-1) jest przesunięty zgodnie z zasadą neutralności, którą opisałem w pierwszym artykule z serii NeoWave.
Musimy więc wybrać odpowiedni akapit warunku (b). M(-1) wynosi prawie 161,8% m0.
Punkt końcowy m0 (zaznaczony poziomą różową linią) nie przekracza początku m4. Korzystamy z odpowiedniego punktu 1 warunku (b), m1 prawdopodobnie zakończy płaski wzór w złożonej formacji, w którym fala m2 jest falą x. Umieszczamy zatem „:s5” na końcu m1 i „x:c3 s5” na końcu m2. Inne akapity warunku (b) nie są spełnione, więc nie będziemy ich brać pod uwagę.
Warunek (c). m0 znajduje się między 100% a 161.9% m1 (łącznie z)
Umieśćcie “:5” na końcu m1.
- Jeśli m0 i m1 są w przybliżeniu równe (dopuszczając odchylenie 10%) pod względem ceny, oraz m0 i m1 są równe lub powiązane proporcją 61,8% w czasie, m3 jest dłuższa niż m1, m2 potrzebuje tyle samo czasu co m1 lub mniej, m2 potrzebuje mniej czasu niż m1 i jest bardzo zbliżona do 38,2% w stosunku do m1, a mo ma etykietę struktury „:F3”, dodajemy „[:c3]” do listy struktur m1. „[:c3]” znajduje się w nawiasach, ponieważ jest to ryzykowny wybór. Szansa na to, że „:c3” będzie dobrą falą wzrasta, jeśli m2 kończy się na ważnym poziomie Fibonacciego w stosunku do m0, m1 lub poprzedzającej fali impulsowej o dowolnej złożoności.
- Jeżeli m3 jest dłuższa niż m1, m4 nie osiąga poziomu 61,8% m3 lub osiąga początek poziomu m3, m2 wynosi około 38,2% m1, m(-3) jest dłuższa niż m(-2), oraz m(-2) lub m(-1) jest dłuższa niż m0, m1 może być przedostatnią odnogą kurczącego się trójkąta, dodajcie „(:sL3)” do listy struktur m1. Jednak nawet w tych idealnych warunkach, etykieta struktury „:sL3” jest nadal mniej prawdopodobna niż „:5” umieszczona wcześniej, dlatego znajduje się w nawiasach.
Sprawdźmy warunek (c) na przykładzie.
W tym przypadku istotny jest pierwszy akapit, ponieważ m2 nie osiąga 38,2% m1 zaznaczonej czerwoną linią, składa się z dwóch monofali przesuwających się w tym samym kierunku.
Fala m0, zaznaczona zieloną linią, to 100% m1. Zatem warunek (c) pierwszej zasady jest spełniony. Tak więc ustawiam „:5” na końcu m1. Żaden z dwóch szczególnych przypadków w warunku (c) nie jest spełniony, a zatem lista struktur m1 dla m1 na tym etapie jest kompletna.
Warunek (d). m0 wynosi więcej niż 161.8% m1.
W tych okolicznościach mamy tylko jedną alternatywę. Jeśli m0 jest dłuższa niż 161,8% m1, wstawcie „:5” na końcu m1. Warunek (d) jest spełniony dość rzadko, chociaż jest on najłatwiejszy do analizy.
To wszystko na dziś. W kolejnym artykule szkoleniowym wyjaśnię drugą zasadę zniesienia.
Dbajcie o siebie i swoje pieniądze!
Subskrybujcie mnie i czytajcie nowe artykuły jako pierwsi!
Życzę powodzenia i dużych zysków!
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)
Wykres cen BTCUSD w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
