NeoWave. Część 12. Impulsy i zasady analizy impulsowych wzorów fal

2020.10.13 2020.10.13 NeoWave. Część 12. Impulsy i zasady analizy impulsowych wzorów fal

Mikhail Hypovhttps://www.liteforex.pl/blog/authors/mikhail-hypov/

Drodzy przyjaciele!

W poprzednim artykule zakończyłem omawianie zasad zniesienia (relacji fal), które pomagają zidentyfikować pozycje monofal i złożonych formacji fal we wzorach fal Elliota.

Jeśli nie jesteście zaznajomieni z teorią NeoWave, zdecydowanie polecam przeczytanie wszystkich artykułów z serii NeoWave opartych na książce Glenna Neely'ego Mastering Elliott Wave, zaczynając od pierwszego:

• Teoria Neo Wave. Część 1. Zasady tworzenia wykresów
• Teoria Neo Wave. Część 2. Podstawowe informacje dotyczące Polifal i Etykiet Struktur
• NeoWave. Część 3. Zasada zniesienia 1.
• Teoria NeoWave. Część 4. Zasada zniesienia 2.
• Teoria NeoWave. Część 5. Zasada zniesienia 3.
• NeoWave. Część 6. Zasada zniesienia 4. Warunki “a” i “b”
• NeoWave. Część 7. Zasada zniesienia 4. Warunki “c”, “d” i “e”
• NeoWave. Część 8. Zasada zniesienia 5. Warunki “a” i “b”
• NeoWave. Część 9. Zasada zniesienia 5. Zasada zniesienia 6, warunek “a”.
• NeoWave. Część 10. Zasada zniesienia 6. Warunki “b”, “c” i “d”
• NeoWave. Część 11. Zasada zniesienia 7.

Teoria NeoWave Glenna Neely’ego. Impulsowe wzory fal. Zasady przedłużeń, równości, przemian i nakładania się. Zasady logiki

W tym artykule, a także w kilku następnych, zajmiemy się wzorami fal Elliotta, ich odmianami i podstawowymi zasadami konstrukcyjnymi. Napiszę również o tym, w jaki sposób wzory fal składają się z monofal i omówię warunkowe zasady konstrukcji.

Impulsy

Wzory impulsów opisałem pokrótce w drugiej części serii poświęconej NeoWave. Teraz wyjaśnię je bardziej szczegółowo.

Pamiętajcie, że Impusly są wzorami podlegającymi następującym zasadom:

1. Wzory impulsowe zwykle składają się z pięciu oddzielnych segmentów, które są oznaczone numerami od 1 do 5 i spełniają warunki wzorów trendu lub końcowych. Wzór trendu to wzór, którego projekcje fal 2 i 4 nie nakładają się. Wzór końcowy to wzór falowy, w którym rzuty fal 2 i 4 zachodzą na siebie. Bardziej szczegółowo omówię te pojęcia w części poświęconej zasadom nakładania się.
2. Trzy z tych segmentów muszą rozwijać się w tym samym kierunku.
3. Drugi odcinek (fala) porusza się w przeciwnym kierunku niż pierwszy, ale nie osiąga punktu początkowego pierwszej fali.
4. Trzeci odcinek (fala) powinien być dłuższy niż druga fala i nie może być najkrótszy spośród fal 1, 3 i 5.
5. Piąty odcinek jest prawie zawsze dłuższy niż czwarta fala i musi stanowić co najmniej 38,2% czwartej fali. Jeśli jej długość wynosi od 38,2% do 100% (wyłącznie) czwartej fali, piąta fala nazywana jest porażką.

Jeśli przynajmniej jedna z zasad nie zostanie spełniona, potencjalny impuls prawdopodobnie będzie korektą.

Zasada Przedłużenia

Przedłużenie (najdłuższa fala w sekwencji falowej), które opisałem już w artykułach poświęconych Williamsowi (tutaj) i Prechterowi (tutaj), jest istotnym elementem impulsowych wzorów cenowych. Innymi słowy, obecność (lub brak) przedłużenia pozwala odróżnić rzeczywiste wzory impulsów od imitacji, które są korektami.

Fala jest przedłużeniem, jeśli jest najdłuższą falą w sekwencji, powinna stanowić co najmniej 161,8% następnej najdłuższej fali. Jeśli ta zasada nie jest przestrzegana, zwróćcie uwagę na dwa ważne, ale rzadkie wyjątki:

• Gdy trzecia fala jest najdłuższa, ale wynosi mniej niż 161,8% pierwszej, a piąty segment jest krótszy niż trzeci, istnieje niewielka szansa na to, że rynek tworzy niezwykle rzadką odmianę wzoru trzeciego przedłużenia końcowego wzoru impulsowego.
• Gdy pierwsza fala we wzorze jest najdłuższa, może wynosić nieco mniej niż 161,8% trzeciej fali, ale trzecia fala nie zakończy się wyżej niż 61,8% po zakończeniu pierwszej, nadal istnieje niewielka szansa na odmianę wzoru impulsowego.

Wykres przedstawia pięciofalowy wzór impulsowy, którego fale są oznaczone cyframi od (1) do (5). Trzecia fala jest najdłuższa, ale wynosi nieco mniej niż 161,8% fali (1). A zatem, zgodnie z wyjątkiem zasady przedłużenia, istnieje niewielka szansa na to, że tworzy się rzadkie trzecie przedłużenie końcowego wzoru impulsowego.

Zasada równości

Zgodnie z omówioną powyżej zasadą przedłużenia, jedna z fal musi być znacznie dłuższa niż dwie pozostałe fale wśród fal 1, 2 i 3. Odwrotna zasada równości odnosi się do pozostałych dwóch fal. Oznacza to, że dwie nieprzedłużone fale powinny dążyć do równości pod względem ceny i/lub czasu, lub być powiązane współczynnikiem Fibonacciego (zwykle 61,8%) pod względem jednego lub obu parametrów. Zasada ta może nie działać, gdy wzór zawiera przedłużenie pierwszej fali lub jest impulsem końcowym.

Spójrzmy na nasz przykład. Na powyższym wykresie porównałem fale (1) i (5), ponieważ trzecia fala prawdopodobnie będzie przedłużeniem. Jak widać, piąta fala wynosi niemal 100% pierwszej fali, więc mamy tutaj zasadę równości.

Zasada przemienności

Omówiłem już tę zasadę w serii edukacyjnej poświęconej zasadzie fal Elliota w interpretacji Prechtera (patrz tutaj). W teorii NeoWave zasada równości mówi, że „porównując sąsiednie lub naprzemienne fale tego samego stopnia, powinny one być charakterystyczne i niepowtarzalne pod wieloma względami”. W przeciwieństwie do teorii Williamsa i Prechtera, które uwzględniają czas i cenę oraz złożoność fal, NeoWave analizuje znacznie więcej czynników, w szczególności:

• Cenę,
• Czas (czas potrzebny do utworzenia fali, co Neely uważa za bardzo ważny czynnik),
• Zawiłość (liczba fal podrzędnych i monofal występujących we wzorze),
• Nasilenie (procent zniesienia poprzedniej fali; ma zastosowanie tylko do fal 2 i 4 wzoru impulsowego),
• Konstrukcję (jeden wzór może być płaski, drugi zygzakowaty i tak dalej).

We wzorach impulsowych zasada przemienności stosowana jest przede wszystkim w przypadku fal 2 i 4, w korektach w przypadku fal A i B.

Zobaczmy, jak zasada przemienności jest stosowana w przypadku fal (2) i (4), badanych w pierwszym przykładzie wzoru pięciofalowego. Fale te są zaznaczone na powyższym wykresie zielonymi i różowymi obszarami. Poza tym druga fala ma bardziej skomplikowaną strukturę niż czwarta. Druga fala jest płaska, a czwarta fala mogłaby być zygzakiem, gdyby miała bardziej złożoną strukturę.

Jeśli chodzi o nasilenie, druga fala znosi pierwszą falę o nieco ponad 38,2%.

Czwarta fala znosi trzecią nieco mniej niż o 38,2%. Jest to niemal całkowity zbieg okoliczności. Jednak pod czterema innymi względami mamy tu zasadę przemienności.

Zasada nakładania się

Zasada nakładania się stosowana jest na dwa różne sposoby, w zależności od rodzaju analizowanego impulsu. W impulsie końcowym strefy akcji cenowej fal 2 i 4 powinny częściowo się pokrywać. W impulsie trendu żadna część fali 4 nie mieści się w przedziale cenowym obejmowanym przez falę 2. Ta zasada jest najłatwiejszym sposobem dokonywania rozróżnień między tego rodzaju impulsami.

W naszym przykładzie strefy akcji cenowej fal (2) i (4) (zielona i różowa strefa) nie nakładają się. Mamy tu zatem impulsowy wzór trendu.

Podsumowując to wszystko, jeszcze raz podkreślam, że jeśli badana grupa fal spełnia wszystkie zasady impulsów, od podstawowych do zasady nakładania się, taka formacja może być impulsem; jeśli jedna z zasad zostanie naruszona, wzór powinien być korektą.

Zasady logiki

Przez lata uważnej obserwacji rynku Neely opracował Zasady Logiki. Według nich wszelkie działania rynkowe są zgodne z określonymi zachowaniami opartymi na implikacjach wzoru, który je poprzedzał. Zasady te pomagają prognozować rozwój rynku, są też sprawdzianem poprawności interpretacji rynku. Jeśli oczekiwana akcja cenowa nie nastąpi, należy wziąć pod uwagę scenariusz, w którym obecna interpretacja rynku jest błędna.

Dwa etapy potwierdzania wzoru impulsów

Pierwszym punktem do zastosowania Zasad Logiki jest natychmiastowe zakończenie wzoru impulsowego.

1. Narysujcie linię trendu na końcach fal (2) i (4). Aby potwierdzić, czy wykryty wzór Impulsowy jest prawdziwy, postimpulsowa akcja rynkowa musi przełamać 2-4 linię trendu w takim samym czasie lub krótszym, jaki był potrzebny piątej fali. Jeśli zajmuje to więcej czasu, fala -4 nie jest kompletna, piąta fala przekształca się we wzór końcowy lub wasza interpretacja impulsu jest błędna.
2. Określcie, która fala jest przedłużeniem i postępujcie zgodnie z jedną z poniższych możliwości:

Przedłużenie Pierwszej Fali. Fala następująca po tej odmianie impulsu musi dotrzeć do zakończenia fali 4. Czasami powróci do strefy cenowej fali 2. Poza tym:

• a. Dzieje się tak wtedy, gdy Pierwsze Przedłużenie jest falą 1 lub falą 5 większego wzoru Impulsowego.
• b. Jeśli Pierwsze Przedłużenie jest falą 3, akcja cenowa (w zależności od warunków) może nie być w stanie powrócić do strefy drugiej fali.
• c. Jeśli rynek wykroczy poza zakończenie fali 2, cały wzór impulsowy zakończył się jeszcze większym impulsem lub korektą.

Przedłużenie Trzeciej Fali. Akcja cenowa musi powrócić do strefy 4 fali kompletnego wzoru impulsowego i zwykle kończy się ona w pobliżu zakończenia fali 4. Jeśli ruch cenowy jest zniesiony o ponad 61,8% całego wzoru, przedłużenie trzeciej fali impulsu również kończy falę impulsu wyższego stopnia.

Przedłużenie Piątej Fali. Korekta zgodna z przedłużeniem piątej fali musi znosić co najmniej 61,8% piątej fali, ale nie może znosić całej piątej fali, jeśli trend jest wystarczająco silny. Jeśli piąte przedłużenie zostanie całkowicie zniesione oznacza to, że przedłużenie zakończyło większy trend. W tym przypadku możliwe są dwie opcje:

• a. Wzór piątego przedłużenia jest elementem większego wzoru impulsów piątego przedłużenia.
• b. Impuls piątego przedłużenia jest falą C zygzaka lub flata.

Porażka Piątej Fali. Porażka piątej fali występuje wtedy, gdy fala 5 jest krótsza niż fala 4. Fala następująca po piątej porażce impulsu powinna całkowicie znieść całą falę impulsu. Jeśli impuls poruszał się w górę (w dół), na rynku nie powinno być nowych wyżów (niżów), dopóki impuls nie zostanie całkowicie zniesiony. Podam przykład tego, jak można potwierdzić wzór impulsowy.

Opieram się na poprzednim wykresie, na którym połączyłem końce fali 2 i fali 4 różową linią trendu. Powyższy wykres pokazuje powiększony obraz tej sytuacji, dzięki czemu można lepiej zobaczyć, że okres czasu, który minął zanim kolejna fala przełamuje tę linię trendu nie jest większy niż ten potrzebny do utworzenia fali 5 (zielony kwadrat na wykresie jest wyraźnie mniejszy niż niebieski). A zatem mamy tutaj pierwszą zasadę potwierdzająca falę impulsową.

Zaawansowane Zasady Logiki

Neely poświęca osobny dział zaawansowanym zasadom logiki, ponieważ oddzielnie obejmują one trendy i impulsy końcowe.

Impuls Trendu

Pamiętajcie, że impuls trendu to wzór, którego projekcje fal 2 i 4 nie pokrywają się. Fala podążająca za impulsem trendu nie powinna całkowicie znosić impulsu, jeśli wzór impulsu nie jest falą 5 większego wzoru impulsowego lub falą C w korekcie.

Jeśli kolejna fala nie zniesie więcej niż 61,8% fali impulsu, impuls trendu może być falą a w korekcie, pierwszą falą lub trzecią falą większego wzoru impulsowego.

Jeśli zniesienie poprzedniego wzoru impulsu przekracza 61,8%, a poprzedni wzór impulsu jest falą 1 wzoru o większym stopniu, należy spodziewać się złożonej (w stosunku do fali 1) czasochłonnej korekty drugiej fali, która zawiera porażkę fali c.

Jeśli kompletny wzór impulsu jest trzecią falą kolejnego większego wzoru, którego czwarta fala stanowi około 61,8% trzeciej fali, powinna wystąpić porażka piątej fali. Poza tym:

• Przedłużenie piątej fali jest spodziewane wtedy, gdy fala 4 powróci po silnym zniesieniu fali 3, a fala 3 nie będzie wynosić więcej niż 261,8% fali 1.
• Fala 4 jest bardziej złożona i czasochłonna niż fala 2, a fala 4 kończy się zniesieniem fali 3 o 61,8%.

Przedłużenie Trzeciej Fali. Jeśli fala następująca po przedłużeniu trzeciej fali nie osiągnie 61,8%  długości tej fali, przedłużenie trzeciej fali prawdopodobnie zakończy falę 1 lub falę 3 większego wzoru.

Przedłużenie Piątej Fali. Przedłużenie piątej fali nie powinno być całkowicie zniesione przez następny ruch tego samego stopnia, chyba że piąta fala zakończyła falę-c Korekty, jest to jednak rzadki przypadek.

Impuls Końcowy

Impuls końcowy to wzór, w którym rzuty fal 2 i 4 zachodzą na siebie. Fala następująca po impulsie końcowym musi znieść cały wzór w czasie wynoszącym 50% lub mniej tego, który był potrzebny wzorowi końcowemu. Zwykle potrzeba na to 25% czasu.

Wzór końcowy zawsze kończy większą formację, a wyż lub niż, który tworzy powinien utrzymywać się przez około dwa razy dłuższy okres (lub jeszcze większy) niż ten wzoru końcowego. Jeśli impuls końcowy jest piątą falą wzoru impulsu, większy wzór impulsu jest zwykle całkowicie zniesiony.

Spójrzmy na nasz przykład. Określamy rodzaj impulsu: trendu lub końcowy. Z powyższego wykresu jasno wynika, że fala następująca po trzecim impulsowym przedłużeniu fali (koniec impulsu zaznaczyłem czerwonym kółkiem) osiąga strefę cenową czwartej fali, również zakończyła się blisko końca fali 4. A zatem spełniony jest tutaj warunek impulsu trendu i do identyfikacji kolejnego wzoru zastosujemy wszystkie właściwości trendu.

Poza tym fala podążająca za impulsem wynosi mniej niż 61,8%. Tak więc, zgodnie z zaawansowanymi zasadami logiki, impuls prawdopodobnie zakończy falę 1 lub falę 3 większego wzoru.

To wszystko na dziś. W kolejnym artykule opiszę etykiety postępu i relacje Fibonacciego typowe dla impulsów.

Dbajcie o siebie i swoje pieniądze!

Subskrybujcie mnie i czytajcie nowe artykuły jako pierwsi!

Życzę powodzenia i dużych zysków!

P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)