Jak wybrać system handlowy: oddzielamy ziarna od plew
Ceny instrumentów finansowych (akcje, derywaty, pry walutowe) poruszają się po nieprzewidywalnej trajektorii. Obecność trendu nie gwarantuje braku odwrócenia notowań podczas kolejnej sesji lub osiągnięcia konkretnych wskaźników cenowych.
Sytuacja, gdy łączy się możliwość wysokiego prawdopodobieństwa prognozowania wzrostu lub spadku kursu oddzielnie wziętego instrumentu nazywa się „taktyką handlową”.
Prognoza realizowana jest na podstawie analizy fundamentalnych wydarzeń, na które zawczasu znana jest reakcja aktywów rynku papierów lub walut. Na przykład prognozowane znaczenia wskaźników makroekonomicznych, kiedy z góry wiadomy jest wzrost stawki procentowej lub wybory prezydenckie, pojawienie się poufnej informacji.
Prawidłowo sporządzona taktyka handlowa zawiera:
- punkt wejścia czy czas, na przykład nabycie aktywu po pojawieniu się wiadomości (lub przed);
- kierunek wejścia (zakup/sprzedaż);
- zasada ograniczenia strat – poziom cenowy, na którym transakcja zostanie zamknięta;
- zasada notowania wielkości przyszłego zysku lub technikę jego śledzenia (przestawianie zleceń ochronnych w strefę zysku w celu zanotowania jego części podczas „cofnięcia” cen od kierunku prognozy).
Swój – cudzy
Trader XXI wieku znajduje się pośród niezliczoności masowej informacji. Każdy broker, wydawnictwo fachowe, bloger wydaje założenia handlowe. Portale społecznościowe traderów dokonują mnóstwa, często sprzecznych, zasadnych i bezpodstawnych prognoz oraz propozycji.
Nauka o tradingu uczy uczestnika rynku działania wg własnego uznania i niekorzystania z cudzych rad. Zgadzają się z tym doświadczeni traderzy, którzy nie czują konieczności „podglądania” cudzych myśli, ale co ma robić nowicjusz, który nie do końca pojął wszystkie tajemnice rynku? Przy braku umiejętności trader opuszcza momenty wejścia, wiadomości, nie widzi poziomów, nie umie dokonać dobrej jakościowo prognozy.
Trader powinien od początku określić nienawodne źródła założeń handlowych oraz taktyk w formie pewnego zalecenia (wejście, punkt wyjścia, ograniczenie strat). Dobrze byłoby, aby poszukiwać rekomendacji, które uczą, zawierają opisanie faktów, w oparciu o które analitycy dotarli do podobnych prognoz transakcji.
Prawidłowo opisana czyjaś taktyka handlowa zawiera element szkoleniowy, zdejmuje odpowiedzialność za transakcję i obciążenie psychiczne z nowicjusza, pomaga przyswoić nowe aktywa.
Jednak nie należy od razu przystępować do wykonania podpowiedzi wybranego analityka lub spółki. Trader powinien sprawdzić na podstawie danych historycznych analizę minionych lat, przeanalizować efektywność rad. Nie należy „wierzyć na słowo” w temacie, gdzie mają miejsce realne inwestycje. Przy braku możliwości kontroli jakości prognoz należy pamiętać, iż „doradców” w świecie rynków finansowych jest więcej, niż trzeba, wybór jest zawsze.
„Potwierdzony przez technikę fundament”
Analiza fundamentalna ii techniczna często rozdzielane są jako dwie odrębne nauki, chociaż są to dwie części całości. Nikomu nie przyjdzie do głowy, aby studiować geometrię oddzielnie od całej matematyki, ale na rynku często słyszy się od traderów: „Jestem technikiem” lub na odwrót, człowiek twierdzi, iż korzystna jest jedynie analiza fundamentalna.
Obie strony sporu przytaczają dowody na temat prawidłowych prognoz jednego kierunku w porównaniu z drugim, wykorzystując jedynie analizę fundamentalną lub techniczną.
W 90% przypadków można dostrzec, iż przed znaczącymi wiadomościami fundamentalnymi rynki osiągają ważnych z technicznego punktu widzenia poziomów, na wykresach pojawiają się „ważne figury”.
Jedno jest możliwe bez drugiego. Ten aksjomat należy wykorzystywać w celu sprawdzenia założenia handlowego. Jeśli u jej podstaw leży analiza fundamentalna – „technika” podpowiada punkt wejścia, na technicznej – „fundament” określi czas transakcji. Brak podwójnego potwierdzenia założenia handlowego („technika” plus „fundament”) służy traderowi jako swego rodzaju filtr fałszywego założenia.
Wybór z wielu założeń handlowych
Termin „założenie handlowe” można zastosować w stosunku do średnio- i długoterminowego stylu handlu. Poboczny efekt podobnych strategii to mała ilość transakcji i, odpowiednio, założeń.
Aby uniknąć sesji z brakiem założeń handlowych, trader „zwiększa obciążenie”, zwiększając listę analizowanych instrumentów.
Daje to efekt postawienia wielu założeń handlowych na początek sesji, realizacja których nie jest możliwa w ramach depozytu (brakuje środków), wtedy trzeba wybierać, jakie transakcje pozostawić, a co zlekceważyć.
Proste kryterium wyboru to znaczenie instrumentu handlowego. Trader zawsze posiada aktyw, z którego zaczynał swoją drogę na rynkach finansowych, testował różnorodne strategie, praktycznie zapamiętał jego zachowanie w historii notowań. Taka wiedza pomoże obiektywnie oszacować potencjał założenia handlowego, dlatego wyboru należy dokonać, wychodząc ze stopnia znajomości.
Roczne maksima i minima – analitycy giełdowi oraz fachowa prasa nie przegapiają możliwości wyznaczenia momentu osiągnięcia przez rynki lub poszczególne aktywa podobnych „historycznych poziomów”.
Na ogół w takich chwilach notowaniom gwarantuje się odbicie, natychmiastowe przejście wieloletnich minimów lub maksimów cenie nie udaje się. Takie chwile zdarzają się rzadko. Jeśli założenie handlowe związane jest z nimi, należy oddać mu pierwszeństwo przed innymi transakcjami.
Istnieją taktyki handlowe dla podobnych aktywów, należących do jednej dziedziny lub rodzaju, na przykład podstawowe pary walutowe, metale różnego rodzaju lub nośniki energii (ropa).
Trader powinien oddać pierwszeństwo takim taktykom, jeśli:
- powstała rozjemcza sytuacja w mocno korelowanych aktywach, rozumiana jako różnokierunkowe transakcje (jeden – kupić, drugi – sprzedać) po tym, jak „rozeszły się” (korelacja zniknęła – instrumenty do transakcji poruszały się w różnych kierunkach);
- założenie handlowe ma na myśli transakcje w jednym kierunku korelowanych aktywów. Na przykład pary walutowe EUR/USD, AUD/USD, GBP/USD „sygnalizują” zakup. Globalny związek rynków i światowy wpływ gospodarki USA może zmusić pary, związane z dolarem, do jednoczesnego osiągnięcia znaczących poziomów. Takie pokrywanie się odegra rolę filtru, potwierdzającego pewność transakcji;
- założenie handlowe powstało w aktywie, pozostającym w tyle za wiodącym i ukierunkowane jest na „zmniejszenie przerwy”.
W każdej dziedzinie lub rodzaju ma miejsce „okręt flagowy”, instrument zbywalny z wysokim obrotem środków w stosunku do „kolegów z grupy”, wzorujących się na dynamice i kierunku.
W metalach jest to złoto, w walutach – para EUR/USD. Dobrym przykładem działania założenia zmniejszenia przerwy jest dynamika kursu pary GBP/USD, która „przysiadła” najbardziej ze wszystkich pozostałych podstawowych walut na podstawie rezultatów referendum Brexit.
Taktyka handlowa na podstawie poufnej informacji, która jest w stanie w znaczący sposób wpłynąć na rynek i stała się znana traderowi do chwili jej oficjalnej publikacji gwarantuje 100-procentową przewagę nad innymi uczestnikami handlu.
Handel z pomocą inside’u jest niezgodny z prawem i karalny na całym świecie finansowym. Jednak trader może dotrzeć do niego drogą, całkowicie zgodną z prawem.
Przykładem realnego tradingu jest Scalping na inwestycje Banku Centralnego. Przestudiowawszy wskaźniki ekonomiczne jakiegoś państwa, zakładając fakt interwencji i kierunek, trader „będzie czekał w szklance” podwyższonych zakresów sygnału w celu zaatakowania. Póki pozostali uczestnicy będą odgadywać, skąd wzięły się podwyższone zakresy, trader pozostanie w „głębokim” zysku, przecież interwencje są błyskawiczne, cel głównego banku kraju to jak najdalej „zsunąć kurs” w jak najkrótszym czasie.
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)

Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.