Analizujemy zasady formowania pozycji przez dużych graczy i określamy momenty początków mocnych ruchów, a także punkty wejścia w celu uzyskania największego dochodu.
Kto i w jaki sposób wpływa na wahania ceny na rynku?
Spróbujemy zrozumieć, w jaki sposób banki centralne, duże fundusze hedgingowe, firmy inwestycyjne i ubezpieczeniowe realizują operacje walutowe. To właśnie one, dzięki dużej ogromnym zakresom transakcji podtrzymują płynność instrumentów handlowych. Oprócz tego duzi gracze korzystają z operacji konwersji w celu rozmieszczenia kredytów, emisji obligacji i pozyskania depozytów, dzięki czemu ich pozycja ma silny wpływ na ruchy na rynku.
Duzi gracze na Forex, mówiąc przenośnie, zawsze wyprzedzają o kilka kroków prywatnych traderów, są lepiej poinformowani, więc pozostali uczestnicy dokładnie monitorują działania dużych graczy.
Dlatego wszystkim pozostałym zależy na tym, aby wejść na rynek w kierunku ruchu dużych graczy, żeby otrzymać swoje zyski w wybranym kierunku. Tak więc potencjalnie udanym punktem wejścia dla prywatnych traderów jest moment, kiedy na rynku odbywa się wykonanie zleceń przez większych uczestników.
Zasady kształtowania pozycji przez dużych graczy
Ten temat jest dość niewyjaśnionym działem w kontekście analizy wahań cenowych. Jeśli chodzi o podstawy, aktualnie w Internecie można znaleźć ogrom informacji na ten temat, natomiast jeśli mówimy o zasadach kształtowania pozycji ‒ poszukiwania nie będą skuteczne, ponieważ dany temat prawie w ogóle nie został naświetlony.
Przyczyn takiego stanu rzeczy jest dużo. Przede wszystkim powiązane jest to z tym, że ze wskazanej metody korzystają przeważnie duzi gracze operacji handlowych i oni po prostu nie mają ani czasu ani chęci rozpisywać tej metody w Internecie. Chociaż wzmianki o niniejszej metodzie można odnaleźć w starszej literaturze na temat pracy na rynkach handlowych, przeważnie funduszowych. Osobiście ja, na przykład, o tej teorii po raz pierwszy dowiedziałem się z książki Benjamina Grahama ‒ „Analiza rynku papierów wartościowych”.
Teoria ta polega na tym, że duzi gracze nigdy nie wchodzą w rynek od razu z całą pożądaną ilością. Oni zawsze przez jakiś czas kształtują swoją pozycję. Dzieje się to w taki sposób, dlatego że początkowo nowy gracz nie zna ilości pieniędzy, która jest obecnie dostępna na rynku. I w przypadku, jeśli rynek jest „cienki”, to zainwestowanie nawet kilkudziesięciu milionów dolarów może zsunąć cenę w tą lub inną stronę. Owszem, nikomu na tym nie zależy, ponieważ na giełdzie każdy zdany jest na siebie. Duża ryba poluje na dużą, a drobna (czyli my) zadowala się próbami rozwikłania planów dużych graczy. I jeśli kosztem własnych pieniędzy ruszyć rynek w jakąś stronę, zawsze znajdzie się chętny z większym portfelem, który będzie chciał przywłaszczyć sobie Wasze pieniądze i na pewno to zrobi. Z tego powodu warto „chować” swoje operacje handlowe przed innymi myśliwymi. W większości przypadków pozycje nagromadzane są w taki sposób, że monitorować tego procesu prawie się nie da, ale czasami gracze, pod wpływem tych lub innych czynników ‒ popełniają małe błędy, co umożliwia śledzenie formowania pozycji.
Na wykresie niżej jest przedstawiony jeden z wariantów nagromadzenia pozycji długiej w parze walutowej EURUSD:
Po pierwsze kiedy kształtuje się dość duża pozycja, zawsze formowana jest pozycja neutralna. Bezpośrednie monitorowanie nagromadzenia jest możliwe tylko w środku tej samej pozycji neutralnej razem z wolumenem tikowym, najbardziej nie informacyjnym typem pojemności rynku. Wytłumaczę dlaczego. W momencie, kiedy kształtuje się rzeczywista pojemność, pozycja dużego gracza rozpływa się na ogromną ilość drobnych zleceń, więc rzeczywista pojemność nie pokaże skoku, a tylko płynny wzrost, który i bez tego ciągle jest obecny na runku. A wolumen tikowy pokazuje co innego ‒ ilość wahań ceny w danym okresie, czego właśnie i potrzebujemy. Kiedy będzie realizowana ta duża ilość zleceń, wolumen tikowy gwałtownie wzrośnie, co będzie widoczne w postaci wysokiego słupku na wykresie. Całkowicie idealną opcją byłoby formowanie „dużych” świec podczas gwałtownego wzrostu objętości (1,2).
Po drugie istotą nagromadzenia pozycji najczęściej jest formowania tak zwanego „zamku”. Innymi słowy, jednocześnie otwiera się i pozycja na zakup, i pozycja na sprzedaż o takich samych objętościach. To się robi w celu nieruszenia rynku podczas nagromadzenia. W innym przypadku, przy dużych objętościach, „cienki” rynek może od razu odlecieć na 2-3%. Pomiędzy każdymi transakcjami zawsze istnieje przerwa, ponieważ nie da się otworzyć pozycji „zamkowej” jednocześnie co do sekundy. Właśnie te przerwy czasowe i kształtują „duże” świece. Po trzecie im więcej jest „dużych” świec, tym silniejsza pozycja i tym mocniejszy będzie ruch ceny w momencie realizacji.
Realizacja pozycji odbywa się w bardzo prosty sposób. Na rynku usuwa się część pozycji hedgingowej. Innymi słowy, jeśli głównym celem jest zakup, to na rynku usuwana jest połowa objętości na sprzedaż i wtedy ma miejsce pierwszy skok do góry (3).
To, co będzie się działo dalej, to kwestia techniki i czasu. Stopniowo cała przeciwna pozycja jest usuwana małymi porcjami, co popycha rynek coraz wyżej. I kiedy cała pozycja zostanie usunięta, następuje zamkniecie głównej pozycji na zakup, co, rzecz jasna, zrzuca rynek na dół. Dlaczego? No, to akurat proste… Rynek widzi, że cena gwałtownie wzrasta i gracze zaczynają płynnie wchodzić przeciwko rynkowi w celu uzyskania odwrócenia. Z każdym nowym punktem wzrostu ceny rośnie również ilość sprzedawców, objętości których wcześniej czy później zrównają się z objętościami naszego kupującego. I w tym momencie kupujący usuwa swój zakup, a objętość sprzedawcy nadal zostaje! I mamy tu nagłe cofnięcie (4).
Praca z tym jest trochę niebezpieczna, ponieważ istnieje mnóstwo sztuczek i chwytów dużych graczy. Oto jedna z nich:
Kiedy usunięta została objętość zakupu, rynek szybko spada i wydawałoby się, że to koniec, ale w pewnym momencie rynek znowu zaczyna gwałtowny wzrost i „wynosi” wszystkich, którzy stali na sprzedaży. Jak to, przecież kupującego już nie ma? A tu nie! On tylko usunął część swojej pozycji, zaczekał, aż na cofnięciu pozycje sprzedawców zaczną się utrzymywać, i potem z powrotem wrzucił na rynek swoją objętość na zakup. W rezultacie cena znowu nagle wzrosła, ponieważ teraz zabrakło objętości, żeby powstrzymać kupującego. O, ile razy widzieliście to na rynku. Teraz przynajmniej wiecie, w jaki sposób i dlaczego to się dzieje.
Na końcu dodam: przedstawiona metoda to jeden z wielu sposobów pracy na giełdzie. Jednakże wiedząc o niej, możecie lekko zarobić albo z tym, kto formuje swoją pozycję, albo z tym, kto jest przeciwko niemu. Wy decydujecie, ale warto też pamiętać, że szanse nie być złapanym przez dużych graczy są większe, kiedy pracuje się z nimi zgodnie z tym samym trendem.
Radzę przeczytać w artykule mojego kolegi tu korzystną informację na temat tego, w jaki sposób wyśledzić dużego gracza i dołączyć do niego.
Spodobał Wam się artykuł? Podzielcie się nim na portalach społecznościowych, to najlepszy sposób na podziękowanie :)
Zadawajcie pytania i komentujcie. Z przyjemnością odpowiem i wyjaśnię, co trzeba. W jaki sposób realizowane są operacje walutowe przez Banki Centralne?
Wykres cen EURUSD w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
