Czym jest Teoria Fal Elliotta

2025.08.26 2025.08.26 Czym jest Teoria Fal Elliotta

Roman Oneginhttps://www.liteforex.pl/blog/authors/roman-onegin/

Analiza fal Elliotta to sprawdzone narzędzie, które odsłania tajemnice ruchów rynkowych poprzez psychologię tłumu i fraktalne formacje. Oto najbardziej kompletny i zrozumiały przewodnik po analizie falowej z szczegółowymi ilustracjami, przedstawiający wszystkie aspekty tej teorii.

W tym materiale szkoleniowym dowiesz się, jak rozpoznawać fale impulsowe i korekcyjne, opanujesz kluczowe zasady oraz wskazówki pozwalające na precyzyjne oznaczanie wykresów, a także nauczysz się budować prognozy i znajdować optymalne punkty wejścia w transakcje. Zanurz się w teorię fal, aby pewnie handlować na rynku Forex, kryptowalutach i akcjach, minimalizując ryzyko i maksymalizując zysk!

Podstawy Teorii Fal Elliotta

Analiza fal Elliotta to popularna metoda analizy rynków finansowych. Po przeczytaniu tego artykułu zrozumiesz istotę tej metody i zapoznasz się z jej głównymi pojęciami. Nauczysz się także rozumieć prognozy analityków, identyfikować rodzaje fal na wykresach i tworzyć własne prognozy.

Obrazek 1

Autorem teorii fal jest amerykański księgowy Ralph Nelson Elliott, który zauważył, że ceny rynkowe zmieniają się zgodnie z powtarzającymi się wzorami. W 1938 roku, po 9 latach nieustannych badań giełdowych, opublikował swoją pierwszą pracę na temat analizy fal, zatytułowaną „Zasada fali”. Minęło osiemdziesiąt lat, odkąd Elliott odkrył zasadę fal, ale popularność teorii fal Elliotta wśród traderów na całym świecie wciąż rośnie. Najlepsi traderzy stosują do pewnego stopnia analizę fal w swoich strategiach: niektórzy używają jej tylko częściowo, a niektórzy w pełni opierają swoje decyzje handlowe i analizę rynku na tej metodzie. Sprawdza się ona nie tylko na giełdzie, możesz jej używać w handlu wszystkimi rodzajami aktywów finansowych.

Główna idea tej metody jest następująca: rynek tworzy tłum interakcji uczestników. Elliott zauważył, że tłum zachowuje się przewidywalnie i tworzy te same wzory cenowe lub „fale” na wykresie cenowym. Opisał i sklasyfikował wszystkie rodzaje fal, jakie można spotkać na rynku.

Zadaniem tradera jest zrozumienie, jaki rodzaj się formuje i w jakim stopniu się uformował. Jeśli traderowi się to uda, z łatwością dokona właściwej prognozy i podejmie opłacalną decyzję handlową.

Zalety fal Elliotta

Istnieje kilka zalet analizy fal Elliotta w porównaniu z innymi metodami analizy technicznej.

Analiza rynku bez opóźnień

Gdy analizujesz wykres cenowy za pomocą dowolnych wskaźników lub oscylatorów, pojawia się opóźnienie. Chodzi mi o to, że wskaźniki i oscylatory odzwierciedlają sytuację rynkową z opóźnieniem, ponieważ są obliczane na podstawie danych historycznych.

Gdy na rynku pojawia się nowy trend, wskaźniki i oscylatory wysyłają odpowiedni sygnał z opóźnieniem. I odwrotnie, analiza fal Elliotta pomaga z wyprzedzeniem przewidzieć nowy trend.

Ta możliwość pozwala traderowi zawczasu przygotować się na zmianę trendu i podjęcie właściwych decyzji handlowych. Dzięki tej funkcji zasady fali możesz wejść w transakcję przed rozpoczęciem nowego trendu i zwiększyć potencjalny zysk. Możesz też wyjść z transakcji z maksymalnym zyskiem, na przykład na niżu trendu, gdy średnia ruchoma znajduje się daleko od ceny, sygnalizując silny trend na rynku.

Większość traderów nie spodziewa się, że trend spadkowy wkrótce się zmieni, zakładając, że gracze rynkowi pozostaną negatywni, jednak zaawansowany użytkownik teorii Fal Elliotta dostrzega, że impuls spadkowy już się uformował. Ponadto piąta fala impulsu jest końcową przekątną, sygnalizującą odwrócenie trendu. Tak więc trader zaznajomiony z analizą fal zamyka transakcję na najkorzystniejszym poziomie. Rynek zaczyna poruszać się w przeciwnym kierunku, a trader osiągnął zysk.

Dokładność wzorów fal

Ponadto wśród zalet zasady fali można wyróżnić szczegółowy opis jej struktur falowych. Zapewne wszyscy słyszeliśmy o takiej formacji analizy technicznej, jak odwrócony wzór głowy i ramion. Na wykresie cenowym możemy znaleźć niezliczoną ilość różnych formacji, które można nazwać „głową i ramionami”. Jedne będą ostre, inne rozciągnięte w czasie, w jednych spadki cen są głębokie, w innych płytkie, są też różnice w budowie wszystkich elementów „głowy i ramion”. Jednak bez względu na to, jak szczegółowy jest opis tej formacji w analizie technicznej, nadal trudno ją dostrzec na wykresie.

Jeśli spojrzymy na ten wzór w oparciu o analizę fal, zobaczymy, że w jednym przypadku wzór głowy i ramion rozciąga falę 4 i 5 poprzedniego impulsu i tworzy fale 1 i 2 nowego, przeciwnego impulsu. W takim przypadku będziemy się spodziewać rozwoju fali 3 i podejmiemy odpowiednią decyzję handlową.

Jednak w innym przypadku widzimy, że część wzoru głowy i ramion, opartego na teorii fal Elliotta, to fala łącząca X i zygzak Y, podczas gdy druga część to fala łącząca XX, która nie została jeszcze ukończona. W tym przypadku analityk fal Elliotta będzie oczekiwał zakończenia fali XX, a następnie kolejnego zygzaka Z, rozwijającego się w tym samym kierunku, co fala Y.

Analityk techniczny w tym przypadku może pomylić pojawiający się wzór z głową i ramionami i oczekiwać, że rynek zmierzy w przeciwnym kierunku, podczas gdy analityk falowy zobaczy, że właśnie powstaje ostatnia część potrójnego zygzaka. Takich przykładów jest wiele. Dzieje się tak dlatego, że struktury falowe i wzory w analizie falowej są badane i opisywane znacznie bardziej szczegółowo niż wzory analizy technicznej.

Chciałbym również podać przykład wzoru trójkąta. W analizie technicznej jest tylko kilka punktów, o których mówi się w przypadku trójkątów i nie ma ścisłych ograniczeń w zasadach, są tylko przybliżone zalecenia. Analitycy techniczni powinni sami ustalić, czy pojawiający się wzór jest trójkątem. Jeśli jednak spojrzymy na reguły analizy falowej dotyczące trójkątów, zobaczymy szereg określonych i sztywnych zasad, których należy przestrzegać w 100% przypadków. Jeśli przynajmniej jedna zasada nie jest spełniona w wyłaniającym się wzorze, nie może to być trójkąt. I nie ma tu żadnych wyjątków.

Takie podejście ogranicza ryzyko błędnej interpretacji i pozwala traderom bardziej zdecydowanie ocenić, czy pojawiający się wzór jest trójkątem. Oprócz zasad istnieje szereg wskazówek i obserwacji dotyczących budowy fal, ich cech, które występują najczęściej, ale nie zawsze. Na przykład, jeśli wytyczna, że jedna z podfal trójkąta przedłuża falę korekty, nie jest spełniona, nie zmienia to faktu, że ta fala nadal może być trójkątem.

W analizie fal istnieją jasne zasady i wytyczne dotyczące konkretnego wzoru fali, co pozwala traderowi dokładnie zdefiniować wzór, zmniejszając ryzyko błędu. W konwencjonalnej analizie technicznej wszystko jest bardziej niejasne i poczyniono mniej obserwacji dotyczących wzorów, a co za tym idzie, istnieje mniej sformalizowanych zasad. Być może dlatego analiza fal Elliota jest uważana za dość skomplikowaną metodę.

Jak działają Fale Elliotta

Wszyscy wiemy, że rynek tworzy się w wyniku interakcji ogromnej liczby uczestników, od traderów detalicznych po animatorów rynku i banki komercyjne. Uczestnicy ci otwierają transakcje na podstawie swoich celów. Dlatego cena aktywów handlowych wciąż się zmienia, a zmiana ta jest wyświetlana na wykresie w czasie rzeczywistym. Widzimy te wykresy w oprogramowaniu handlowym i analitycznym, odzwierciedlają one wszystko, co dzieje się na rynku.

Na przykład kraj zdecydował się na zakup sprzętu za duże pieniądze, więc musi wymienić walutę, czyli sprzedać jedną walutę i kupić drugą. To nieuchronnie wpłynie na wykres cenowy. Być może w formie impulsu. Traderzy mogą zauważyć ten ukierunkowany ruch i wejść na rynek, tworząc kolejną falę impulsową. Wtedy przeciętni inwestorzy w końcu kupują, wchodząc na rynek i zyskują na ostatnim impulsowym ruchu cenowym, po którym rozpocznie się korekta.

Elliott uważnie obserwował wykresy cenowe i stwierdził, że bez względu na to, co dzieje się na rynku, zawsze tworzy się jeden z dziesięciu rodzajów fal. Opisał i sklasyfikował wszystkie rodzaje fal, dzięki czemu powstał zbiór zasad i wytycznych dotyczących analizy fal.

Trader powinien nauczyć się, jak stosować te zasady i wytyczne do wykresu cenowego i poprawnie identyfikować pojawiające się fale, aby przygotować prognozę cenową. Prognoza ta jest podstawą do podjęcia decyzji handlowej. Tak właśnie działają fale Elliotta.

Czym jest fala?

Zacznijmy stawiać pierwsze kroki w opanowaniu analizy fal Elliotta.

Po pierwsze, czym jest fala? Fala jest podstawowym terminem analizy fal, ponieważ cały rynek składa się z fal, zaczynając od ticku i 1-minutowych ram czasowych, a kończąc na 1-miesięcznych i dłuższych interwałach czasowych. Oznacza to, że gdziekolwiek byśmy nie patrzyli, na wykresie zobaczymy fale.

Oto definicja fali: fala to odcinek ruchu ceny od jednej zmiany kierunku do drugiej. Aby wyjaśnić to lepiej, narysujmy część trendu wzrostowego, na obrazku 2.

Obrazek 2

Ten obrazek przedstawia hossę, trend wzrostowy, składający się z pięciu fal z 6 punktami: punkt 0, punkt 1, punkt 2, punkt 3, punkt 4 i punkt 5. Pierwsza zmiana kierunku (z góry na dół) nastąpiła w punkcie 1, więc możemy powiedzieć, że pierwsza fala ciągnie się od punktu 0 do punktu 1.

W punkcie 2 cena zmienia kierunek ze spadkowego na wzrostowy, a rynek nadal cechuje aktywna hossa. Oznacza to, że druga fala jest segmentem ruchu ceny od punktu 1 do punktu 2. Analogicznie możemy zidentyfikować falę trzecią, a następnie czwartą i piątą. Zaznaczmy fale na obrazku 3.

Obrazek 3.

Mamy tu bardzo ważny moment, o którym należy pamiętać: w analizie fal Elliotta nazwa fali jest zaznaczona w pobliżu jej zakończenia. Tak więc prawidłowym sposobem oznaczania fal jest ten pokazany na obrazku 4 (impuls złożony z pięciu fal).

Obrazek 4.

Dla lepszego zrozumienia przyjrzyjmy się dolnemu segmentowi na obrazku 5, który składa się z trzech fal: A, B i C.

Obrazek 5.

Jeśli mamy na myśli falę A, mamy na myśli pierwszą falę skierowaną w dół, zaznaczoną na zielono. Jeśli mówimy o fali B, mamy na myśli falę wzrostową, zaznaczoną na niebiesko. Jeśli mówimy o fali C, mamy na myśli drugą falę skierowaną w dół, zaznaczoną na zielono. Nawiasem mówiąc, kompletny cykl fal Elliotta składa się z ośmiu fal, jednej impulsowej i jednej korekcyjnej.

Tak więc odkryliśmy, czym jest fala i nauczyliśmy się właściwie zaznaczać fale na wykresie. Następnie poznamy inne podstawowe idee teorii fal Elliotta na rynku Forex.

Kolejna część (Fale akcyjne i reakcyjne) zostanie opublikowana poniżej w ciągu tygodnia. Pamiętaj, aby zapisać link i wrócić do niego za tydzień!

Fale akcyjne i reakcyjne

Na podstawie ich funkcji wszystkie fale dzielą się na 2 rodzaje: akcyjne i reakcyjne. Aby zrozumieć różnicę między nimi, narysujmy segment trendu spadkowego na obrazku 6.

Obrazek 6

Widzimy, że fala 1 przesuwa rynek w dół, działając na nim, podczas gdy fala 2 próbuje stworzyć zniesienie w przeciwnym kierunku, czyli zareagować na silne ruchy cenowe skierowane w dół. Następnie fala 3 ponownie działa na rynku, próbując zepchnąć go jak najniżej, podczas gdy fala 4 reaguje na ten ruch, tworząc zniesienie skierowane w górę. Następnie widzimy, że fala 5 ponownie działa i pcha rynek w dół.

Tak więc w impulsie składającym się z pięciu fal możemy wyróżnić trzy fale akcyjne: 1, 3 i 5 oraz 2 fale reakcyjne: 2 i 4.

Teraz czas na kilka określeń. Fala akcyjna to fala, która rozwija się w tym samym kierunku, co fala o jeden stopień wyższa. Aby zrozumieć, czym jest „fala o jeden stopień wyższa”, spójrz na obrazek 7.

Obrazek 7

Jeśli schematycznie zgrupujemy pięć fal, trzy fale impulsowe i dwie korekcyjne, na obrazku 7, w jedną falę, otrzymamy falę opadającą zaznaczoną jako fala A znajdująca się z prawej strony. W tym przypadku fala A to fala o jeden stopień wyższa, większy trend. Oznacza to, że wszystkie fale akcyjne w lewej części obrazka 7 to te, które są skierowane w dół jak fala A. Fale reakcyjne to fale skierowane przeciwko fali głównej, czyli w górę.

Wynika z tego, że falę reakcyjną można określić w następujący sposób: fala reakcyjna to fala, która zmierza w kierunku przeciwnym do kierunku fali o jeden stopień wyższej. W naszym przykładzie są to fale 2 i 4.

Dla lepszego zrozumienia narysujmy schemat segmentu A-B-C trendu wzrostowego (patrz obrazek. 8)

Obrazek 8

Łatwo można się domyślić, że ten odcinek składa się z 3 fal, a fala o jeden stopień wyższa jest skierowana w górę, ponieważ cały odcinek jest skierowany w górę. Zatem fale akcji są tutaj falami A i C, gdy zaczyna się hossa, podczas gdy falą reakcyjną jest fala B.

Teraz jest jasne, jak zidentyfikować fale akcji i reakcji w trendach spadkowych lub wzrostowych w ramach analizy rynku. Ale jak postępować z flatami? Zobaczmy.

Oto schemat flatu.

Obrazek 9

Jak identyfikujemy tutaj fale akcji i reakcji? Po pierwsze, każdy złożony segment flatu można podzielić na prostsze części. Podzieliliśmy nasz flat na 3 części, prowadząc pionowe linie przez szczyty fal W i X. Teraz, gdy patrzymy na te 3 części, możemy łatwo zdecydować, które fale są tutaj akcyjne, a które reakcyjne. Pierwszy segment jest skierowany w górę, co oznacza, że fale znajdujące się wewnątrz tego segmentu i skierowane w górę są akcyjne, podczas gdy fala skierowana w dół jest reakcyjna. W ten sam sposób podzielimy fale na akcyjne i reakcyjne w drugim i trzecim segmencie. W drugim segmencie fale akcji są skierowane w dół, podczas gdy fala reakcyjna znajduje się w centrum i jest skierowana w górę. W trzecim segmencie fale akcji wznoszą się, a fala reakcji opada.

Jeśli jednak zgrupujemy cały segment z obrazka 9 w jedną falę, będzie to fala akcyjna czy reakcyjna? Jak już zrozumiałeś, zależy to od kierunku fali większego trendu. Na obrazku 10 widzimy falę z obrazka 9 i falę większej fali motywacyjnej.

Obrazek 10

Widzimy, że fala W-X-Y jest częścią większego trendu skierowanego w dół (jest zaznaczona czerwonymi strzałkami) i próbuje utworzyć zniesienie w przeciwnym kierunku, czyli w górę (jest zaznaczone niebieską strzałką). Tak więc fala W-X-Y jest reakcyjna w porównaniu z falą o jeden stopień większą.

Na podstawie powyższego dowiedzieliśmy się, że aby zidentyfikować falę akcyjną lub reakcyjną, musimy porównać jej kierunek z kierunkiem większego trendu.

Teraz, gdy przeanalizowaliśmy te ważne pojęcia, łatwo dostrzec, co rozumie analityk, mówiąc „Spójrz na reakcyjne fale tego trendu”. Pojęcie fal akcyjnych i reakcyjnych jest wymagane dla łatwiejszej identyfikacji niektórych segmentów wykresu.

Pełen cykl cenowy. Fale motywacyjne i korekcyjne

Dowiedzieliśmy się już, że wszystkie fale rynkowe dzielą się na akcyjne i reakcyjne w zależności od ich funkcji. Jednak fale można również podzielić ze względu na ich charakter. Istnieją 2 style rozwoju fal: faza motywacyjna i faza korekcyjna. Fala motywacyjna zawsze składa się z 5 części. Fale korekcyjne składają się z 3 fal lub kilku części, z których każda zawiera trzy fale, połączone falą łączącą. Dla uproszczenia, na obecnym etapie pokażemy fale korekcyjne podzielone tylko na 3 części.

Rzućmy okiem na tzw. pełen cykl cenowy. Pełne koło cenowe to połączenie fal motywacyjnych i korekcyjnych (patrz obrazek 11).

Obrazek 11

Widzimy, że fala wznosząca się, która jest falą motywacyjną, składa się z 5 podfal, podczas gdy fala dolna, korekcyjna, składa się z 3 podfal. Oznaczmy falę motywacyjną jako falę (1), a falę korekcyjną jako falę (2).

Fala motywacyjna jest zawsze zaznaczona numerami 1-2-3-4-5, a fale korekcyjne - literami A-B-C lub W-X-Y. W zależności od rodzaju fali można również użyć liter XX, Z, D i E. W oparciu o powyższe, podfale motywacyjne i fale korekcyjne na obrazku 11 zaznaczono czerwonymi literami i cyframi.

Zauważ, że początkowa część naszego wzoru – małe fale 1 i 2 – jest mniejszą kopią dużych fal (1) i (2). Dlatego mała fala 1 również składa się z 5 mniejszych podfal, podobnie jak duża fala (1) i dlatego musi być również zaznaczona liczbami od 1 do 5.

Mała fala 2 jest mniejszą kopią fali dużej (2), dlatego też ma charakter korekcyjny i jest zaznaczona literami A-B-C (patrz obrazek 12).

Obrazek 12

Postępując w ten sam sposób, możemy podzielić pozostałe fale tego wzoru na fale motywacyjne i korekcyjne. Oznacza to, że fala 3 jest motywacyjna i składa się z 5 podfal. Fala 4 jest korekcyjna i składa się z 3 części, a fala 5 jest motywacyjna i składa się z 5 podfal.

Jeśli chodzi o dolny segment A-B-C, czyli falę (2), liczenie fal zaczynamy od zera. Fala A jest motywacyjna i składa się z 5 części; fala B jest korekcyjna i składa się z 3 części; fala C jest motywacyjna (patrz obrazek 13).

Obrazek 13

Jeśli przyjrzymy się strukturze najmniejszej fali 1, znajdującej się w lewym dolnym rogu wykresu i zaznaczonej zielonymi cyframi, zobaczymy, że ta fala również składa się z 5 podfal i rozwija się w stylu motywacyjnym. A najmniejsza fala 2 składa się z 3 podfal i jest falą korekcyjną.

Pełen cykl cenowy doskonale pokazuje tak zwaną zasadę falowo-fraktalnej natury. Patrząc na ten wzór, widzimy, że małe fale tworzą dokładnie te same duże fale, łącząc się ze sobą. Ale najciekawsze jest to, że wszystkie te fale są swoimi dokładnymi kopiami, różnią się tylko ich rozmiarami. Tak więc takie fale można nazwać podobnymi. Wzór pokazany na obrazku 13 jest fraktalny, ponieważ małe fale są takie jak duże i odwrotnie.

Tę zasadę fraktalności należy rozumieć i pamiętać, ponieważ możemy mieć fale o tej samej strukturze falowej w różnych ramach czasowych, na przykład w ramach jednominutowych i jednodniowych. Ta zasada pozwala nam analizować wykresy oparte na zasadzie fal Elliotta w dowolnym przedziale czasowym. Możemy sporządzić prognozę na najbliższe 10 minut lub na najbliższych 10 lat.

Wróćmy teraz do pełnego cyklu cenowego i krótko opiszmy jego wewnętrzną strukturę. Wszystkie jego fale akcji są motywacyjne, a wszystkie fale reakcji są korekcyjne.

Aby to potwierdzić spójrzmy na obrazek 14.

Obrazek 14

Spójrzmy na falę (1). Składa się z 5 części i dlatego jest falą motywacyjną. Wszystkie fale akcji wewnątrz tej fali, czyli fale 1, 3 i 5 są również motywacyjne i składają się z 5 części. Są one zaznaczone na niebiesko, na obrazku 15.

Wszystkie reakcyjne fale wewnątrz fali (1) składają się z 3 podfal. Są zaznaczone na czerwono. To samo dotyczy fali (2): fale akcji są motywacyjne i składają się z 5 części (zaznaczonych na niebiesko), natomiast fala reakcyjna jest korekcyjna i składa się z 3 części (zaznaczonych na czerwono).

Właśnie potwierdziliśmy powyższe stwierdzenie, że wszystkie fale akcji tego wzoru są motywacyjne, podczas gdy fale reakcyjne są korekcyjne.

Należy zapamiętać jeszcze jedno: gdyby fale akcji zawsze były falami motywacyjnymi, a reakcyjne – korekcyjnymi, nie byłoby potrzeby korzystania z tych 4 określeń. Wystarczyłyby dwa (na przykład „motywacyjna” i „korekcyjna”). Jednak potrzebne są wszystkie 4 określenia, ponieważ niektóre fale akcji mogą być zarówno motywacyjne, jak i korekcyjne. Na tym etapie nie wiemy jeszcze dlaczego tak się dzieje, ponieważ nie zbadaliśmy fal korekcyjnych.

Przestudiowaliśmy pełen cykl cenowy, zasadę fraktali oraz fale akcji/reakcji. Zbadaliśmy również fale motywacyjne i korekcyjne.

Teraz przestudiujemy rodzaje fal. Fale motywacyjne obejmują 3 różne rodzaje; fale korekcyjne obejmują 7 różnych rodzajów. W analizie fal istnieje zatem 10 rodzajów fal. Ustalmy zasady i instrukcje dla każdego z tych rodzajów fal.

Stopnie fali

Wiemy już, że jeden i ten sam segment wykresu może zawierać fale różnych rozmiarów. Aby rozróżnić różne stopnie fali, wprowadzono specjalny system znakowania.

Musimy pamiętać, że nie ma ścisłego związku między ramą czasową a stopniem fali. Fala stopnia „Cykl” może należeć zarówno do ram czasowych tygodniowych, jak i godzinowych. Zależy to od tego, jak nazwano fale o jeden większy lub mniejszy stopień. Wybór punktu odniesienia należy do ciebie. Ja zwykle umieszczam fale stopnia „Podstawowego” w ramach czasowych H4 i zaznaczam pozostałe stopnie fali na podstawie stopnia „Podstawowego”.

Fale stopnia „Podstawowego” są zaznaczone zielonymi literami i cyframi w kółkach (lub w nawiasach kwadratowych). W porządku malejącym, po stopniu podstawowym następuje stopień średni.

Ten drugi jest zaznaczony niebieskimi literami i cyframi w nawiasach. Następnie mamy stopień mniejszy, zaznaczony czerwonymi literami i cyframi. Na obrazku 15 widzimy wznoszący się impuls zawierający trzy stopnie fali.

Obrazek 15

Zastosowanie różnych kolorów ułatwia rozróżnienie fal na wykresie. Można powiedzieć, że czwarta fala stopnia średniego to na przykład zygzak A-B-C. Jednak to zróżnicowanie kolorystyczne wymaga trochę czasu, aby się do niego przyzwyczaić. Pełen schemat wyznaczania stopni przedstawiono na poniższym obrazku 16.

Obrazek 16.

Zawsze należy przestrzegać kolejności kolorów. Po stopniu zaznaczonym na czerwono następuje stopień zaznaczony na zielono. Potem pojawia się niebieski i sekwencja się powtarza. Czerwony, zielony, niebieski. I znowu: czerwony, zielony, niebieski. Fale zielonego stopnia są zawsze w kółkach lub nawiasach kwadratowych, fale niebieskie są w nawiasach, a fale czerwone są zawsze bez nawiasów. Jeśli zapamiętasz to, co napisano powyżej, znacznie łatwiej będzie ci rozumieć stopnie fal, nawet na pierwszym etapie nauki.

Liczby Fibonacciego

Analiza fal Elliotta na rynku Forex szeroko wykorzystuje liczby Fibonacciego do przewidywania rozmiarów fal.

Sekwencja Fibonacciego została odkryta przez włoskiego matematyka Leonardo Fibonacciego, który żył w XIII wieku. Sekwencja ta po raz pierwszy została opublikowana w „Księdze obliczeń”, w 1202 roku.

Sekwencja oparta jest na rozwiązaniu problemu królików, które zostało sformułowane w następujący sposób: „Ile par królików można wyprodukować w ciągu roku z jednej pary królików, jeśli każda para wyprodukuje co miesiąc jeszcze jedną parę, począwszy od drugiego miesiąca życia". Rozwiązaniem tego problemu jest słynna sekwencja.

Nie wyjaśnimy teraz, w jaki sposób zostało wynalezione rozwiązanie, lecz przedstawimy je od razu. Odpowiedź można zapisać jako ciąg liczb:

1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144... i tak dalej.

Ta sekwencja ma wiele niezwykłych właściwości. Jedną z nich jest to, że jeśli weźmiesz dwa sąsiednie elementy w sekwencji i podzielisz mniejszy element przez większy, otrzymasz wartość 0,618, znaną na całym świecie jako „złoty podział” lub „boska proporcja”. Ta wartość nazywana jest „phi”. Na przykład podzielmy jedenasty element ciągu przez dwunasty, czyli 89 przez 144. Otrzymamy 0,61805.

Jeśli podzielimy większy element przez mniejszy, otrzymamy odwrotną wartość 1,618. Na przykład 89/55=1,618.

Wartość 1,618 (0,618) to tzw. „złoty podział” lub „boska proporcja”. Jej harmonia jest przyjemna dla oka i jest ważnym pojęciem w muzyce, sztuce, architekturze oraz biologii.

Ten stosunek daje również początek złotej spirali, której kształt uwidacznia się w różnych tworach natury: liściu paproci, muszli ślimaka, galaktykach... (patrz obrazek 17).

Obrazek 17.

Inną ważną osobliwością liczb Fibonacciego jest to, że będziemy mieli zupełnie różne wartości, jeśli podzielimy element nie przez najbliższy, ale przez kolejny najbliższy. Na przykład: 34/89=0,382 (38,2%) lub 55/34=1,618 (161,8%). W ten sposób otrzymujemy wszystkie 9 wartości używane do budowania zniesień Fibonacciego. Linie Fibonacciego są obecne zawarte w każdym programie analizy technicznej (patrz obrazek 18).

Obrazek 18.

Pomagają zmierzyć rozmiar fali w stosunku do innej fali w procentach. Na przykład fala (B) często równa się 61,8% fali (A) w zygzaku. Tego typu sytuację przedstawia obrazek 19. Pomiarów dokonano za pomocą wyżej wymienionego narzędzia.

Obrazek 19.

Zapiszmy teraz w % wszystkie wskaźniki używane w analizie fal do przewidywania wielkości fal: 23,6%, 38,2%, 50%, 61,8%, 76,4%, 100%, 161,8%, 261,8%, 423,6%. Na przykład wielkość fali 2 wynosi zwykle 50%, 61,8% lub 76,4% fali 1. Znając tę statystyczną prawidłowość i biorąc pod uwagę wewnętrzną strukturę powstawania fali 2, możemy dość dokładnie określić punkt jej oczekiwanego zakończenia. W rezultacie trader ma doskonałą szansę na otwarcie transakcji z zyskiem lub zamknięcie wcześniejszej transakcji w oparciu o dokładną prognozę.

Istnieje dość obszerna informacja statystyczna na temat rozmiarów fal motywacyjnych i korekcyjnych. Tym zajmiemy się jednak pod koniec artykułu, ponieważ nie zbadaliśmy jeszcze wszystkich rodzajów fal.

Fale Motywacyjne

Jak już wiemy, w analizie falowej istnieje 10 rodzajów fal: 3 rodzaje fal motywacyjnych i 7 rodzajów fal korekcyjnych. Pierwszym rodzajem fal motywacyjnych, które teraz zaczniemy badać, jest impuls.

Impuls

Impuls to najpopularniejszy i najbardziej powszechny rodzaj fal na rynku. Każdy złożony wzór korekcyjny można podzielić na impulsy, co oznacza, że impuls jest cegłą elementarną. Łącząc się w różne kombinacje, klocki te tworzą fale o różnej złożoności. Z kolei, jakkolwiek złożona może być fala korekcyjna, w końcu może zostać sprowadzona do elementarnych impulsów.

Tak jak w fizyce, gdy mówimy o atomach. Atomy łączą się, tworząc rozmaite substancje na świecie. Każda materia może zostać rozłożona na atomy. W ten sam sposób impuls jest elementarnym atomem, który tworzy wszystkie fale rynkowe.

Zanim określimy zasady, spójrzmy na schemat impulsu (patrz obrazek 20).

Obrazek 20.

Oto zasady dotyczące impulsów.

Zasady Impulsu:

1. Impuls składa się z pięciu fal.
2. Wzór fali: M-C-M-C-M
3. Fala 2 < Fala 1
4. Fala 3 wykracza poza zakończenie Fali 1
5. Zakończenie Fali 4 znajduje się wyżej niż zakończenie Fali 1
6. Fala 3 nigdy nie jest najkrótszą falą w porównaniu z falami 1 i 5.

Komentarze

Komentarz do zasady 1:

• Impuls zawsze składa się z 5 fal i jest zaznaczony cyframi, jak każda fala motywacyjna.

Komentarz do zasady 2:

• Fale impulsu 1, 3 i 5 są motywacyjne, a fale 2 i 4 - korekcyjne. Możemy użyć wzoru M-C-M-C-M, aby pokazać schemat. Po pierwsze, schemat pokazuje, że wzór składa się z 5 fal. Po drugie, pokazuje charakter fal (motywacyjny lub korekcyjny).

Wzór fali zwykle używa cyfr 5 i 3, a nie liter M i C w samouczkach dotyczących analizy fal. Wolałbym wybierać litery, ponieważ odkryłem, że wielu początkujących jest zdezorientowanych liczbami. Gdybyśmy użyli liczb do wzoru na impuls, wyglądałby jak 5-3-5-3-5. Patrząc na ten wzór, początkujący uważają, że cyfra 3 na drugiej i czwartej pozycji oznacza, że druga i czwarta fala w impulsie może zawierać tylko zliczenia trzech fal. Mogą jednak występować korekcyjne fale 5-częściowe. Na przykład trójkąt A-B-C-D-E lub potrójna trójka W-X-Y-XX-Z. Zatem cyfra 3 we wzorze oznacza tylko to, że fala jest korekcyjna. Nie ma to nic wspólnego z ilością części we wzorze. Dlatego proponuję użyć litery C zamiast cyfry 3, aby było jasne, że fala ma charakter korekcyjny. Ta zmiana będzie przydatna dla tych, którzy dopiero zaczynają studiować analizę fal.

Komentarz do zasady 3:

• Zasada nr. 3 mówi, że rozmiar fali 2 jest mniejszy niż rozmiar fali 1. Rozmiar fali jest mierzony poprzez jej rzut na oś pionową. Oznacza to, że wielkość fali 1 to długość pionowego odcinka zaznaczonego na niebiesko na obrazku 21.

Obrazek 21.

W sytuacji, gdy rozmiar fali 2 jest większy niż rozmiar fali 1, nie będziemy mieli impulsu, lecz inną strukturę falową, lub będzie to oznaczało, że nie określiliśmy poprawnie struktury falowej.

Komentarz do zasady 4:

• Fala 3 zawsze wykracza poza zakończenie Fali 1. Zasada ta oznacza, że fala 3 nie może kończyć się poniżej poziomu zaznaczonego czerwoną poziomą linią na obrazku 22.

Obrazek 22

Komentarz do zasady 5:

• Zakończenie Fali 4 znajduje się wyżej niż zakończenie Fali 1. Oznacza to, że fala 4 zawsze kończy się wyżej niż koniec fali 1 (jeśli mówimy o impulsie rosnącym). Pamiętaj też, że podczas powstawania, fala 4 może zejść niżej niż koniec fali 1. Aby lepiej to zrozumieć, zerknij na obrazek 23.

Obrazek 23.

Widzimy, że fala 4 zeszła poniżej poziomu czerwonej linii poziomej wykreślonej przez szczyt fali 1, ale mimo to fala 4 zakończyła się powyżej poziomu czerwonej linii. Oznacza to, że zasada była przestrzegana. Takie sytuacje mogą wystąpić na rynku i nie należy ich uważać za błędne.

Komentarz do zasady 6

• Szósta zasada mówi, że fala 3 nigdy nie jest najkrótsza w porównaniu z falami 1 i 5. Innymi słowy, nigdy nie może być najkrótszą falą akcyjną impulsu. Tej zasady, podobnie jak pozostałych, należy zawsze przestrzegać i nie wolno jej lekceważyć. Zauważ też, że statystycznie trzecia fala jest często największą i najpotężniejszą falą akcyjną impulsu. Tak więc rzeczy takie jak większy wolumen i silny ruch cenowy zwykle towarzyszą fali 3. Handel na trzeciej fali jest najbardziej dochodową i pewną strategią. Tak więc, jeśli trader nauczył się identyfikować trzecią falę na rynku, jest bardzo prawdopodobne, że będzie handlował z zyskiem.

Wszystkie powyższe zasady dotyczą również rynku malejącego. Obrazek 24 przedstawia impuls malejący.

Obrazek 24

Zasady malejącego impulsu

1. Impuls składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: M-C-M-C-M
3. Fala 2 koryguje Falę 1 o mniej niż 100%
4. Fala 3 wykracza poza zakończenie Fali 1
5. Zakończenie Fali 4 znajduje się niżej niż zakończenie Fali 1
6. Fala 3 nigdy nie jest najkrótsza w porównaniu z falami 1 i 5.

Zestaw zasad dla impulsu rosnącego i malejącego jest niemal taki sam. Różnica tkwi tylko w kierunku rozwoju fal.

Wiodąca przekątna

Ta część artykułu będzie poświęcona przekątnym. Istnieją przekątne wiodące i przekątne końcowe. Zauważ, że te wzory były kiedyś nazywane „trójkątami ukośnymi”. Jednak Robert Prechter, światowy specjalista od teorii fal Elliotta, usunął słowo „trójkąt” z nazwy przekątnych, aby skończyć z zamieszaniem wśród początkujących, którzy błędnie zaliczali przekątne do kategorii trójkątów. Całkowicie zgadzam się z tą decyzją, to właściwe podejście ułatwiające początkującym analizę.

W tej części przyjrzymy się wiodącej przekątnej - drugiemu rodzajowi fal o charakterze motywacyjnym. Inną nazwą wiodącej przekątnej jest „klin”.

Jak więc wygląda wiodąca przekątna? Po pierwsze, ten wzór jest zwykle zwiastunem potężnego ruchu i zawsze występuje w pozycji fali impulsu 1 lub fali zygzaka A.

Jeśli zidentyfikowałeś wiodącą przekątną na wykresie, może ona być oznaką silnego trendu, a więc jest dobrą okazją do poszukiwania punktu wejścia.

Oto schemat wiodącej przekątnej na obrazku 25.

Obrazek 25.

Zasady dla wiodącej przekątnej:

1. Składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: M-C-M-C-M
3. Fala 2 < Fala 1
4. Fala 3 zawsze wykracza poza zakończenie Fali 1
5. Fala 4 kończy się między falami 1 i 2.
6. Fala 5 wykracza poza zakończenie Fali 3
7. Fala 3 nigdy nie jest najkrótsza.
8. Przekątna wiodąca znajduje się w położeniu fali impulsu 1 lub fali zygzaka A.

Komentarze do zasad:

Strukturalnie wiodąca przekątna wygląda jak impuls. I tak jak impuls, składa się z 5 fal o tym samym wzorze falowym. Fala 3 zawsze przerywa się po zakończeniu Fali 1. Jest jednak różnica w piątej zasadzie: fala 4 zawsze kończy się gdzieś pomiędzy zakończeniami fal 1 i 2. Spójrz na obrazek 26.

Obrazek 26.

Obrazek 26 pokazuje strefę, w której ma się zakończyć fala 4. Jeśli fala 4 kończy się poza wskazaną strefą, oznacza to, że zidentyfikowaliśmy inny wzór lub fale nie zostały poprawnie zidentyfikowane.

Kolejną różnicą między wiodącą przekątną a impulsem jest to, że fala 5 znajduje się zawsze powyżej końca fali 3. Oznacza to, że fala 5 nigdy nie jest obcięta. Zasady impulsów w ogóle nie zawierają tego punktu, ponieważ piąta fala nie jest tam ograniczona w swoim rozwoju. Może zarówno nie sięgać końca fali 3 (i być w takim przypadku nazywana „skróconą”), albo wykraczać poza koniec fali 3.

Następnie, podobnie jak w impulsie, fala 3 wiodącej przekątnej nigdy nie jest najkrótsza. Jednak w przeciwieństwie do impulsu, klin może znajdować się tylko w pozycji impulsowej fali 1 lub fali zygzaka A, co oznacza to nadejście silnego trendu, o czym wspomniano wcześniej.

Przekątna wiodąca to fala, której właściwości i forma przypominają impuls. Główna różnica polega na lokalizacji wzoru i strefie końcowej czwartej fali.

Przyjrzyjmy się teraz malejącej przekątnej wiodącej. Zestaw zasad dla malejącej przekątnej wiodącej w pełni pokrywa się z zasadami dla rosnącej przekątnej wiodącej. Malejąca wiodąca przekątna pokazana jest na obrazku 27.

Obrazek 27

Na zakończenie zobaczmy, jak prawidłowo zaznaczyć wiodącą przekątną na wykresie. Najpierw narysuj dwie linie od początku wzoru do jego końca. Górna linia jest poprowadzona przez szczyty fal 1 i 3, dolna linia jest poprowadzona przez szczyty fal 2 i 4. Obrazek 28 przedstawia sposób rysowania górnych i dolnych linii rosnących oraz malejących wiodących przekątnych.

Obrazek 28

Ten sposób zaznaczania przekątnej wiodącej na wykresie jest bardzo wygodny z praktycznego punktu widzenia. Gdy na wykresie jest zbyt dużo cyfr i liter, przekątna zaznaczona liniami przyciąga wzrok i wyjaśnia sytuację.

Końcowa przekątna

Ta część artykułu poświęcona jest końcowej przekątnej. Ten rodzaj jest ostatnią z trójfalowych struktur o charakterze motywacyjnym.

Jak pamiętamy, przekątna wiodąca znajduje się tylko w pozycji impulsowej fali 1 lub fali zygzaka A. Często wskazuje nadejście silnego ruchu.

W przeciwieństwie do przekątnych wiodących, przekątna końcowa występuje dopiero na końcu trendu, w pozycji piątej fali (impulsowej) lub w pozycji fali C (zygzaka). Końcowa przekątna bardzo rzadko występuje w miejscu fali C we flacie. Tymi wzorami korekcyjnymi zajmiemy się nieco później.

Po zidentyfikowaniu końcowej przekątnej na rynku możesz dojść do wniosku, że poprzedni trend dobiega końca i wkrótce pojawi się fala korekcyjna lub trend przeciwny. Ponieważ końcowe przekątne są zwykle łatwo zauważalne na wykresie, możemy dość dokładnie przewidzieć punkt końcowy trendu, co może i powinno być wykorzystane w handlu.

Teraz spójrz na schemat i zapisz zestaw zasad dotyczących końcowych przekątnych.

Obrazek 29

Zasady końcowej przekątnej:

1. Składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: C-C-C-C-C (Fale 1, 3 i 5 zawsze są zygzakami).
3. Fala 2 < Fala 1
4. Fala 3 wykracza poza zakończenie Fali 1
5. Fala 4 kończy się pomiędzy falami 1 i 2.
6. Fala 3 nie jest najkrótsza.
7. Może znajdować się w pozycji impulsowej fali 5 lub fali zygzaka C. W przypadku flatu może występować w pozycji fali C (rzadko).

Komentarze do zasad:

Jak widać, zbiór zasad dla końcowej przekątnej wygląda tak, jak dla wiodącej przekątnej. Główna różnica polega na wzorze fali i lokalizacji wzoru. Wzór falowy kończącej się przekątnej C-C-C-C-C pokazuje, że wzór składa się z 5 fal o charakterze korekcyjnym. Zauważ, że fale 1, 3 i 5 końcowej przekątnej zawsze są zygzakami. Oznacza to, że wszystkie fale akcji na końcowej przekątnej są, ze względu na strukturę, zygzakami.

Kolejną różnicą między końcową a wiodącą przekątną jest położenie wzoru. Będąc falą końcową, końcowa przekątna może występować tylko w pozycji impulsowej fali 1 lub fali zygzaka C. Końcowe przekątne mogą również czasami znajdować się na fali C we flacie.

Kolejna różnica polega na tym, że fala 5 końcowej przekątnej może zostać skrócona, co oznacza, że nie zawsze osiąga ona poziomą linię poprowadzoną przez szczyt fali 3.

Gdy widzę końcową przekątną na wykresie cenowym, zwykle zamykam otwarte wcześniej pozycje lub przygotowuję się do otwarcia nowych pozycji w kierunku przeciwnym do poprzedniego trendu, ponieważ wiem, że po utworzeniu końcowej przekątnej rynek zaczyna pędzić w przeciwnym kierunku.

Schemat malejącej końcowej przekątnej pokazano na obrazku 30.

Obrazek 30

Zestaw zasad dla malejącej końcowej przekątnej w pełni pokrywa się z zasadami dla rosnącej końcowej przekątnej.

Jeśli chodzi o sposób zaznaczania przekątnej końcowej na wykresie, jest on identyczny jak sposób zaznaczania przekątnej wiodącej. Przez szczyty fal 1 i 3 oraz fal 2 i 4 przebiegają dwie linie. Są one poprowadzone wzdłuż długości fali (patrz obrazek 31).

Obrazek 31

Zbadaliśmy 3 rodzaje fal motywacyjnych, a więc przyszła pora na fale korekcyjne.

Fale korekcyjne

Wzory fal korekcyjnych są znacznie bardziej zróżnicowane i trudniejsze do zbadania niż motywacyjnych. Wzory korekcyjne mają znacznie bardziej złożoną strukturę wewnętrzną i istnieje dla nich więcej zasad oraz wytycznych.

Poniżej opiszę siedem rodzajów fal korekcyjnych oraz wyjaśnię związane z nimi zasady i wytyczne.

Zygzak

Zygzak to drugi najczęściej występujący wzór na wykresie po impulsie. Prawie wszystkie fale korekcyjne można podzielić na zygzaki, a następnie na impulsy. Bardzo ważne jest zapamiętanie zasad, ponieważ będziemy mieli do czynienia z najpopularniejszą i najczęstszą falą korekcyjną.

Najpierw spójrz na obrazek 32.

Obrazek 32

Zasady zygzaka:

1. Zygzak składa się z 3 fal.
2. Wzór fali: M-C-M.
3. Fala B < Fala A.
4. Z reguły fala C wykracza poza koniec Fali A.

Instrukcje dotyczące zygzaka:

1. Zygzak jest zwykle głęboką trójfalową formacją, korektą.
2. Fala A często równa się w przybliżeniu fali C.
3. Zygzaki dobrze wpasowują się w kanał.

Czym te instrukcje różnią się od zasad? Zasady powinny być przestrzegane w 100% przypadków, podczas gdy instrukcje są tylko statystycznymi prawidłowościami. Można powiedzieć, że instrukcje są w większości przypadków prawdziwe, ale jeśli w konkretnym przypadku tak nie jest, nie oznacza to, że struktura falowa została zidentyfikowana nieprawidłowo.

Komentarze dotyczące zasad i instrukcji:

Pierwsza zasada mówi, że zygzak składa się z 3 podfal. Jak każda inna fala korekcyjna, zygzaki są zaznaczone literami. Fala A zygzaka jest motywacyjna i często tworzy impuls. Może to być również wiodąca przekątna. Fala B zawsze jest korekcyjna, a fala C zwykle tworzy się jako impuls i czasami może być końcową przekątną.

Ponieważ fala B jest korekcyjna, może tworzyć zygzak.

Dzięki zasadzie 4 wiemy, że fala C zwykle wykracza poza koniec fali A. „Zwykle” oznacza tutaj, że fala C w większości przypadków wykracza poza koniec fali A, ale czasami może zostać skrócona.

Przestudiujmy teraz instrukcje. Zgodnie z pierwszą instrukcją zygzak jest głęboką korektą w porównaniu z poprzednim trendem. Korekta głęboka to korekta większa niż 50% poprzedniej fali. Obrazek 33 przedstawia impulsową falę A, a linia pozioma poprowadzona przez jej środek oddziela obszar głębokich korekt od obszaru płytkich korekt.

Obrazek 33

Jeżeli fala korekcyjna kończy się poniżej linii poziomej, korektę uważa się za głęboką. Na przykład fala B1 na obrazku 33 jest głęboką korektą, a fala B2 jest płytką korektą w stosunku do poprzedniej rosnącej fali A.

Kolejna instrukcja jest prosta. Wielkość fali C jest bardzo często równa wielkości fali A. Fale te są czasami równe na podstawie liczb Fibonacciego. Innymi słowy, fala C może stanowić np. 76,4% lub 161,8% fali A, lub mogą być użyte inne liczby z ciągu Fibonacciego.

Ostatnia instrukcja mówi, że zygzaki zwykle dobrze wpasowują się w kanał. Oznacza to, że można zbudować kanał i przewidzieć punkt końcowy fali C podczas powstawania zygzaka. Oto przykład.

Załóżmy, że mamy fale A i B w rosnącym zygzaku, a fala C właśnie zaczęła się formować (patrz obrazek 34).

Obrazek 34

W tym momencie możemy prześledzić linię przechodzącą przez punkty początkowe fal A i C (dolna niebieska linia na obrazku). Następnie linia ta jest kopiowana i poprowadzona przez punkt końcowy fali A (górna niższa linia). Mamy niebieski kanał, w którym porusza się zygzak. Jeśli będziemy kontynuować falę C w górę pod tym samym kątem co fala A aż do punktu, w którym przekroczy górną granicę kanału niebieskiego, otrzymamy prognozę dotyczącą wielkości fali C. Fala C bardzo często kończy się dokładnie na granicy takiego kanału. Ta cecha zygzaków może i powinna być wykorzystana do osiągania zysków z handlu walutami.

Obrazek 35 przedstawia opadający zygzak.

Obrazek 35

Zestaw zasad i instrukcji dla opadającego zygzaka jest taki sam.

Flat

Flat, podobnie jak zygzak, to prosta formacja falowa złożona z 3 podfal, dlatego często występuje na wykresach cenowych.

Rzućmy okiem na flat na obrazku 36.

Obrazek 36

Zasady dotyczące flatu:

1. Składa się z 3 fal.
2. Wzór fali: C-C-M
3. Fala B jest równa w przybliżeniu fali A.

Instrukcje dotyczące flatu:

1. Flat jest zwykle korektą poziomą.
2. Istnieją 3 rodzaje flatów: kurczące się, rozszerzające się i ruchome

Komentarze dotyczące zasad i instrukcji:

Fala A flatu jest zawsze korekcyjna, podobnie jak fala B. Fala C ma charakter motywacyjny i często tworzy prosty impuls. Fala C rzadko może tworzyć końcową przekątną. Te cechy flatu odzwierciedla jego wzór falowy: C-C-M.

Jeśli chodzi o trzecią zasadę, powinniśmy pamiętać, że fala B może być nieco większa lub krótsza niż fala A, ale generalnie fala B jest mniej więcej równa fali A, ponieważ flat jest zwykle korektą poziomą.

Zestaw zasad i instrukcji dotyczących malejącego flatu jest taki sam. Rzućmy okiem na malejący flat na obrazku 37.

Obrazek 37

Ralph Nelson Elliott wyróżnił dwa rodzaje flatów: regularne, w których wszystkie podfale są mniej więcej tej samej wielkości, oraz nieregularne, w których podfale przebiegać względnie wobec siebie nawzajem.

Później Robert Prechter, inny badacz zajmujący się analizą falową, na podstawie dużego materiału statystycznego wyróżnił 3 rodzaje flatów. W tym artykule będziemy trzymać się klasyfikacji Prechtera.

Pierwszy rodzaj to flat kurczący się. To flat, w którym wszystkie fale są mniej więcej tej samej wielkości. Obrazek 38 przedstawia kurczący się flat w okresie hossy i bessy.

Obrazek 38

Drugi rodzaj to rozszerzający się flat. Rozszerzający się flat to taki, w którym każda kolejna fala jest większa od poprzedniej. Oznacza to, że fala B jest większa od fali A, a fala C jest większa od fali B. Wzór wydaje się rozciągać w górę i w dół podczas formowania. Ten rodzaj formacji powstaje wtedy, gdy byki i niedźwiedzie są równie silne i ciągną cenę w górę i w dół. Zmienność wzrasta, a fale rynkowe stają się coraz większe. Obrazek 38 pokazuje rozszerzający się flat w czasie silnej hossy i bessy.

Trzeci rodzaj to ruchomy. W tym flacie fala B jest większa od fali A, a fala C jest mniejsza od fali B, dlatego wzór tworzy się jako ruchomy. Ten wzór zwykle tworzy się wtedy, gdy na rynku dominują byki lub niedźwiedzie. Dominująca siła nie pozwala na uformowanie się fali na boki i zamiast tego przesuwa ją podczas formowania. W dolnej części obrazka 38 widzimy flat w trendzie byczym i niedźwiedzim.

Wyróżniamy więc 3 rodzaje flatów: kurczące się, rozszerzające się i ruchome. To właśnie znajduje odzwierciedlenie w drugim punkcie instrukcji.

Wyjaśnijmy teraz, czym flat różni się od zygzaka. Zarówno zygzak, jak i flat są falami korekcyjnymi i składają się z 3 podfal. Różnica polega na tym, że fala A w zygzaku jest motywacyjna podczas gdy fala A we flacie jest korekcyjna. Również zygzak to zazwyczaj głęboka korekta poprzedniego trendu, podczas której rynek może wzrosnąć lub załamać się. Flat to formacja boczna, a rynek porusza się tam w kierunku poziomym.

Podwójny zygzak

Zbadaliśmy już fale motywacyjne i zaczęliśmy badać fale korekcyjne. Przestudiowaliśmy proste wzory korekcyjne: zygzak i flat. Pora przyjrzeć się podwójnemu zygzakowi.

Jak sama nazwa wskazuje, podwójny zygzak składa się z dwóch zygzaków połączonych falą łączącą (patrz obrazek 39).

Obrazek 39

Pierwszy zygzak jest zaznaczony literą W, drugi zygzak - literą Y i są one połączone falą łączącą X.

Litery [A]-[B]-[C] służą do zaznaczenia fal w wewnętrznej strukturze zygzaków. Obrazek 39 pokazuje, że podwójny zygzak składa się z trzech części o charakterze korekcyjnym. Zapiszmy więc główne zasady podwójnych zygzaków.

Zasady dotyczące podwójnego zygzaka:

1. Składa się z 3 fal.
2. Wzór fali: C-C-C; fale W i Y składają się z zygzaków.
3. Fala X < fala W.
4. Fala Y jest zwykle większa niż fala X.

Instrukcje dotyczące podwójnego zygzaka:

1. Podwójny zygzak to głęboka korekta.
2. Kanał regresji liniowej.

Zestaw zasad i instrukcji dla malejącego podwójnego zygzaka jest taki sam (patrz obrazek 40).

Obrazek 40

Komentarze dotyczące zasad i instrukcji:

Podobnie jak prosty zygzak, podwójny zygzak składa się z trzech podfal, ale to zygzaki, a nie impulsy, występują w pozycji pierwszej i trzeciej fali. Dlatego wzór falowy zawiera tylko fale korekcyjne. Fala X zawsze jest mniejsza od fali W, a fala Y może czasami zostać skrócona. Jednak w ciągu dziewięciu lat mojego doświadczenia w analizie fal widziałem zaledwie kilkadziesiąt przypadków, gdy podwójny zygzak okazał się skrócony.

Jeśli chodzi o instrukcje, wiesz już, czym jest głęboka korekta w stosunku do poprzedniego trendu. Zgodnie z pierwszą instrukcją podwójny zygzak to głęboka korekta poprzedniego trendu. Należy pamiętać, że podwójny zygzak zwykle występuje na wykresie wtedy, gdy prosty zygzak nie może utworzyć korekty wymaganego rozmiaru. Oto schemat takiej sytuacji.

Obrazek 41

Widzimy, że po zakończeniu trendu wzrostowego (A) rynek zaczął formować korektę spadkową (B), której pierwsza część przybrała kształt zygzaka W. Ponieważ jednak zygzak ten nie osiągnął obszaru głębokich korekt i zakończył się powyżej linii horyzontalnej, dzielącej obszary głębokich i płytkich korekt, pojawił się drugi zygzak. Oznacza to, że utworzyła się mała wznosząca się fala łącząca X; następnie rynek utworzył drugi zygzak Y i pojawiła się korekta potrzebnego rozmiaru.

Tak więc podwójny zygzak powstaje wtedy, gdy prosty zygzak nie może utworzyć głębokiej korekty. Ta cecha podwójnych zygzaków może być wykorzystana w handlu. Jeśli zobaczymy korektę po trendzie, która ma kształt prostego zygzaka i nie może osiągnąć 50% poprzedniej fali, możemy się spodziewać, że utworzy się mała fala łącząca i pojawi się kolejny zygzak.

W przypadku drugiej instrukcji jest to moja własna obserwacja. Wykazano, że podwójne zygzaki dobrze wpasowują się w kanał regresji liniowej. Taki kanał można zbudować w dowolnym programie do analizy technicznej, ponieważ jest to dość popularne narzędzie. Kanał składa się z trzech linii. Linia środkowa lub oś jest obliczana metodą najmniejszych kwadratów. Następnie w tej samej odległości od niego wykreślane są 2 kolejne równoległe linie. Linie te doskonale opisują zachowanie podwójnego zygzaka.

Jeśli zidentyfikowałeś na rynku pierwszą część podwójnego zygzaka, na przykład fale W i X (patrz obrazek 42), możesz wykreślić kanał regresji liniowej w tym segmencie. A jeśli przedłużysz jego linie, będziesz w stanie przewidzieć klatki ruchu fali Y.

Obrazek 42

Ta cecha podwójnych zygzaków jest łatwa do wykorzystania w handlu. Na przykład możesz otwierać długie pozycje w pobliżu dolnej granicy kanału regresji liniowej i zamykać je w pobliżu górnej granicy kanału.

Potrójny zygzak

Jak sugeruje nazwa tego wzoru, potrójny zygzak składa się z trzech zygzaków połączonych falami.

Obrazek 43 przedstawia schemat potrójnego zygzaka.

Obrazek 43

Widzimy pierwszy zygzak W, drugi zygzak Y i trzeci zygzak Z połączone falami X i XX. Fale łączące są zaznaczone różnymi literami - X i XX - aby uniknąć nieporozumień. W praktyce jest to bardzo wygodne. Fale W, Y i Z mają kształt zygzaków, dlatego ich wewnętrzną strukturę zaznaczono literami [A]-[B]-[C], jak widać na obrazku 43.

Zasady dotyczące potrójnego zygzaka:

1. Składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: C-C-C-C-C. W, Y i Z są zwykle zygzakami.
3. Fala X < fala W.
4. Fala Y wykracza poza koniec Fali W.
5. Fala XX < Fala Y.
6. Fala Z jest zwykle większa od Fali XX.

Instrukcje dotyczące potrójnego zygzaka:

1. Głęboka korekta
2. Kanał regresji liniowej.

Komentarze dotyczące zasad i instrukcji:

Zasady dla potrójnych zygzaków są podobne do tych dla podwójnych zygzaków, z tą różnicą, że potrójny zygzak zawiera kolejną falę łączącą XX i jeszcze jeden zygzak Z. Pamiętaj też, że fale W, Y i Z potrójnego zygzaka mają zwykle kształt prostych zygzaków. Słowo „zwykle” oznacza, że w niektórych przypadkach fale te mogą być również podwójnymi lub potrójnymi zygzakami, ale nigdy nie mogą być innymi wzorami korekcyjnymi. Innymi słowy, fale te mogą być tylko zygzakami lub ich kombinacjami.

Jeśli chodzi o instrukcje, są one podobne do instrukcji dla podwójnych zygzaków. Potrójne zygzaki to głębokie korekty. Powstają wtedy, gdy ani proste, ani podwójne zygzaki nie są w stanie stworzyć głębokiego zniesienia (powrotu) do poprzedniego trendu. Następnie pojawia się trzeci zygzak Z, powiązany ze wzorem falą łączącą XX.

Zachowanie potrójnego zygzaka jest dobrze opisane przez wykorzystanie kanału regresji liniowej. Jest on wykreślany wtedy, gdy fale W, X i Y już się uformowały. W takim przypadku łatwo jest przewidzieć punkt końcowy połączenia fali XX z końcowym zygzakiem Z (patrz obrazek 44).

Obrazek 44

Lub, jeśli nie jest jasne, który wzór się tworzy, ale widzimy, że dobrze wpisuje się w kanał regresji liniowej, możemy przypuszczać, że rynek buduje podwójny lub potrójny zygzak. I wtedy możemy wyciągnąć poprawne wnioski.

Zestaw zasad i instrukcji dla malejącego potrójnego zygzaka jest taki sam. Malejący potrójny zygzak pokazano na obrazku 45.

Obrazek 45

Podwójna trójka

Ten rozdział artykułu będzie poświęcony horyzontalnym falom korekcyjnym. Zacznijmy od wzoru podwójnej trójki.

Najpierw spójrz na obrazek 46.

Obrazek 46

Jak sama nazwa wskazuje, podwójna trójka składa się z dwóch trójek połączonych korekcyjną falą łączącą. „Trójka” to inna nazwa fali uformowanej w stylu korekcyjnym. Pierwsza trójka jest zaznaczona literą W, druga - literą Y, a fala łącząca jest zaznaczona literą X. Jak widać, oznaczenie to pokrywa się z oznaczeniem podwójnego zygzaka, ale nie należy mylić tych dwóch fal . Oto zasady dla wzoru podwójnej trójki.

Zasady dotyczące podwójnej trójki:

1. Składa się z 3 fal.
2. Wzór fali: C-C-C.
3. Fala W nie jest trójkątem.

Instrukcje dotyczące podwójnej trójki:

1. Płytka korekta.
2. Długa korekta.
3. Nachylenie wbrew trendowi

Komentarze dotyczące zasad i instrukcji:

Nawet jeśli podwójna trójka jest zaznaczona jak podwójny zygzak, charakter i właściwości tych dwóch fal są zupełnie inne. Główna różnica polega na tym, że podwójny zygzak to głęboka i szybka fala korekcyjna, podczas gdy podwójna trójka to płytka i pozioma korekta. Podwójna trójka zwykle nie wraca do poprzedniego trendu o więcej niż 36%. Ponadto fale W i Y w podwójnym zygzaku same w sobie są zygzakami lub ich kombinacjami, podczas gdy fale W i Y w podwójnej trójce mogą być dowolnym wzorem korekcyjnym. Wyjątkiem jest to, że fala W nie może być trójkątem (o trójkątach porozmawiamy później).

Podwójna trójka to długa fala korekcyjna. Istnieje następująca prawidłowość rynkowa dotycząca fal korekcyjnych: im płytsza korekta, tym dłużej trwa. I odwrotnie, im głębsza korekta, tym krócej trwa. Ta cecha pokazana jest na obrazku 47.

Obrazek 47

Obrazek przedstawia rosnący trend A i jego falę korekcyjną. Widać tam trzy wersje korekty skierowanej w dół. Pierwsza fala jest głęboka i niedługa, biorąc pod uwagę czas jej powstawania. Druga fala jest średniej wielkości, a czas jej powstawania jest dłuższy. Najwyższa fala korekcyjna jest bardzo płytka i bardzo długa.

Ta właściwość może być używana w handlu do prognozowania rozmiaru fali korekcyjnej. Jeśli na rynku pojawi się płytka korekta, oznacza to, że możemy się spodziewać, że będzie się ona kształtowała jeszcze dość długo. I odwrotnie, im szybciej rynek koryguje się w fali korekcyjnej, tym fala będzie krótsza i tym większe liczby Fibonacciego osiągnie.

Istnieje jeszcze jedna właściwość podwójnej trójki, o której chciałbym wspomnieć - kierunek jej nachylenia. Podwójna trójka jest zwykle nachylona w przeciwnym kierunku do poprzedniego trendu. Na przykład, jeśli rynek porusza się w trendzie wzrostowym, a podwójna trójka zaczęła się rozwijać po zakończeniu trendu, podwójna trójka będzie nachylona w dół. Ta właściwość jest pokazana na obrazku 48.

Obrazek 48

Nachylenie podwójnej trójki jest określane za pomocą nachylenia linii generujących, przeciągniętych przez wierzchołki wzoru.

Jeśli podwójna trójka powstaje po trendzie spadkowym, zwykle jest nachylona w górę.

Wzory podwójnych trójek często powstają na pozycji czwartych fal - impulsowych.

Jeśli chodzi o określenie zasad i instrukcji dla malejącego wzoru podwójnej trójki, są one takie same jak zasady dla rosnącego wzoru. Schemat wzoru malejącej podwójnej trójki pokazano na obrazku 49.

Obrazek 49

Teraz zbadamy potrójną trójkę, kolejny poziomy wzór korekcyjny.

Potrójna Trójka

Najważniejszą rzeczą, która odróżnia potrójną trójkę od podwójnej trójki, jest to, że podwójna trójka składa się z trzech podfal W-X-Y, a potrójna trójka składa się z 5 podfal W-X-Y-XX-Z.

Podfale z potrójnej trójki mają charakter korekcyjny i mogą tworzyć dowolne wzory korekcyjne, z wyjątkiem niektórych szczególnych przypadków. Obrazek 50 przedstawia schemat potrójnej trójki.

Obrazek 50

Widzimy, że fala ta składa się z trzech trójek: W, Y i Z, które są połączone ze sobą poprzez korekcyjne fale łączące X i XX. Oto zasady i instrukcje dotyczące potrójnej trójki.

Zasady dotyczące potrójnej trójki:

1. Składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: C-C-C-C-C
3. Fale W, X, Y nie są trójkątami.

Instrukcje dotyczące potrójnej trójki:

1. Płytka korekta
2. Długa korekta
3. Nachylenie wbrew trendowi

Zestaw zasad i instrukcji dla wzoru malejącej potrójnej trójki pokazany na obrazku 51 jest taki sam.

Obrazek 51

Komentarze dotyczące zasad i instrukcji:

Zasady i instrukcje dotyczące wzorów podwójnej trójki i potrójnej trójki są prawie takie same. Różnica polega na ilości fal oraz na fakcie, że fale W, X i Y mogą nie być trójkątami w układzie potrójnej trójki. Wynika to również z ilości fal, ponieważ trójkąty zawsze tworzą się w pozycji ostatniej lub przedostatniej fali we wzorze wyższego poziomu.

Podobnie jak podwójna trójka, potrójna trójka jest zwykle płytką korektą poprzedniego trendu i nie osiąga więcej niż 36% poprzedniej fali.

Potrójna trójka to zazwyczaj długa korekta. Oznacza to, że gdy ta fala się rozwija, siła rynkowa jest wykorzystywana do formowania konstrukcji bocznej, a nie do jej pogłębiania. Rynek zaczyna formować potrójną trójkę, gdy boczna korekta uformowała się jako podwójna trójka, ale nie była wystarczająco długa. Rynek ma jeszcze trochę siły, by zbudować falę korekcyjną i dlatego zaczyna się formować trzecia część. W ten sposób powstaje wzór potrójnej trójki.

Trzecia instrukcja mówi, że potrójna trójka ma nachylenie przeciwne do trendu. Oznacza to, że jeśli trend jest rosnący, potrójna trójka z dużym prawdopodobieństwem będzie kierować się w dół.

I odwrotnie. Pamiętaj o tej osobliwości potrójnej trójki, ponieważ ułatwia to identyfikację tego wzoru na wykresie.

Dodam też, że wewnętrzna struktura potrójnej trójki jest zwykle złożona. Niektóre części potrójnej trójki mogą czasami tworzyć potrójne trójki, dlatego handel w oparciu o ten wzór jest dość trudny, ponieważ rynek jest praktycznie nieograniczony pod względem zasad.

Jeśli zidentyfikowałeś ten wzór na wykresie, lepiej pozostań poza rynkiem do jego zakończenia lub przejdź na inne poziomy fal (podziel potrójną trójkę na mniejsze oddzielne trendy lub, przeciwnie, zmniejsz wykres, aby potrójna trójka wyglądała jak mała korekta w większym trendzie).

Poziomy trójkąt

Większość z nas wie, jak wyglądają regularne trójkąty w analizie technicznej. Jednak analiza fal dostarcza znacznie bardziej szczegółowego opisu tego, jak te fale są zbudowane i gdzie mogą wystąpić. Pojawienie się trójkąta zazwyczaj wiąże się z dobrą okazją do handlu, ponieważ formacja ta jest łatwo rozróżnialna na wykresie cenowym i po jej zakończeniu rynek porusza się skokowo w tym samym kierunku, w którym poruszał się przed pojawieniem się formacji . Ta cecha jest łatwa do wykorzystania podczas handlu.

Wszystkie trójkąty składają się z 5 podfal oznaczonych literami A, B, C, D i E. Istnieją różne rodzaje tych wzorów. Wszystkie różnią się od siebie nachyleniem linii generujących. Tak więc, zanim zaczniemy badać trójkąty, które możemy znaleźć na rynku, nauczymy się rysować linie generujące.

Aby zrozumieć sposób, w jaki rysowane są linie generujące, narysujmy trójkąt złożony z podfal A-B-C-D-E (patrz obrazek 52) i wykreślmy linie generujące od początku do końca wzoru, poprowadzone przez wierzchołki fal A i C oraz wierzchołki fal B i D.

Obrazek 52

Algorytm ten służy do kreślenia linii generujących we wszystkich rodzajach trójkątów.

Teraz, gdy nauczyliśmy się rysować linie generujące, możemy przejść do klasyfikacji trójkątów. Trójkąty mogą być poziome lub ukośne. W tej części artykułu przyjrzymy się trójkątom poziomym.

Trójkąty poziome mogą się kurczyć lub rozszerzać. Jeśli przedłużymy linie generujące do przodu w kurczącym się trójkącie, one także będą się kurczyć. Obrazek 53 przedstawia schemat poziomego kurczącego się trójkąta dla rynku niedźwiedziego i byczego.

Obrazek 53

Widzimy, że górna linia generująca takiego trójkąta jest nachylona w dół, podczas gdy dolna linia generująca jest nachylona w górę. Linie te kurczą się i dlatego taki trójkąt nazywa się „kurczącym”.

Dolna część na obrazku 53 pokazuje kilka przykładów rozszerzającego się trójkąta poziomego na rynku byka i niedźwiedzia. Widzimy, że górna linia generująca takiego trójkąta jest nachylona w górę, podczas gdy dolna jest nachylona w dół, co oznacza, że linie się rozchodzą.

Ważna informacja: jedna z linii generujących kurczącego się lub rozszerzającego trójkąta może być pozioma.

Przyjrzyjmy się teraz zasadom dotyczącym trójkątów poziomych. Zaczniemy od najpopularniejszego rodzaju trójkąta poziomego - poziomego kurczącego się trójkąta.

Zasady dla poziomego kurczącego się trójkąta:

1. Składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: C-C-C-C-C
3. Fala B może mieć dowolny rozmiar.
4. Fala С < Fala В.
5. Fala D < Fala C.
6. Fala Е < Fala D.
7. Można go znaleźć na pozycji przedostatniej lub ostatniej fali na poziomie wyższego stopnia.

Instrukcje dla poziomego kurczącego się trójkąta:

1. Płytka korekta.
2. Długa korekta.

Komentarze dotyczące zasad i instrukcji dla poziomego kurczącego się trójkąta:

Poziomy kurczący się trójkąt składa się z 5 fal o charakterze korekcyjnym. Istnieją jednak pewne obserwacje dotyczące rodzajów tych fal. Co najmniej 3 z 5 fal w tym trójkącie to zygzaki, czyli proste wzory fal. Przynajmniej jedna z fal jest złożonym wzorem korekcyjnym, takim jak podwójna lub potrójna trójka.

Trzecia zasada mówi, że fala B może mieć dowolny rozmiar. Oznacza to, że fala B może być większa lub mniejsza od fali A. Jeśli fala B jest większa od fali A, taki trójkąt nazywamy „ruchomym”. Zasady numer 4, 5 i 6 określają rozmiary fal względem siebie.

Jeśli chodzi o siódmą zasadę mówiącą, że trójkąt może wystąpić tylko w pozycji przedostatniej lub ostatniej fali we wzorze wyższego poziomu, należy ją rozumieć następująco: trójkąt nie może wystąpić w pozycji drugiej fali w impulsie, ponieważ fala 2 nie jest przedostatnią ani ostatnią falą w impulsie, ale może wystąpić na pozycji czwartej fali w impulsie, ponieważ fala 4 jest przedostatnia. W podobny sposób trójkąt może wystąpić w położeniu fali B w zygzaku, fali B we flacie, fali X w podwójnym zygzaku lub fal X i Y we wzorze podwójnej trójki. Można go również znaleźć w pozycji fal XX i Z we wzorze potrójnej trójki lub w pozycji fal D lub E w trójkącie.

Jeśli chodzi o instrukcję, oto komentarz:

Trójkąt jest zawsze płytką korektą poprzedniego trendu, a jego wielkość rzadko osiąga 36% Fibonacciego poprzedniej fali. Ponieważ trójkąt to płytka korekta, rynek ma dużo siły i trzeba ją gdzieś spożytkować. Siła ta jest wykorzystywana do budowania długiej korekty, dlatego trójkąty zawsze są długimi falami korekcyjnymi.

Oto zasady dla poziomego rozszerzającego się trójkąta:

1. Składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: C-C-C-C-C
3. Fala B może mieć dowolny rozmiar.
4. Fala С > Fala В.
5. Fala D > Fala С.
6. Można go znaleźć w pozycji przedostatniej lub ostatniej fali w trójkach i trójkątach.

Oto instrukcje dla poziomego rozszerzającego się trójkąta:

1. Płytka korekta.
2. Długa korekta.

Zasadniczo zbiór zasad dotyczących kurczących się i rozszerzających trójkątów poziomych jest podobny. Kluczowa różnica tkwi w rozmiarach fal, co znajduje odzwierciedlenie w punktach 3, 4 i 5. Pozostałe zasady, instrukcje i pozycje tych wzorów są podobne.

Ukośny trójkąt

W skali historii analizy fal Elliotta ten wzór został odkryty nie tak dawno temu. Około 10 lat temu rosyjscy eksperci od analizy fal odkryli i opublikowali ten wzór na jednym z popularnych forów. Następnie Dmitry Vozny, autor książki „Kod Elliotta”, opublikował serię artykułów poświęconych wzorowi i korespondował na ten temat z Robertem Prechterem, jednym z najbardziej kompetentnych badaczy analizy fal Elliotta na świecie i autorem książki „Zasada Fali Elliotta”. Prechter zaakceptował nowy wzór i nadał mu nazwę - Trójkąt ukośny.

Trójkąt ukośny różni się od trójkąta poziomego nachyleniem generujących linii – obie są nachylone w tym samym kierunku, w górę lub w dół.

Obrazek 54 przedstawia ukośne trójkąty na byczym i niedźwiedzim rynku.

Obrazek 54

Oto bardzo ważna informacja do zapamiętania: linie generujące ukośny trójkąt zawsze są nachylone w kierunku dominującego trendu. Jeśli trend jest rosnący, linie generujące nie mogą być nachylone w dół i odwrotnie, jeśli trend spada, linie generujące trójkąta ukośnego nie mogą być nachylone w górę.

Oto przykład. Narysujmy rosnący zygzak, którego fala B wygląda jak ukośny trójkąt (patrz obrazek 55).

Obrazek 55

Widzimy, że trend rośnie, podczas gdy linie generujące są nachylone w dół. Jeśli zaznaczymy taki wzór jako trójkąt A-B-C-D-E, będzie to błąd. W rzeczywistości formacja, która jest płaską korektą złożoną z 5 podfal i nachyloną wbrew trendowi, jest formacją potrójnej trójki i dlatego powinna być zaznaczona literami W-X-Y-XX-Z.

Radzę zapamiętać powyższe informacje, ponieważ wielu traderów często błędnie zaznacza nachylone formacje jako trójkąty.

Dowiedzmy się teraz, dlaczego na rynku pojawiają się ukośne trójkąty. Zwykle dzieje się tak wtedy, gdy rosnące lub opadające siły są zbyt silne i nie pozwalają na utworzenie regularnego poziomego trójkąta; zamiast tego pochylają wzór w kierunku trendu. W takich przypadkach, gdy taki trójkąt się utworzy, rynek pędzi w tym samym kierunku, w którym poruszał się przed pojawieniem się trójkąta. Oczywiście ta cecha może i powinna być wykorzystywana w handlu.

Przyjrzyjmy się teraz zasadom i instrukcjom dotyczącym ukośnych trójkątów.

Zasady dla ukośnego trójkąta:

1. Składa się z 5 fal.
2. Wzór fali: C-C-C-C-C
3. Fala С < Fala В.
4. Fala D > Fala С.
5. Fala Е < Fala D.
6. Linie generujące są zawsze nachylone w kierunku trendu
7. Można go znaleźć w pozycji przedostatniej fali we wzorze wyższego poziomu.

Komentarze dotyczące zasad dla ukośnego trójkąta:

Najważniejszą rzeczą, która odróżnia trójkąt ukośny od trójkąta poziomego, są rozmiary fal, co znajduje odzwierciedlenie w zasadach 3, 4 i 5. Ponadto dwie linie generujące w trójkątach ukośnych są zawsze nachylone w tym samym kierunku, a kierunek jest taki sam jak trend, w przeciwieństwie do trójkątów poziomych. Inną różnicą jest to, że trójkąt ukośny może pojawić się tylko w pozycji przedostatniej fali we wzorze wyższego stopnia, podczas gdy trójkąt poziomy może również pojawić się w pozycji ostatniej fali w podwójnej/potrójnej trójce oraz w trójkątach.

Przebadaliśmy trzy rodzaje fal o charakterze motywacyjnym i siedem rodzajów fal o charakterze korekcyjnym. Teraz znasz zasady dla każdego wzoru falowego, który może wystąpić w analizie fal Elliotta na Forexie.

Fale Elliotta i liczby Fibonacciego - powiązania

Jak już wspomniałem w części 5 tego artykułu, ciąg Fibonacciego pomaga przewidzieć wielkość fal w analizie fal Elliotta. Teraz przedstawię pewne statystyczne prawidłowości, które pomogą traderom w tworzeniu dokładniejszych prognoz dla punktów końcowych fal.

Prognozując rozmiary fal, powinniśmy wziąć pod uwagę wewnętrzną strukturę, długość i rozmiary fal.

Każda fala może być uznana za w pełni kompletną tylko wtedy, g

1. Zawiera tyle podfal niższego stopnia, ile sugerują zasady analizy fal.
2. Czas jej powstawania jest wizualnie proporcjonalny do innych podfal i wielkości wzoru. Na przykład, jeśli w impulsie formuje się fala 2, to nie może być ona za długa ani za krótka w stosunku do fali 1. Im głębsza korekta, tym krócej trwa. Pełne zrozumienie tego punktu przychodzi wraz z doświadczeniem. Obserwacja wykresów rynkowych i współczynników fal pomaga rozwijać umiejętność sporządzania trafnych prognoz.
3. Wielkość fali często odpowiada stosunkom ciągu Fibonacciego. Dlatego linie Fibonacciego są niezwykle ważnym narzędziem w prognozowaniu wielkości fal i określaniu poziomów składania zleceń.

Zbadajmy teraz główne proporcje fal na podstawie ciągu Fibonacciego.

Fale Motywacyjne. Impuls

1. Fala 2 to zwykle 50%, 61.8%, 76.4% fali 1.
2. Fala 3 to zwykle 161,8%, 200%, 261,8%, 323,6%, 423,6% fali 1.
3. Fala 4 to zwykle 14,6%, 23,6%, 38,2%, ale nie więcej niż 50% fali 3.
4. Fala 5 to zwykle 61.8%, 76.4%, 100%, 123.6%, 161.8% fali 1 i 38.2%, 50%, 76.4%, 100% fali 3.

Fale Motywacyjne. Wiodąca przekątna

1. Fala 2 to zwykle 50%, 61.8%, 76.4% fali 1.
2. Fala 3 to zwykle 50%, 61.8%, 76.4%, 100%, 161.8% fali 1.
3. Fala 4 to zwykle 38.2%, 50%, 61.8%, 76.4% fali 3.
4. Fala 5 to zwykle 38.2%, 50%, 61.8% fali 1, jeśli fala 3 jest mniejsza od fali 1, i 76.4%, 100%, 161.8% fali 1, jeśli fala 3 jest większa od fali 1.
5. Fala 5 to zwykle 38.2%, 50%, 61.8% fali 3, jeśli fala 3 jest mniejsza od fali 1, i 76.4%, 100%, 161.8% fali 3, jeśli fala 3 jest większa od fali 1.

Fale Motywacyjne. Końcowa przekątna

1. Fala 2 to zwykle 50%, 61.8%, 76.4% fali 1.
2. Fala 3 to zwykle 61.8%, 76.4%, 100%, 161.8% fali 1.
3. Fala 4 to zwykle 38.2%, 50%, 61.8%, 76.4% fali 3.
4. Fala 5 to zwykle 38.2%, 50%, 61.8% fali 1, jeśli fala 3 jest mniejsza od fali 1, i 76.4%, 100%, 161.8% fali 1, jeśli fala 3 jest większa od fali 1.
5. Fala 5 to zwykle 38.2%, 50%, 61.8% fali 3, jeśli fala 3 jest mniejsza od fali 1, i 76.4%, 100%, 161.8% fali 3, jeśli fala 3 jest większa od fali 1.

Fale korekcyjne. Zygzak

1. Fala В to zwykle 50%, 61,8%, 76,4% fali А.
2. Fala C to zwykle 61,8%, 76,4%, 100%, 161,8%, 200% fali А.

Fale korekcyjne. Flat.

1. Fala A jest zwykle niemal równa fali B.
2. Fala C to zwykle 76,4%, 100%, 161,8% fali В.

Fale korekcyjne. Podwójne i potrójne zygzaki

1. Fala Y to zwykle 61,8%, 76,4%, 100%, 161,8% fali W.
2. Fala Z to zwykle 61,8%, 76,4%, 100%, 161,8% fal W i Y.
3. Fale X i XX to zwykle 50%, 61.8%, 76.4% fal W i Y.

Fale korekcyjne. Podwójne i potrójne trójki

Fale zwykle mają ten sam rozmiar, ponieważ podwójne i potrójne trójki to wzory flatu. Generujące linie wzoru mogą wskazywać na przybliżone rozmiary fal.

Fale korekcyjne. Poziomy kurczący się trójkąt.

Każda kolejna fala to 61,8% lub 76,4% poprzedniej.

Fale korekcyjne. Poziomy rozszerzający się trójkąt.

Każda kolejna fala to 123,6% lub 161,8% poprzedniej.

Fale korekcyjne. Ukośny trójkąt.

1. Fale B i D stanowią zwykle odpowiednio 123,6% lub 161,8% fal A i C.
2. Fale С i Е stanowią zwykle 61,8% lub 76,4% fal В i D.

Algorytm identyfikacji wzorów fal na wykresie

Każdy trader, który ćwiczy analizę fal Elliotta, musi wiedzieć, jak zidentyfikować fale. Poniższy algorytm będzie w tym zadaniu pomocny.

Identyfikując rodzaj fali, zawsze wybieraj prostszą opcję. Oznacza to, że jeśli falę można zidentyfikować jako zygzak lub podwójny zygzak, wybierz zygzak. Początkujący często kreślą złożone wzory fal, co utrudnia sporządzenie prawidłowej prognozy i handel z zyskiem. Najlepsza jest maksymalna prostota. Pamiętaj tylko o przestrzeganiu zasad i instrukcji. Jeśli starasz się uprościć kreślenie, ale niektóre zasady nie są z tego powodu przestrzegane, oznacza to, że osiągnąłeś pewien limit i nie możesz uprościć wzoru. Trzeba znaleźć opcję, która byłaby najprostsza, najbardziej harmonijna, proporcjonalna i zgodna z całym zbiorem zasad oraz instrukcji.

Wszystkie fale wykresu można podzielić na 2 rodzaje:

• trendu
• boczne

Jeśli widzisz formującą się falę trendu, co oznacza, że rynek porusza się w górę lub w dół, możesz wywnioskować, że formuje się impuls, zygzak lub podwójny zygzak.

Jeśli tworzy się fala płaska, oznacza to, że mamy do czynienia z flatem, podwójną/potrójną trójką lub trójkątem.

Po zidentyfikowaniu fali jako trendowej lub flatu, musisz wybrać najprostszy sposób jej wykreślenia.

Obrazek 56 przedstawia klasyfikację fal na podstawie kierunku ich rozwoju (trendu lub flatu) oraz stopnia złożoności (od prostszych do złożonych).

Obrazek 56.

Oto 2 przykłady wykorzystania schematu.

Przykład 1

Załóżmy, że obserwujemy rozwój segmentu trendu. Po pierwsze, patrząc na lewą część schematu, rozumiemy, że jest to najprawdopodobniej impuls, zygzak lub podwójny/potrójny zygzak.

Sprawdź, czy fala może być zidentyfikowana jako impuls. Jeśli nie, sprawdź, czy to zygzak. Jeśli nie, czy może to być podwójny zygzak? Załóżmy, że może. Tak więc znaleźliśmy właściwą odpowiedź.

Przykład 2

Widzimy rozwój segmentu flatu. Oznacza to, że może to być flat, trójkąt lub podwójna/potrójna trójka. Najpierw sprawdź, czy fala może być zidentyfikowana jako flat. Jeśli nie, sprawdź, czy to trójkąt. Załóżmy, że w naszym przykładzie jest to kurczący się trójkąt. Tak więc znaleźliśmy właściwą odpowiedź.

Jasne, ten schemat jest nieco uproszczony i w praktyce sprawy mogą okazać się bardziej skomplikowane, tym bardziej, gdy istnieją alternatywy. Jednak opanowanie praktycznej części analizy fal Elliotta i nauka łatwej identyfikacji fal byłyby niemożliwe bez znajomości teorii i zasad.

Przyjrzyjmy się kilku zaleceniom, jak studiować praktyczną część analizy fal Elliotta.

Zalecenia dotyczące studiowania praktycznej części analizy fal Elliotta

Po przeszkoleniu wielu studentów odnośnie do zasady fal Elliotta, autor tego artykułu zdobył pewne doświadczenie i wie, jak powinno być zorganizowane szkolenie.

Aby opanować teoretyczną część analizy fal Elliotta, należy zrozumieć i zapamiętać zasady. Artykuły, kursy wideo i książki na temat analizy fal Elliotta będą tutaj dobrą pomocą.

Jednak osoby, które już nauczyły się tej teorii, mogą nadal doświadczać pewnych problemów podczas identyfikowania fal. Człowiek napotyka barierę, którą można opisać jako „Znam zasady, ale nadal jestem w kropce, patrząc na wykresy rynkowe”.

Najprostszym i najszybszym sposobem opanowania praktycznej części analizy fal Elliotta jest znalezienie eksperta.

Byłoby fajnie, gdyby na początku nauki towarzyszył ci wykwalifikowany nauczyciel. Najlepszym sposobem treningu będzie próba samodzielnego identyfikowania fal, z kierującym tobą i zadającym pytania fachowcem.

Następnie, gdy już zdobędziesz praktyczne umiejętności rozpoznawania fal, lepszy byłby następujący sposób szkolenia: identyfikowanie fal w segmentach wykresu zaproponowanych przez nauczyciela. Powinieneś aktywnie myśleć, sprawdzać zasady i próbować znaleźć najprostszą właściwą odpowiedź. Innymi słowy, musisz stworzyć nowe połączenia neuronowe w swoim mózgu. Następnie, co jest bardzo ważne, twoja analiza powinna zostać sprawdzona przez nauczyciela. Musi ci on powiedzieć, które segmenty zostały zidentyfikowane poprawnie, a które błędnie. Nauczyciel powinien ci również wyjaśnić, dlaczego twoja identyfikacja jest błędna (niezgodność z zasadami, instrukcjami lub współczynnikami fal) i podać właściwą odpowiedź.

Praca w ramach tego algorytmu pozwala na pełne i jak najszybsze zgłębienie zasady fal Elliotta.

Autor tego artykułu opracował specjalny program mający na celu praktyczne opanowanie analizy fal Elliotta. W ramach tego programu przeszkolono dużą liczbę odnoszących sukcesy traderów.

Jeśli masz jakieś pytania lub chcesz zapisać się na to praktyczne szkolenie, napisz do mnie maila lub skontaktuj się ze mną za pośrednictwem mediów społecznościowych.

Handel z wykorzystaniem Teorii Fal Elliotta

Teraz chciałbym podać przykład handlu z analizą fal Elliotta. Najpierw analizujemy wykres cenowy za pomocą teorii fal Elliotta. Z poniższego wykresu jasno wynika, że rynek tworzy malejący zygzak [A]-[B]-[C], z falami [A] i [B] zakończonymi wewnątrz. Fala [B] jest zygzakiem, którego struktura jest dość wyraźna, więc zaczęła powstawać impulsowa fala [C].

Jeśli założenie to jest prawidłowe, powinien powstać niedźwiedzi impuls (1), zaznaczony niebieską cyfrą. Dlatego po zakończeniu fali (1) pojawi się korekta skierowana w górę (2), która powinna cofnąć impuls (1) o 50% - 76,4%. Moglibyśmy więc ustawić limit sprzedaży na poziomie 50% fali (1). Moglibyśmy również ustawić nieco niższe zlecenie oczekujące, aby było bezpieczne, jeśli cena osiągnie dokładnie wskazany poziom i natychmiast zacznie spadać w impulsie (3).

Kolejna sytuacja wygląda następująco:

Założenie się potwierdza i realizujemy sugerowany scenariusz. Ustalamy limit sprzedaży na poziomie, przy którym oczekuje się, że fala (2) zniesie impuls (1) o 50%. Stop Loss można ustawić na poziomie, na którym rozpoczęła się fala (1). Poziom Take Profit jest określany na podstawie malejącego impulsu [A] przy użyciu poziomów Fibonacciego.

Na powyższym wykresie widać, że rynek kontynuuje ruch zgodnie z oczekiwanym scenariuszem tworzącym impuls [C]. Otworzyliśmy transakcję sprzedaży na poziomie 1.2114, ponieważ fala (2) osiągnęła zniesienie Fibonacciego wynoszące 50% fali (1). To dobre otwarcie na najlepszym poziomie.

Fale [A] i [C] często mają tendencję do równości w zygzakach. Jednak w naszym przypadku rozwija się tylko fala 3 fali [C], a fala [C] to już 100% fali [A]. Dlatego impuls [C] powinien być większy niż impuls [A] i powinien osiągnąć poziom Fibonacciego wynoszący co najmniej 123,6%, ponieważ jest to kolejny współczynnik. Dlatego take profit ustawiamy na poziomie 123,6% fali [A].

Zobaczmy teraz, jak rozwija się sytuacja i jaki wzór ostatecznie się utworzy.

Widzimy, że rynek trafnie zrealizował oczekiwany scenariusz. Fala [C] zakończyła malejący zygzak [A]-[B]-[C] i sugerowana transakcja przyniosła zysk. Transakcja sprzedaży została otwarta na poziomie zaznaczonym przez górną zieloną linię, a zamknęła się na dolnej zielonej linii. Zysk jest dość duży, zaznaczony na wykresie (Profit).

Strategie handlowe w oparciu o fale Elliotta

Istnieją dwie główne strategie handlowe w oparciu o fale Elliotta: śledzenie trendów i handel na odwróceniach.

Strategia oparta na odwróceniach sugeruje, że dostrzegasz punkty pivota.

Z góry określasz punkty pivota na podstawie prognozy rynkowej. W tym przypadku skala odwrócenia nie ma znaczenia, ponieważ transakcje mogą być zarówno krótkoterminowe, jak i długoterminowe. Mówiąc prościej, jeśli zauważymy, że fala się skończyła lub zbliża się do końca, otwieramy transakcję, której celem jest osiągnięcie zysku z ruchu ceny, w przeciwieństwie do poprzedniego trendu.

Strategia podążania za trendem, jak sugeruje nazwa, oznacza dostrzeganie trendów na rynku i handel w trendzie. Na przykład ustaliliśmy, że zaczęła powstawać jedna z najsilniejszych fal impulsowych, fala 3. W związku z tym otwieramy transakcję zgodnie z trendem (czyli kupna w trendzie wzrostowym, na byczym rynku).

Traderzy często łączą te dwie strategie w zależności od sytuacji rynkowej.

Fale Elliotta w handlu dziennym

Teoria fal Elliotta doskonale sprawdza się w handlu dziennym w krótkoterminowych ramach czasowych. Najczęściej traderzy używają ram czasowych 5-30 minutowych do analizy wykresu cenowego w ciągu jednego dnia. Należy jednak wziąć pod uwagę to, że fale w minutowych ramach czasowych są często falami złożonymi i zniekształconymi. Oznacza to, że tylko zaawansowani analitycy mogą z powodzeniem badać wzory fal w ramach czasowych krótszych niż M5. Poza tym handel dzienny ma wiele wspólnego z handlem średnio- i długoterminowym.

Prognozy oparte na wzorach fal

Statystycznie na rynku najczęściej występują fale impulsowe. Biorąc pod uwagę to, że impulsowe podfale są najszybszym i najpotężniejszym ze wszystkich wzorów fal Elliotta, handel w ramach fali impulsowej jest najskuteczniejszym sposobem czerpania zysków z handlu.

Drugą najczęstszą falą są zygzaki. Zygzak jest również dobry do handlu, ale ma swoje własne cechy, ponieważ należy do korekcyjnego rodzaju fal, więc handel w oparciu o zygzak jest zwykle trudniejszym procesem niż handel w oparciu o impuls. Jednak wielu traderów używa tego wzoru, aby zarabiać.

Można zarabiać na handlu innymi rodzajami fal, ale sukces odniosą tu bardziej doświadczeni użytkownicy teorii fal Elliotta.

Wskaźniki fal Elliotta

Aby poprawnie oznaczyć strukturę fal Elliotta, należy znać zasady i wytyczne analizy fal oraz potrafić zastosować tę wiedzę w praktycznym handlu na wykresie cen rzeczywistych. Niektórzy traderzy stosują wskaźniki w celu potwierdzenia wzorów fal zdefiniowanych na wykresie.

MACD

Wskaźnik MACD jest bardzo popularny wśród traderów, ale zwykle jest stosowany w klasycznej analizie technicznej. Jednak analitycy fal Elliotta dostosowali jego użycie, aby potwierdzić spodziewane wzory fal. Na przykład Bill Williams sugeruje wykorzystanie wskaźnika MACD z określonymi parametrami jako dodatkowego narzędzia do identyfikacji wzorów fal.

MACD może pomóc w identyfikacji końca fali impulsowej 3. Trzecia fala zwykle reprezentuje najsilniejszy segment trendu, ruch ceny jest najszybszy w tej fali. Dlatego ekstremalny odczyt MACD jest często kojarzony z punktem końcowym fali 3.

Na powyższym obrazku widać, że najwyższa wartość MACD zbiega się z najwyższą ceną wywołaną przez falę impulsową 3.

Następnie słupki wskaźnika spadły do 0 na końcu fali 4 (środkowa czerwona pionowa linia).

Kolejny ciekawy moment zaznaczono prawą pionową linią. W tym momencie cena rośnie wyżej w fali 5, tworząc nowy szczyt, podczas gdy słupki MACD również sygnalizują szczyt, ale jest on niższy niż ten na końcu impulsu 3. Dlatego wskaźnik MACD może pomóc w dostrzeżeniu końca fal 3, 4 i 5 w impulsie.

Oscylator fal Elliotta

Oscylator fal Elliotta jest wskaźnikiem mierzącym różnicę między dwiema prostymi średnimi kroczącymi. EWO jest taki sam jak wskaźnik MACD, ale ma inne parametry. Ponadto na wykresie EWO nie ma linii sygnałowej. Wiesz, że MACD jest obliczany jako różnica między dwiema średnimi kroczącymi. Oscylator fali Elliotta mierzy różnicę między prostą średnią kroczącą (SMA) z 5 i 35 okresów w oparciu o zamknięcie każdej świecy.

Na powyższym wykresie widać, że EWO jest podobne do MACD, w rzeczywistości są takie same, różnica polega na tym, że parametrów EWO nie można było zmienić, a okresy MA to zawsze 5 i 35, uważane za najbardziej odpowiednie do potwierdzenia układu fali.

Mógłbym dodać, że pięciofalowy wzór kończy się tutaj dywergencją zaznaczoną na wykresie czarnymi liniami. Funkcje techniczne aplikacji EWO są takie same jak MACD.

Opisałem wskaźniki, które są tradycyjnie używane w celu potwierdzenia wzorów falowych odkrytych na wykresie. Podjęto wiele prób opracowania wskaźników, które mogą niezależnie rysować fale na wykresie. Jednak nigdy nie natknąłem się na żadne wskaźniki, które potrafią rysować fale zgodnie ze wszystkimi zasadami i wytycznymi. Dlatego nie polecam korzystania z takiego oprogramowania. Dobrym pomysłem jest używanie wspólnych wskaźników technicznych jako dodatkowych narzędzi do potwierdzania odkrytych wzorów fal.

Prorok fal Elliotta (Elliott Wave Prophet)

Wskaźnik Elliott Wave Prophet ma pomóc w przeprowadzeniu analizy fal i, jak zapewniają jego autorzy, może w pewnym stopniu przewidzieć dalszy ruch cenowy na podstawie już uformowanych fal. Zbadałem ten wskaźnik i moim zdaniem nie pomoże on w handlu, a wręcz przeciwnie, może tylko zmylić tradera.

WATL

Wskaźnik WATL określa wyże i niże, co doskonale robi wskaźnik Fraktalny i rysuje linie trendu. Żadna z funkcji nie jest powiązana z analizą fal. Nie mogę polecić używania WATLa.

Jak czytać wykresy fal Elliotta

Jeśli chcesz czytać wykresy fal Elliotta, powinieneś nauczyć się identyfikować i zaznaczać fale na wykresie.

Jeśli chcesz określić, która fala aktualnie się tworzy, powinieneś zaznaczyć fale na wykresie. Aby to zrobić, możesz skorzystać z następującego przewodnika krok po kroku:

1. Zaleca się rozpoczęcie etykietowania od najdłuższego dostępnego przedziału czasowego, lepiej jest przestudiować wszystkie dostępne dane historyczne i określić, który wzór obecnie się tworzy pod względem analizy fal i w jakim stopniu się zakończył.
2. Zidentyfikuj większy wzór i oznacz go literami lub cyframi określonego poziomu fali. Preferowane powinny być wyższe stopnie fal, takie jak cykl lub supercykl.
3. Przejdź na krótsze ramy czasowe i zaznacz podfale większego wzoru nowymi literami lub cyframi fali o jeden stopień mniejszej.
4. Przejdź do ram czasowych, których potrzebujesz, na przykład H4 lub H1. W tym momencie dostrzeżesz pełen obraz tego, co tworzy się na wykresie, dzięki czemu możesz sporządzić prognozę na podstawie aktualnej definicji fali.

Najważniejsze wskazówki dotyczące korzystania z fal Elliotta

Oto najlepsze wskazówki dotyczące handlu na rynku Forex w oparciu o fale Elliotta:

• Zacznij zaznaczać fale najdłuższym dostępnym przedziałem czasowym;
• Wybierz najprostszy sposób etykietowania;
• Upewnij się, że wszystkie zasady i wytyczne analizy falowej są spełnione. Jeśli jakiekolwiek zasady nie są przestrzegane, wzór fali może nie być poprawnie zdefiniowany;
• Najczęściej fale kończą się na skrajnych cenach. Istnieją skrócenia, ale są one mniej powszechne;
• Postępuj zgodnie z kolejnością etykietowania i kolejnością stopni fal. Porządek etykietowania skutkuje uporządkowanym planem handlowym, co zapewnia zyski.

Słowniczek Teorii Fal Elliotta

Krytyka fal Elliotta

Główną wadą teorii fal jest jej złożoność. Istnieje wiele różnych zasad i wytycznych, a ich przestudiowanie wymaga sporo czasu i wysiłku. Jednak proces studiowania nie jest wcale taki trudny.

Początkujący zwykle uważają, że analiza fal jest metodą subiektywną. Dzieje się tak dlatego, że różni traderzy na początku identyfikują różne wzory fal. Jednak doświadczeni traderzy mogą przeprowadzić jaśniejszą i bardziej obiektywną analizę, a różni analitycy będą mieli podobne struktury fal. Nie powiem, że jest to wada, ponieważ gdy masz doświadczenie, rozwiązanie jest proste. To uniwersalna teoria, która nieźle sprawdzi się na giełdzie, Forexie, giełdach surowców czy kryptowalutach.

Wnioski: zalety i wady Fal Elliotta

Aby uzyskać głębsze zrozumienie tematu, polecam przeczytanie następujących, uznanych na całym świecie książek na temat fal Elliotta

• Dmitry Vozny "Kod Elliotta: analiza fal na rynku forex".
• Alfred Frost, Robert Prechter „Zasada fali Elliotta: klucz do zachowań rynkowych”.

Analiza fal Elliotta jest z powodzeniem stosowana w handlu na giełdzie, forexie, kryptowalutami lub wszelkimi innymi rodzajami aktywów finansowych.

Mam nadzieję, że mój szczegółowy przewodnik po analizie fal Elliota okazał się przydatny. Jeśli masz pytania, zadaj je w komentarzach poniżej! Chętnie odpowiem i wszystko wyjaśnię!

Życzę udanych transakcji!

P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)