W tym artykule rozważymy ważne pojęcia nie tylko w tradingu, ale i w całej gospodarce, mianowicie popyt i podaż. Jak zawsze znajdziecie tu szczegółowe odpowiedzi na takie pytania, jak: czym jest popyt i podaż, jak obliczyć popyt i podaż na walutę, jak popyt i podaż działają w świecie rzeczywistym, jak handlować z wykorzystaniem popytu i podaży, czym są strefy popytu i podaży? Podzielę się również swoją opinią na ten temat i zaproponuję dość prostą strategię handlową.
Artykuł obejmuje następujące tematy:
Popyt i podaż w gospodarce
Nie ma sensu rozmawiać o tym, jak wykorzystać popyt i podaż w handlu, jeśli nie rozumie się istoty tych pojęć. Większość osób wykształconych zna te pojęcia z zajęć ekonomii w szkołach wyższych. Teraz podstaw ekonomii uczy się już nawet w szkołach, a ja ten wykład przedstawiałem starszym klasom w niektórych instytucjach edukacyjnych. Zanim zaczniemy zajmować się rynkowym dostosowaniem tych praw, spójrzmy na te pojęcia z perspektywy pierwotnego źródła, a mianowicie z perspektywy klasycznych praw ekonomii.
Popyt to prośba faktycznego lub potencjalnego nabywcy, konsumenta, o zakup towarów za pomocą dostępnych mu środków, które są przeznaczone na ten zakup. Z jednej strony popyt odzwierciedla zapotrzebowanie nabywcy na niektóre towary lub usługi, chęć zakupu tych towarów lub usług w określonej ilości i, z drugiej strony, zdolność do zapłaty za zakup po cenie mieszczącej się w dopuszczalnym zakresie.
Podaż to możliwość i chęć sprzedawcy do oferowania swoich produktów do sprzedaży na rynku po określonych cenach. Pod względem ilościowym podaż charakteryzuje się wg jej rozmiaru i wielkości. Rozmiar, wielkość podaży – to ilość produktów (towaru, usług), które sprzedawca chce, może i jest w stanie, zgodnie z dostępnością lub możliwościami produkcyjnymi, zaoferować do sprzedaży na rynku przez określony czas po określonej cenie.
Jak widać z przedstawionych określeń, w swej istocie popyt i podaż to charakterystyka możliwości pomiędzy kupującymi a sprzedającymi w określonym czasie.
Na podstawie tych definicji wydedukowano być może dwa podstawowe prawa ekonomii, t. j. prawo popytu i prawo podaży. Nie opiszę tych praw w całości, postaram się jedynie przekazać esencję. Istotą prawa podaży jest to, że im wyższa jest cena produktu, tym wyższa podaż tego produktu. Prawo popytu mówi wprost przeciwnie. Im niższa jest cena produktu, tym większe pragnienie kupującego, aby ten produkt kupić. Prawa te są nam doskonale znane z życia codziennego. Jeśli jesteś kupującym w sklepie, to chcesz kupić towar wymaganej jakości po jak najniższej cenie, jeśli jesteś sprzedającym to Twoim celem jest sprzedać swoje towary po możliwie najwyższej cenie. Ponadto w ekonomii istnieje coś takiego, jak satysfakcja z popytu i podaży. Oznacza to, że popyt i podaż nie mogą rosnąć wiecznie. Wcześniej czy później nadejdzie taki moment, kiedy nastąpi zwrot tendencji lub cena będzie na tyle wysoka, że nie będzie nikogo, kto chciałby kupić produkt, lub odwrotnie, towarów o niskiej cenie będzie za mało, a wielu będzie chciało je kupić.
Aby zrozumieć te pojęcia z punktu widzenia handlu na rynku Forex, z tych praw i pojęć należy zapamiętać:
- Popyt to chęć zakupu;
- Podaż to chęć sprzedaży;
- Popyt i podaż mogą się zwiększać i zmniejszać;
- Główny czynnik wpływający na popyt i podaż to czas;
- I popyt, i podaż są wartościami ilościowymi.
Supply and demand on the exchange
Popyt i podaż na giełdzie
Popyt na giełdzie to stan, gdy kupujący chce kupić niezbędną ilość towaru w przystępnej dla siebie cenie w określonym momencie.
Podaż na giełdzie to stan, gdy sprzedający chce sprzedać niezbędną ilość towaru w przystępnej dla siebie cenie w określonym momencie.
Jak wynika z tych definicji, są one prawie identycznie z podstawowymi pojęciami ekonomicznymi, ale ze szczególnym naciskiem na czynniki giełdowe, takie jak ilość towaru i czas.
Kiedy duża liczba uczestników handlu na giełdzie może chcieć sprzedać? Myślę, że wszyscy znają odpowiedź na to pytanie – kiedy cena towaru osiągnęła wartości szczytowe. A chęć kupna pojawia się u wielu uczestników, gdy cena towaru jest bardzo niska. Jest to główne prawo giełdy, które powstało u zarania gospodarki – sprzedawaj, gdy jest drogo, kupuj, gdy jest tanio.
Ale jak określić, kiedy jest drogo, a kiedy tanio? Rzeczywiście na giełdzie czas jest tak skompresowany, że zrozumienie stanu ceny w danym momencie jest praktycznie niemożliwe. Możliwe! Odpowiedź kryje się w samym pytaniu – czas. Popyt i podaż, a dokładniej chęć sprzedaży i kupna, zawsze mają wyraźne odniesienie do czasu. Popyt może przewyższyć podać w danej minucie, a już po minucie może się wszystko zmienić. Wynika z tego, że jeśli chcesz określić strefy popytu i podaży na wykresie ceny, powinniście nauczyć się wiązać je z określonym momentem.
Zdefiniujemy teraz pojęcia takie, jak strefy lub obszary podaży i obszary popytu. W istocie są to obszary, w których u uczestników może formować się maksymalny popyt lub maksymalna podaż.
Na wykresie powyżej pokazana została możliwa strefa podaży. Jeśli opiszecie charakterystykę tej strefy, stanie się zrozumiałe, dlaczego znajduje się ona właśnie tam. Strefa podaży to obszar na wykresie ceny, po osiągnięciu którego pragnienie sprzedających zaczyna znacznie przewyższać pragnienie kupujących. Pragnienie można scharakteryzować jako wielkość, dlatego właśnie w tej strefie wielkość sprzedaży będzie przewyższać wielkości zakupów; powstaje nierównowaga popytu i podaży. Jeśli dana proporcja w danym momencie jest poprawna, wówczas cena przestanie rosnąć i zacznie spadać. Traderzy nazywają tę sytuację odwróceniem. Być może największym pragnieniem każdego tradera jest chęć nauczenia się poprawnie określać miejsca zawracania ceny. Wracając do naszego wykresu widzimy, że w danej strefie cena rzeczywiście odwraca się z powodu silnej nierównowagi, i stało się to już 5 razy.
Na kolejnym wykresie przedstawiłem strefę popytu. Strefa popytu to obszar na wykresie ceny, po osiągnięciu którego, pragnienie kupujących zaczyna przewyższać pragnienie sprzedających lub wielkość zakupów jest wyższa od wielkości sprzedaż. Jeśli dana proporcja w określonym momencie jest poprawna, cena przestanie spadać i zacznie rosnąć. Również jest to odwrócenie, ale już na spadającym rynku Poszukiwania stref popytu i podaży jest tym, co powinien umieć każdy trader.
Jak działają strefy popytu i podaży
Porozmawiamy teraz o samych strefach. Pierwsze pytanie, które pojawia się większości, to: dlaczego właśnie strefa, a nie konkretny punkt lub poziom? Aby odpowiedź na to pytanie, należy odwołać się do teorii formowania się pozycji na giełdzie. Tak więc cena na giełdzie zmienia się z powodu faktu, że uczestnicy w różnych momentach sprzedają i kupują, a zatem inwestują pieniądze w swoje oczekiwania. Załóżmy, że uważam, iż cena 100 jest dla mnie do zaakceptowania i chcę kupić towar po tej cenie. Wysyłam zamówienie na giełdę z chęcią zakupu za 100. A ktoś uważa, że cena 100 to dobra okazja do sprzedaży. W momencie, gdy cena zbliża się do tej oferty, moje zamówienie jest realizowane, a jednocześnie realizowane jest zamówienie sprzedającego. W przyszłości cena będzie się zmieniać w tym kierunku, którego wolumeny będą wyższe. Jeśli kupiłem pięć partii towaru po 100, a sprzedający sprzedał po 100 tylko 4 partie, doprowadzi to do wzrostu ceny, ponieważ wielkość zakupu jest wyższa od wielkości sprzedaży. Ale jeśli to wszystko się skończy, zobaczymy odwrócenie w określonym punkcie i ruch do punktu następnego zwrotu. W rzeczywistości wygląda to inaczej. Dlaczego? Ponieważ oprócz nas jest jeszcze wielu innych uczestników, którzy wykonali lub wykonają podobne działania. Tak więc cena zaczyna wahać się w górę i w dół, a faktyczny punkt zwrotny pojawia się dopiero po pewnym czasie. Innymi słowy wszyscy widzą, że w danym momencie lepiej jest kupić lub sprzedać, ale każdy posiada swoją rozsądną cenę. Z tego powodu moment odwrócenia to nie konkretny poziom ceny, a zakres cen. Im wyższy przedział czasowy, tym wyższy i zakres.
Strefy popytu i podaży względem czasu
Oprócz wielkości handlu jest jeszcze jeden ważny parametr, czas. W odniesieniu do wykresu ceny będziemy rozmawiać o interwale czasowym wykresu (ramy czasowe).
Na wykresie powyżej przedstawiłem strefy popytu na różnych interwałach czasowych. Pierwszy wykres odzwierciedla zachowanie ceny w przedziale czasowym M11 (jedna minuta). Widzimy charakterystyczną strefę popytu, w której tworzy się odwrócenie ceny. Jednak po przejściu na starszy interwał czasowy M15 (piętnaście minut) staje się zrozumiałe, że nasza początkowa strefa nie jest tak ważna w dłuższym okresie i w dowolnym momencie cena może ją przesunąć i opuścić się, ponieważ znajduje się ona w silniejszej wielkości, która działa z wcześniejszej strefy popytu. Przechodząc do interwału czasowego H1 (jedna godzina), staje się zrozumiałe, że strefa popytu interwału czasowego M15 nie jest już taka silna i istnieje silniejszy poziom, który działa od strefy położonej niżej. W ten sposób możemy zwiększać interwał czasowy coraz bardziej i bardziej, i na każdym z nich będziemy znajdować strefy, które są silniejsze i ważniejsze od stref z krótkich interwałów czasowych.
Na tej podstawie koniecznie jest podkreślenie podstawowego prawa działania w strefach popytu i podaży. Podczas formowania się transakcji, opartych na sygnałach odwrócenia od stref, należy brać pod uwagę tylko strefy konkretnego interwału czasowego, a zatem czas działania tych stref jest również ograniczony tym interwałem czasowym. Przeanalizujemy to prawo bardziej szczegółowo. Po pierwsze jeśli określimy strefę podaży na interwale czasowym M15, nie powinniśmy przełączać się na starszy interwał i skupiać się na jego strefach. Po drugie strefy posiadają pojęcie „godzin pracy”. Oznacza to, że dowolna strefa działa tylko przez określony czas, po którym przestaje istnieć. Związane jest to z wielkością handlu. Kupujący zamyka zakup, a jego wielkość jest usuwana z rynku, zatem bilans popytu i podaży wyrównuje się. Jeśli z rynku usuwana jest wolumen, który utworzył strefę, strefa przestaje istnieć, przejawia się to w przesunięciu ceny do nowej strefy. Strefy mają zatem określone odniesienie do czasu. Innymi słowy strefa na interwale czasowym M1 prawdopodobnie nie będzie istnieć dłużej niż kilka godzin, a strefa z przedziału godzinowego będzie trwać maksymalnie kilka dni. Na tej podstawie handel w tych strefach powinien odbywać się w tych interwałach czasowych.
Wskaźniki stref popytu i podaży
W Internecie jest wiele ofert różnych wskaźników, które w cudowny sposób wskazują strefy podaży i popytu. Ale aby ocenić ich skuteczność, spójrzmy na istotę tych pojęć. Popyt i podaż to wielkości zakupów i sprzedaży. Dlatego, aby taki wskaźnik stał się rzeczywisty, musi wyświetlać na naszym wykresie bilans wielkości (rzeczywistej ilości kupionej i sprzedanej waluty). Wiele razy pisałem już w swoich artykułach, że na rynku Forex nie można uzyskać danych o rzeczywistej wielkości z powodu decentralizacji rynku. Jeden bank ma jedną ilość wniosków, drugi inną, a nawet gdyby istniał międzybankowy system wymiany informacji, nigdy nie dowiedzielibyśmy się, które z tych wniosków mają rzeczywistą ilość gotówki, a które kredytowe (uformowane przy użyciu dźwigni finansowej). Na tej podstawie po prostu niemożliwe jest stworzenie naprawdę podobnego wskaźnika. Tak więc wszystko, co jest Wam oferowane, to po prostu owoce burzliwej wyobraźni autorów, którzy najczęściej używają algorytmu do wiązania stref do poziomów wsparcia i oporu. Jedyną wielkością, która ma miejsce na rynku Forex, jest tick (liczba zmian cen na jednostkę czasu). A teraz, w oparciu o wielkość ticku, możemy przyjąć założenia dotyczące obszarów podobnych pod względem parametrów do stref popytu i podaży. Takie obszary znajdują się w głównych oscylatorach, takich jak RSI i CCI.
Strefy na wskaźniku RSI
Oscylator RSI jest wskaźnikiem odnoszącym się do strefy. Zasada działania tego wskaźnika polega na tym, że sygnalizuje on wejście i wyjście ceny z tzw. stref wykupienia i wyprzedania. Podczas tworzenia tych wskaźników opisano również definicje tych stref. Strefa wykupienia występuje, gdy rynek jest przesycony zakupami i zaczyna formować się oferta sprzedającego. Strefa wyprzedania występuje, gry rynek jest nasycony sprzedażą, a kupujący zaczyna tworzyć popyt. Jeśli porównamy te definicje z definicjami popytu i podaży, okaże się, że w rzeczywistości to jedno i to samo.
W rzeczywistości wskaźnik ten pokazuje obszary przesycenia podażą i popytem i właśnie tego szukamy. Kiedy linia wskaźnika wchodzi do jednej ze stref i znajduje się tam, uznaje się, że zaczęło się tworzenie pozycji odwróconej, a kiedy linia wskaźnika wychodzi poza granice stref, uważa się, że rozpoczął się sygnał do odwrotu.
Strategia strefowa odwrócenia rynku
Aby podsumować moją historię o popycie i podaży na rynku Forex, chciałbym opowiedzieć o jednej prostej strategii, która jest dostępna dla każdego.
Aby opracować strategię, potrzebujemy wykresu absolutnie dowolnego instrumentu na rynku walutowym i wskaźnik RSI. Okres na wykresie cenowym nie jest absolutnie ważny, ale pożądane jest, aby nie był zbyt mały. Ja wybrałem 30 minut. Okres wskaźnika ustawiony jest na standardowy – 14.
Zasada otrzymania sygnałów
Aby odbierać sygnały, potrzebujemy, aby potencjalna strefa na wykresie cenowym pokrywała się ze strefą na wskaźniku:
- Określcie kierunek trendu na wykresie cen. W tej chwili na wykresie działa trend wzrostowy. Dlatego postaramy się określić strefę potencjalnego odwrócenia ceny i przejścia do trendu spadkowego;
- Konieczne jest znalezienie mniej lub bardziej silnego poziomu oporu w naszym trendzie. Najłatwiejszym sposobem znalezienia go są możliwe kanały boczne na wykresie. Jeden z takich kanałów jest zaznaczony na wykresie „A”;
- Sprawdźcie swój kanał za pomocą wskaźnika. Jeśli wskaźnik jest wykupiony, strefa jest prawdziwa. W naszym przypadku na wykresie znajduje się strefa, ale wskaźnik znajduje się poniżej strefy wykupienia. Ta strefa nam nie odpowiada;
- Jeśli nie ma już podobnych poziomów, czekamy, aż wskaźnik wejdzie w strefę wykupienia;
- W strefie „B” wskaźnik wszedł w strefę wykupienia, co oznacza, że pożądane odwrócenie może być w pobliżu;
- Teraz szukamy w historii wskaźnika poprzedniego wejścia do strefy wyprzedaży i porównujemy z wykresem ceny. Jeśli w tym miejscu i na wykresie cen znajduje się strefa, porównujemy ją z bieżącą ceną. Obecna cena powinna być na poziomie tej strefy. Tak jest na naszym wykresie. Tak więc sygnał jest prawdziwy;
- W momencie, gdy wskaźnik wychodzi ze strefy wykupienia, możemy otworzyć pozycję na sprzedaż;
- Zlecenie stop jest ustawione tuż nad strefą zaopatrzenia na wykresie cen;
- Notować będziemy zysk, gdy wskaźnik osiągnie strefę wyprzedania.
Wniosek
Podsumowując powtórzę trochę moją opinię, dotyczącą pracy z wykorzystaniem tych stref. Przetestowałem tę metodę pracy i doszedłem do wniosku, że rynek jest zbyt niestabilny, aby móc wygodnie pracować w tych obszarach w odstępach dziennych. A praca nad nimi w dłuższej perspektywie nie ma większego sensu ze względu na duży błąd i samą wielkość stref, która często przekracza możliwy zysk.
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
