Jak zacząć zarabiać od zera na Forex?

2019.12.05 2019.12.05 Jak zacząć zarabiać od zera na Forex?

Oleg Tkachenkohttps://www.liteforex.pl/blog/authors/oleg-tkachenko/

Warianty zarabiania na Forex dla początkujących i profesjonalistów.

Rodzaje zarobku na Forex: warianty aktywnego i pasywnego zarabiania, opis i możliwości realizacji. Zalety i wady każdego wariantu

Wielu potencjalnych traderów Forex kojarzonych jest ze spekulacjami na rynku walutowym. Tymczasem istnieje ponad dziesięć innych wariantów zarobku, które bezpośrednio lub pośrednio związane są z tradingiem. I choć wszyscy oni wymagają jakiejś wiedzy i nawyków, nie jest to powód do rezygnacji z nich. W tym przeglądzie rozpatrzę wszystkie podstawowe rodzaje zarobku na Forex, przytoczę praktyczne przykłady ich realizacji, a także rozpiszę zalety oraz wady każdego z nich.

Warianty zarabiania na Forex

Forex to pozagiełdowy rynek walutowy, gdzie codziennie tysiące traderów dokonują tysięcy transakcji na kwotę milionów dol. USA. Ktoś traci, ktoś inny zyskuje. Ktoś rozczarowuje się, a ktoś inny staje się profesjonalistą, dla którego trading to nie zwykła praca, a tryb życia. Forex jest wszechstronny. Bez względu na słuchy, w który „obrósł” pozagiełdowy handel spekulacyjny, życie na rynku toczy się jak w ulu.

Jeśli zapytamy człowieka, co rozumie przez pojęcie zarobek na Forex, najczęstszą odpowiedzią będzie: „To spekulacja” lub „Zarobek na różnicy kursów”. Właśnie stereotypowość myślenia przeszkadza wielu ludziom stanąć na drodze do sukcesu. W niniejszym przeglądzie zapoznam Was z ponad dziesięcioma sposobami zarabiania na Forex i, możliwe, znajdziecie tu coś dla siebie.

Krótka treść przeglądu:

• Handel bezpośredni;

• Konta PAMM;

• Handel społecznościowy;

• Udział w turniejach;

• Transakcje z użyciem środków własnych;

• Programy partnerskie;

• Sprzedaż sygnałów;

• Tworzenie doradców;

• Prowadzenie szkoleń i webinarów;

• Stworzenie i prowadzenie własnego kanału w serwisie YouTube;

• Pisanie artykułów analitycznych;

• Prowadzenie własnego bloga;

• Otwarcie firmy brokerskiej.

Jak zarobić na Forex? Aktywne oraz pasywne zarabianie na Forex

Warianty zarobku na Forex można podzielić umownie na dwa rodzaje: aktywny i pasywny. W przypadku aktywnego profitu trader bierze w nim bezpośredni udział. Przy czym jest to niekoniecznie handel, a na przykład aktywne pozyskiwanie potencjalnych klientów brokera wg programu partnerskiego. W przypadku pasywnego zarabiania inwestor lokuje pieniądze i jego kapitał pracuje na niego póki inwestor zajęty jest innymi problemami, nie dotyczącymi Forexu. Możliwe jest tutaj połączenie obu rodzajów pozyskiwania zysku.

1. Bezpośrednio handel

Jeśli zainteresowała Was perspektywa zarobienia na Forex, przeczytaliście wiele artykułów w Internecie i podjęliście decyzję, że spróbujecie własnych sił, to w pierwszej kolejności powinniście wybrać firmę brokerską i zarejestrować się jako klient. Nie, to nie pomyłka. Jeśli myśleliście, że rozpocząć trzeba od czytania fachowej literatury  oraz artykułów, to jesteście w błędzie. To nudne, czytać lekturę nie łącząc jej z praktyką. Studiowanie handlu na rynku walutowym należy bezpośrednio na wykresach ruchu ceny. Jak wybrać pewnego brokera przeczytajcie tu. Jedynie to może Was nauczyć tradingu.

Jak to działa. Przewiduje zysk na wahaniu kursów różnych aktywów. Zarabiać można na CFD (kontrakt na różnice cenowe) na walutę, towarowe i surowcowe aktywa, akcje i indeksy. Od niedawna większość brokerów dodało kryptowalutę.

Oddzielnie kładę akcent na dwóch rzeczach:

• SWAP. Jest to swego rodzaju opłata na przeniesienie pozycji na następny dzień. Nie wdając się w szczegóły swap związany jest ze stawkami ewidencyjnymi i procentowymi innych krajów. Jest sytuacja, kiedy z powodu ich zmian trader zamiast opłacać procent na odwrót, zarabia na swapie (tak zwany dodatni swap). Taka strategia nazywa się „Carry trade”.

• Zniżka (rebate). To raczej nie zarobek tradera, a kompensacja jego kosztów, ale należy pamiętać o takiej możliwości. Jest to częściowy wzrost dla tradera spreadu niezależnie od efektywności transakcji. Kompensacji może udzielać zarówno sam broker, jak i postronny niezależny serwis. Dla brokera rebate to chwyt marketingowy, dążący do pozyskania traderów, zwiększając tym samym obroty handlowe lub zwiększając zainteresowanie poszczególnymi aktywami.

Od teorii do praktyki. Istota handlu polega na tym, aby taniej kupić oraz drożej sprzedać i na odwrót. W tym celu trader ma kilka narzędzi: analiza fundamentalna i platforma handlowa, w której odbywają się transakcje. Trader może otwierać długie pozycje (kupować aktyw, aby potem go sprzedać) i krótkie (sprzedawać aktyw, aby potem kupić go taniej i zamknąć długą pozycję). Dostawcą, zapewniającym realizację transakcji jest broker, który potrąca swoją prowizję (spread). Kontrahentami transakcji są inni prywatni traderzy, inwestorzy instytucyjni, banki inwestycyjne i in..

Trading zaczyna się od rejestracji (otwarcia rachunku handlowego) oraz weryfikacji. Potwierdzenie tożsamości rozumiane jest jako wysłanie danych z dowodu osobistego, skanu dokumentów, potwierdzających miejsce zamieszkania (zameldowania) oraz wprowadzenie szczegółowej informacji o sobie. Weryfikacja ni zawsze jest procesem obowiązkowym. Ale jestem zdania, iż otwierając konto w banku nigdy nie robię tego anonimowo i moje pieniądze będą bezpieczniejsze, kiedy mogę udowodnić, że one są moje. Dlaczego? Nasz redaktor blogu traderów w sposób dostępny opisał istotę weryfikacji w artykule „Bezpieczeństwo na Forex”.

Kolejny krok to testowanie możliwości brokera i zdobycie doświadczenia przez otwarcie pierwszych transakcji na rachunku demo. Konto demo daje możliwość:

• Nauczenia się funkcjonowania platformy i wybrania dla siebie najwygodniejszego rodzaju tradingu.

• Zapoznania się z możliwościami wskaźników, przetestowania doradców, opracowania własnej strategii. Jednym słowem postawienia pierwszych kroków, zarobienia pierwszych, choćby nawet wirtualnych pieniędzy i nauczyć się czuć rynek.

I w końcu krok decydujący to otwarcie realnego konta, uzupełnienie depozytu i początek handlu. Możliwości osobistego gabinetu pozwalają:

• Otwierać dowolną ilość transakcji na zakup lub sprzedaż każdego aktywu z arsenału Liteforex, łącznie z kryptowalutami w przeciągu kilku kliknięć i śledzić ruch kursu i analiza jego zmianę w poprzednich okresach;

• Kopiować transakcje profesjonalnych traderów, którzy odnoszą sukcesy w trybie automatycznym. W serwisie „Handel społecznościowy” inwestor może zapoznać się z rankingiem traderów, statystyką handlu, ryzykiem, podłączając konto do tych, którzy są zainteresowani (szczegółowo o serwisie przeczytacie poniżej).

Tym, którzy chcą dowiedzieć się więcej o możliwościach konta na żywo i zacząć handlować, polecam lekturę tego artykułu. Zawiera szczegółowy opis funkcji każdego elementu menu i podaje praktyczne przykłady pracy z nim.

Plusy. Arsenał instrumentów brokerów osiąga 200 i więcej instrumentów. W porównaniu z giełdą tutaj jest więcej możliwości dla dywersyfikacji ryzyka i realizacji najbardziej zwariowanych strategii. W pewnym stopniu Forex łączy w sobie wszystkie zalety rynków akcji, walutowych i towarowo-surowcowych.

Minusy:

• Należy posiadać dużą wiedzę nt. Analizy fundamentalnej oraz technicznej oraz umieć ją stosować. Trzeba umieć budować system handlowy, analizować historię handlową. Należy umieć panować nad sobą i być zdyscyplinowanym. Nauka może zająć miesiące, dlatego sukces osiąga nie każdy. Statystycznie tylko 5% ludzi pozostaje w tradingu, pozostałe 95% tarci depozyt i odchodzi z rynku;

• Wysokie ryzyko. Forex to rynek nieregularny, bez względu na obecność „regulatorów”. Brak przejrzystości brokerów i zasad ich pracy jest dla potencjalnych traderów kulą u nogi.

2. Handel społecznościowy

Dla tych, którzy nie chcą wnikać w istotę samodzielnego handlu istnieją systemy kopiowania transakcji. Możecie kopiować transakcje zaawansowanych traderów na własne konto, częściowo lub całkowicie, dzięki czemu unikniecie strachu i konieczności handlowania samodzielnie. Kopiowanie transakcji realizowane jest za określony procent od Waszego zysku ze skopiowanych transakcji, który to ustalają traderzy, których handel macie zamiar dublować.

Jak to działa. Handel społecznościowy (czyli konta LAMM, moduł rozmieszczenia lotów) jest to serwis kopiowania transakcji w zakresach, proporcjonalnych do pieniędzy tradera i inwestora. Działa to w następujący sposób:

• Inwestor przyłącza swoje konto do konta tradera, którego transakcje będą kopiowane w trybie automatycznym. W przypadku PAMM trader widzi sumy kont inwestorów i ich liczbę, a w przypadku handlu społecznościowego ta informacja pozostaje ukryta;

• Wszystkie otwarte i zamknięte transakcje konta tradera kopiowane są na konto inwestora.

Są trzy podstawowe warianty handlu wg kont:

• Bezpośrednio serwis samego brokera. Jeśli przewidziana jest taka techniczna możliwość. Na przykład LiteForex ją ma;

• ZuluTrade. Niezależna platforma kopiowania transakcji, łącząca ponad dziesięciu brokerów i ich traderów;

• Kopiowanie sygnałów od autora MT4. Jest to platforma, która poniekąd przypomina zasadę działania ZuluTrade. Tutaj również są traderzy, do których można przyłączyć się i kopiować transakcje w trybie automatycznym. Zaleta platformy polega na tym, iż ma ona wygodniejszy ranking. Traderzy podzieleni są na grupy wg maksymalnego zysku, niezawodności, obecności opinii, wykorzystania dźwigni, maksymalnego depozytu, typu handlu (ręczny lub automatyczny) i t. d. wewnątrz każdego tradera znajduje się wygodne grupowanie wszelkiej informacji nt. konta: statystyka, przemykania, analiza matematyczna ryzyka i t. d. Dostępna jest subskrypcja na sygnały na stronie MQL5.

Każdy z tych trzech najpopularniejszych wariantów ma swoje plusy i minusy. Na przykład handel społecznościowy poszczególnego brokera przegrywa z platformami liczbą kont do podłączenia się (co jest logiczne, ponieważ systemy łączą traderów kilku brokerów). ZuluTrade to wyspecjalizowana platforma, przystosowana właśnie do handlu społecznościowego. Jest tu wiele interesujących narzędzi oraz czat wielonarodowościowy (w tym analiza każdego tradera). Ale zaczyna tu się od 300 dol. USA.

MQL5 to platforma, łącząca wszystkich, którzy ma choć minimalne pojęcie (nawet pośrednie) o tradingu lub opracowaniu produktów tradingu. Kopiowanie sygnałów tu to jedna z kilkudziesięciu możliwości systemu i podejście do organizacji technicznej samego procesu jest tu podstawą. Jeśli wierzyć opiniom nt. ZuluTrade, często tutaj pojawiają się problemy z przemykaniami i wadliwym działaniem podczas kopiowania. Co do prędkości opracowania danych MQL5 nie ma, praktycznie, żadnych zarzutów.

Mimo widocznych zalet platform mają one jedną poważną wadę, mianowicie niezawodność samych traderów, będących dostawcami sygnałów. Systemy są organizacyjnymi pośrednikami i nie posiadają narzędzi oraz możliwości śledzenia problematycznych schematów (lub posiadają, ale nie spieszą się z zajęciem się tym). Przykłady najczęściej spotykanych w systemach sytuacji problemowych to:

• Wykorzystanie strategii z zastosowaniem Martingale, uśredniania, przeczekania i inne taktyki wysokiego ryzyka, pokazujące chwilowy dochód i oczywiste deficytowe w przyszłości;

• Handel na kontach demo, imitacja statystyki handlowej;

• Problemy techniczne z realizacją transakcji, gdzie trudno jest zrozumieć stopień odpowiedzialności brokera i samej platformy.

I tu handel społecznościowy od brokera ma pewne zalety. Firma zarabia na spreadzie i dlatego jest zainteresowana osiąganiem rezultatów przez swoich klientów. Reputacja traderów to reputacja samego brokera, który kontroluje ranking, oczyszczając go z jawnie deficytowych oraz fałszywych schematów. Prawdopodobieństwo straty przy kopiowaniu sygnałów mimo wszystko istnieje, ale dzięki zaostrzonej kontroli ryzyko utraty pieniędzy i trafienia na oszustów jest niższe. Odpowiednio niwelowane są problemy, charakterystyczne dla platform oraz wskazane powyżej.

Od teorii do praktyki. Aby przyłączyć się do serwisu kopiowania sygnałów, w każdym razie otworzyć rachunek u brokera, uzupełnić depozyt i przejść weryfikację. Ta procedura jest konieczna, nawet jeśli kopiowanie sygnałów planuje się przy pomocy serwisu platform. Procedura rejestracji w przypadku różnych platform wyróżnia się;

• ZuluTrade. Tu po otwarciu konta trzeba wysłać na platformę dane oraz numer rachunku, otwartego u brokera. Następnie odbywa się podpisanie umowy z platformą, co zajmuje 1 – 3 dni. Umowa to porozumienie, w którym inwestor udziela zgody na to, iż dane z platformy będą kierowane do brokera inwestora. Niemożliwa jest odmowa od podpisania umowy i ponownej weryfikacji (zaznaczę, iż trzeba udostępniać ZuluTrade dane personalne), ponieważ na podstawie tej umowy platforma otrzymuje od brokera prowizję i sama ZuluTrade zamienia się dla inwestora w reprezentującego (IB) brokera. Następnie w prywatnym gabinecie samej platformy (nie jest obowiązkowe kontrolowanie prywatnego gabinetu brokera) inwestor wybiera interesujących go traderów i przystępuje do handlu. Tak, to wszystko jest skomplikowane.

• MQL5. Teraz schemat jest nieco inny i prostszy. Rejestracja odbywa się nie na stronie (platformie), a na terminalu МТ4/МТ5, gdzie serwis kopiowania sygnałów już jest zintegrowany z platformą. Co prawda oprócz samego terminalu przyda się także konto w społeczności MQL5.community. po rejestracji konta i opłacenia kwoty, która zostanie przeznaczona społeczności za kopiowanie sygnałów (ZuluTrade nie pobiera prowizji), w МТ4/МТ5 w rozdziale „Ustawienia/Społeczność” konieczne jest wskazanie adresu konta. Teraz można przyłączyć się do transakcji albo z terminala, albo z konta.

Handel społecznościowy z brokerem jest dużo prostszy. Nie należy tu wprowadzać danych personalnych w jakichkolwiek postronnych zasobach, nie trzeba płacić prowizji za kopiowanie transakcji poszczególnego tradera (jak w przypadku  MQL5). W personalnym gabinecie tradera, dostępnym po rejestracji jest klawisz „Kopiować”.

Po przejściu w menu pojawi się spis traderów, których można poszeregować wg poziomu dochodowości i ryzyka. Przy czym o ryzyku inwestor jest uprzedzany oddzielnie. Również można tutaj spojrzeć na wykres dochodowości tradera w ciągu różnych okresów, liczbę transakcji i inną statystykę, łącznie z ilością subskrybujących sygnały. Każdy może połączyć się z traderem online.

Takim sposobem można wymienić jeszcze jedną zaletę handlu społecznościowego z brokerem w porównaniu z platformami, a mianowicie prostota samej operacji. Kopiowanie transakcji może być realizowane w kilku kliknięciach, nie trzeba rozmieniać się na kilka serwisów, kontrolując podstawowe konto w jednym terminalu u jednego brokera. Bardziej szczegółowo o handlu społecznościowym przeczytacie w tym artykule.

Plusy. Dla inwestora jest to wariant pasywnego zarobku bez ryzyka, iż trader wykorzysta jego pieniądze.

Minusy. Ryzyko jest takie same, jak i w przypadku kont PAMM: nie ma gwarancji zysku. Zachowane zostaje prawdopodobieństwo, iż ranking traderów brokera, działającego wg schematu B-Book jest fikcyjny. Także automatyczne kopiowanie nie zdejmuje z tradera konieczności śledzenia konta i oceniania prawidłowości sygnału.

3. Konta PAMM

Jak to działa. Termin PAMM (moduł rozłożenia procentowego) został wprowadzony kilka lat temu przez jednego z wiodących brokerów, będących w stanie z technicznego punktu widzenia, zorganizować system handlowy inwestowania. I teraz ta nazwa powszechnie stosowana jest dla kont PAMM.

Konto PAMM to serwis inwestycyjny, który pozwala inwestorowi przekazywać pieniądze zarządzającemu traderowi, zarabiając na pasywnym inwestowaniu. Zasada pracy konta PAMM jest następująca:

• Zarządzający otwiera odpowiedni rachunek (jeśli broker przewiduje taką usługę) i inwestuje jakąś sumę swoich pieniędzy. W celu pozyskania inwestorów mimo wszystko będzie musiał wykazać się  jakąś historią handlu, dlatego inwestowanie swoich pieniędzy przez zarządzającego jest obowiązkowe.
• Inwestor rozpatruje efektywność pracy zarządzających i podejmuje decyzję o inwestowaniu. Każdy ma swoje kryteria oceny: kogoś przyciąga stabilizacja kapitału (krzywa depozytu), kogoś innego statystyka z umiarkowanym ryzkiem, a kogoś innego, na odwrót, duży i szybki zysk. Można rozdzielić swoje pieniądze na kilku zarządzających. Z technicznego punktu widzenia przekazanie pieniędzy na konto zarządzającego nie odbywa się, inwestor „podłącza się” do jego konta, otwierając dostęp do swoich pieniędzy.
• Zarządzający prowadzi handel, zysk rozdzielany jest między zarządzającego a inwestora zgodnie z wniesioną sumą pieniędzy.

Warunki inwestowania ustalane są przez zarządzającego i  wymienione są w ofercie. Podstawowe punkty oferty to: minimalna suma inwestycji, okres handlu, warunki wynagrodzenia zarządzającego, kara umowna za przedterminowe rozwiązanie umowy (jeśli przewiduje się), odpowiedzialność zarządzającego, terminy sprawozdawczości przed inwestorem. Jeśli chodzi o karę umowną, to jest wiele niuansów. Mimo, iż nie tak łatwo wyprowadzić pieniądze z konta PAMM, jako takiej kary za przedterminowe wycofanie nie ma. Trzeba to uściślić i ustalić z brokerem..

Od teorii do praktyki. Technicznie nie ma tu nic skomplikowanego: trzeba otworzyć konto u brokera, który oferuje usługę kont PAMM, wybrać traderów, wstępnie czytając ofertę i kliknąć bezcenny klawisz „Inwestować”. A dalej śledzić ruch na kontach oraz działania traderów. Dobrze, jeśli przewidziana jest możliwość przedterminowego wycofania pieniędzy..

Podział zysku odbywa się następująco. Załóżmy, iż trader otrzymał w celu zainwestowania 1000 dol. USA i w ciągu miesiąca zarobił 10%, tzn. 100 dol. USA. Oferta przewidywała prowizję zarządzającego w wysokości 35%, a zatem zarobek inwestora, który zainwestował 1000 dol. Wyniósł 65%, czyli 65 dol.

Plusy. Nie wszyscy traderzy mają czas lub chęć do handlu indywidualnego. Wielu brokerów szereguje konta PAMM jako pasywne zarabianie dla tych, kto nie bardzo zna się na tradingu. Nie zgadzam się z tym, ponieważ niemożliwe jest ocenienie strategii zarządzającego i  ryzyko bez posiadania wiedzy. Dlatego plus jest jeden, a mianowicie możliwość zarobienia generalnie nic nie robiąc. Dla zarządzającego konta PAMM jest to możliwość pracy z dużym kapitałem, zarabiając na prowizji.

Minusy:

• W przypadku straty trader zarządzający nie ponosi odpowiedzialności. Mając świadomość, iż nic się nie stanie, jeśli straci cudze pieniądze, może odnosić się do tradingu mniej odpowiedzialnie;
• Istnieje ryzyko oszustwa. Na przykład historia handlowa okaże się podrobiona (hasło inwestorskie nie zawsze jest ratunkiem) lub wcale ranking zarządzających jest „lipny”. Takich historii jest wiele;
• Występują problemy z przedterminowym wycofaniem zainwestowanych pieniędzy.

Model kont PAMM krytykują właśnie za to, iż wokół niej zebrało się wielu oszustów, wtedy gdy brokerzy nie podejmują żadnych działań w celu sprawdzenia adekwatności zarządzających, dlatego namawiam do skorzystania serwisu kopiowania transakcji, które opisałem powyżej.

4. Udział w turniejach i konkursach Forex

Jak to działa. Nie każdy broker oferuje traderom udział w swoich turniejach, chociaż nazwać to zarabianiem można tylko pośrednio. Udział w turniejach prawie w 99,99% przypadków daje traderowi jedynie pieniądze w postaci bonusów, które można wydać na handel, ale nie można zamienić na prawdziwą walutę. Turnieje mogą być codzienne, cotygodniowe, comiesięczne i t. d. Zależy to od polityki brokera. W większości przypadków turnieje odbywają się na kontach demo, ale spotykane są zawody dla działających traderów (którym nikt nie zabrania brać udział w turniejach na demo kontach) i partnerskie zawody.

Zalety konkursów:

• Złudna możliwość otrzymania realnych pieniędzy (w wyjątkowych przypadkach jest to możliwe);
• Ocena własnych sił. Handel konkurencyjny choćby i na koncie demo stymuluje i dodaje szczyptę hazardu. Pojawia się możliwość dokonania analizy porównawczej swojej  strategii ze strategiami innych traderów.

Biorąc udział w turniejach i konkursach Forex, trader nic nie traci, oprócz czasu. Prawdopodobieństwo zwycięstwa w pewnym stopniu jest: profesjonalni traderzy wolą realne konta z realnymi pieniędzmi, dlatego najprawdopodobniej walczyć Wam przyjdzie z takimi niedoświadczonymi nowicjuszami, 50% których odpadnie jeszcze przed zakończeniem turnieju.

Od teorii do praktyki. Jako przykład poglądowy można przytoczyć konkurs na kontach demo „Best of the best”, organizowany co miesiąc przez LiteForex. Jego ogólne warunki są następujące:

• Udział jest całkowicie bezpłatny, nie trzeba wpłacać pieniędzy na konto!
• Turniej zaczyna się 1-ego każdego miesiąca i trwa do 23:59 ostatniego dnia miesiąca. Każdy trader, zgłaszający swój udział w konkursie w bieżącym miesiącu, automatycznie trafia na listę uczestników zawodów, które startują od 1-ego następnego miesiąca. Każdy trader może brać udział w konkursie nieograniczoną ilość razy, ale w bieżącym turnieju wolno zarejestrować tylko jedno konto;
• Każdy uczestnik otrzymuje na konto demo 5000 dol. USA, handel odbywa się dowolnymi instrumentami, bez ograniczeń co do strategii (jeśli odpowiadają one „Umowie z klientem”);
• Pula nagród to 10 tys. dol. USA, które to pieniądze rozdzielane są między 5 zwycięzców. 4000 dol. USA – 1 miejsce, 2500 oraz 1500 dol. – za 2 i 3 miejscem, po 1 tys. dol. USA otrzymują uczestnicy, którzy zajęli 4 i 5miesjce.

Pieniądze, będące nagrodą, trader otrzymuje na swoje prawdziwe konto handlowe, ale wypłacić je w postaci gotówkowej nie wolno. Są one punktem wyjściowym dla handlu i dają możliwość zwycięzcy wziąć udział w serwisie „Handel społecznościowy”. Jednak w odróżnieniu od konta demo, zysk z pieniędzy, pochodzących z nagród można wypłacać prawdziwą walutę.

Traderzy, którzy mają aktywne konta również mogą wziąć udział w tym konkursie, ale nich są i inne propozycje.

Plusy. Nie ma nakładów finansowych, jest szansa otrzymania wynagrodzenia za zwycięstwo. Atmosfera zdrowej konkurencji pcha do podejmowania bardziej zasadnych i rozsądnych decyzji.

Minusy. Prawdopodobieństwo zwycięstwo jest niewielkie, ryzykujemy stratą czasu. Zresztą jeśli trader i tak ma na celu zdobycie doświadczenia na koncie demo, za wadę tego uznać nie można. Istnieje ryzyko psychologiczne: otrzymanie bonusu może stać się zapalnikiem, dzięki któremu potencjalny trader stanie się klientem brokera. Jeśli mowa jest o „kuchni”, to turniej jest chwytem marketingowym, zadaniem którego jest  popchnięcie tradera do uzupełnienia depozytu.

5. Transakcje z użyciem środków własnych

Jak to działa. Transakcje z użyciem środków własnych to jedna z form współpracy firmy z prywatnym traderem, która przewiduje przekazanie przez firmę traderowi w zarządzanie kapitału inwestycyjnego na określonych warunkach na twardych zasadach. Innymi słowy inwestorzy przekazują firmie pieniądze, ona szuka traderów, którzy zajmują się transakcjami z użyciem środków własnych, a ci te pieniądze pomnażają.

Od poufnego zarządzania taka współpraca różni się tym, iż trader ponosi ryzyko tylko w ramach swojego kapitału, chociaż i zarządza jednocześnie i swoimi pieniędzmi, i pieniędzmi brokera. To znaczy handel kończy się wtedy, gdy u tradera następuje Margin Call w ramach własnych środków.

Podstawowe zasady transakcji z użyciem środków własnych:

• Trader obowiązkowo uzupełnia depozyt przy pomocy swoich środków;
• Trader cały czas znajduje się pod kontrolą Risk management firmy i trzyma się strategii ograniczenia ryzyka, opracowanej przez firmę;
• Trader otrzymuje zysk w następnym miesiącu po sprawozdawczym, co zabezpiecza przed stratami w przyszłych okresach (nieobowiązkowa zasada).

Średnio trader, korzystającym z transakcji z użyciem środków własnych może otrzymać w zarządzanie 20 – 300 tys. dol. USA pieniędzy inwestorów.

Zostać traderem, korzystającym z transakcji z użyciem środków własnych można w dwójnasób: wygrać w turnieju lub przedstawić sprawozdanie za ustalony okres (tzn. udowodnić profesjonalizm, ale taki wariant spotykany jest rzadko). Ogólnie rzecz biorąc odbywa się to w następujący sposób: potencjalny uczestnik „Kombajnu” (tak nazywana jest każda selekcja, ilość których jest nieograniczona) wnosi opłatę wstępną i otrzymuje dostęp do konta demo, które jak wiadomo ma surowe wymagania dot. zysku, obsunięcia, ilości transakcji i t. d.

Wariantów takich kont może być kilka. Człowiek powinien zostać najlepszy i spełnić wymagania dot. rachunku, po czym zawiera jest z nim umowa (jeśli zasada selekcji została naruszona, trader zostaje usunięty z zawodów i w celu ponownego uczestniczenia znowu trader musi dokładnie spełnić wszystkie warunki. Jeśli pieniądze zostały przelane i podchodzi to pod naruszenie zasad umowy (na przykład pierwszy miesiąc bez straty), trader znowu może wrócić do początku questu.

Przykłady kilku warunków firm dla traderów, zajmujących się transakcjami z użyciem środków własnych:

Są to warunki jednej z najpopularniejszych na świecie firm, TopStepTrader. Wcześniej wpisowe wynosiło 250 dol. USA, teraz brak jest nt. informacji. Za to są opinie o tym, iż „Kombajny” są tu naprawdę niezawodne, ale w ostatnim czasie warunki na tyle się zaostrzyły, iż ich spełnienie jest niezwykle trudne.

Tu opłata za uczestnictwo w selekcji wynosi 175 – 285 dol. USA w zależności od okresu.

Od teorii do praktyki. Ogólny schemat udziału jest analogiczny, jak w turniejach: trader musi przejść rejestrację w firmie, zajmującej się transakcjami z użyciem środków własnych (każda firma ma swoje wymogi dot. weryfikacji), zapoznać się z zasadami i wymaganiami turnieju, płacić uczestnictwo w „Kombajnie” i czekać na rozpoczęcie. Również trading transakcjami z użyciem środków własnych oferują i niektórzy brokerzy. Przykład przeprowadzanego etapami uczestnictwa w jednej z firm:

• Pierwszy etap to cykl eliminacyjny, który trwa 20 – 30 dni. W tym czasie trader powinien zarobić na koncie demo ustaloną sumę pieniędzy, spełniając wymagania dot. sumy maksymalnego dziennego obsunięcia, dziennej straty (limit strat), minimalnej ilości dochodowych dni. W przypadku naruszenia wymagań trader kończy udział w eliminacji przedterminowo.

Interesujący fakt. W Internecie znajduje się wiele opisów strategii, pozwalających przejść pierwszy etap eliminacyjny. Na przykład trader może pierwszego dnia na pomyślnej transakcji zarobić wymaganą za cały okres sumę, po czym przez pozostały czas wcale nie handlować lub prowadzić handel przy minimalnym ryzyku.

• Drugi etap (dla tych, którzy przeszli pierwszą część) to handel z jeszcze bardziej zaostrzonymi wymaganiami, dotyczącymi raczej nie rozmiaru zysku, a przestrzegania risk management: handel ze stopami, zakaz uśredniania, zakaz handlu w czasie pojawiania się wiadomości, notowanie 50% zysku podczas obecności określonych warunków i t. d.

Ważne. W warunkach firm, zajmujących się transakcjami z użyciem środków własnych nie zawsze powiedziane jest, iż trzeba będzie przejść i drugi etap. Ten fakt dokładnie jest zawoalowany frazą: „Powinniście udowodnić, że umiecie zarządzać ryzykiem”, a ile trzeba będzie udowadniać i na jakich warunkach odbywają się kolejne etapy, o tym się milczy. Wg opinii traderów tury eliminacyjne do chwili, kiedy trader otrzyma realne pieniądze do zarządzania mogą trwać 2 – 3 miesiące. Przy czym firma, zajmująca się transakcjami z użyciem środków własnych może zgłaszać bezpodstawne roszczenia i trader powinien być gotowy udowodnić swoją rację. Istnieją realne przykłady, kiedy przechodzono całą tę selekcję.

Plusy:

• Dla tradera. Jeśli człowiek i tak zakładał zarabianie na tradingu, nic nie traci, ponieważ nie ryzykuje cudzym kapitałem. Na odwrót, kosztem tego, iż jego depozyt zwiększa się kilka razy on otrzymuje możliwość dodatkowego zarobku. Nie wszyscy posiadają duże sumy na start, dającą duże możliwości i trading z użyciem środków własnych to jeden z wariantów ich otrzymania. Jest również aspekt psychologiczny: handlować cudzymi pieniędzmi jest łatwiej, niż swoimi;
• Dla firm, zajmujących się handlem z użyciem środków własnych. Firma utrzymuje swoją prowizję z zarobionych przez tradera pieniędzy.
• Dla inwestorów. Otrzymują oni pasywny dochód pod warunkiem rezultatywności tradera, zajmującego się handlem z użyciem środków własnych.

Minusy:

• Dla tradera. Trudno zdobyć sympatię firmy (brokera), surowe warunki korzystania z pieniędzy inwestorskich, wysokie ryzyko nie przejścia selekcji, prowadzące do utraty składki;
• Dla firmy, zajmującej się handlem z użyciem środków własnych. Dla niej ważna jest reputacja, tradera należy wychować. Kiedy człowiek staje się profesjonalistą, woli handel indywidualny (bardziej szczegółowo o tym napiszę w swoim kolejnym artykule o tradingu Kolektywnym i afirmacjach);
• Dla inwestora: pieniądze nie będą pracować.

Ważne: w sieci jest wiele firm, zajmujących się handlem z użyciem środków własnych, które oferują płatne kursy, obiecując późniejsze zatrudnienie i inne kwiatuszki. Firmy wybierają najlepszych, ale robią to bezpłatnie (wpłata jest organizacyjna i odpłatne szkolenie nie przewiduje się). Dlatego z kursów bym nie radził korzystać.

6. Programy partnerskie

Jak to działa. Mają je praktycznie wszyscy brokerzy. Przewidują aktywnie-pasywne zarabianie, polegające na pozyskiwaniu klientów i otrzymywaniu części ich wynagrodzeń handlowych. Broker może wypłacać zarówno ustaloną sumę za każdego pozyskanego tradera (pod warunkiem wypracowania określonego obrotu handlowego), jak i część spreadu (koszty handlowe pozyskanego klienta). Można zbudować swoją sieć.

Od teorii do praktyki. Wziąć udział w programie partnerskim może każdy trader lub po prostu zainteresowany człowiek, po zarejestrowaniu się jako partner na stronie brokera. Po rejestracji partner bezpłatnie otrzymuje materiały informacyjne, które może wykorzystać wedle uznania:

• Skierowany link, wg którego potencjalny trader będzie wchodzić na stronę brokera;
• Baner, który można umieścić w swoich zasobach informacyjnych;
• Informatory. Są to niewielkie pożyteczne dodatki, znajdujące się na stronie brokera;
• Wizytówki. Materiał, który rozdawany jest podczas realnej rozmowy z potencjalnym traderskim audytorium;
• Bazowe elementy dla sporządzenia poszczególnych stron (tapety, ikony i t. d.).

Jeśli chodzi o metody pozyskania klientów partner jest nieograniczony pod warunkiem, iż te sposoby są zgodne z prawem i nie psują reputacji brokera. Może to być, na przykład, bezpośrednia komunikacja z potencjalnymi klientami podczas specjalnych przedsięwzięć, na portalach społecznościowych i t. d. może to też być opracowanie swoich zasobów internetowych (strona www, kanał wideo), opowiadającego o zaletach brokera.

Rodzaje programów partnerskich:

• Sieć wielopoziomowa, przewidująca otrzymanie ustalonego wynagrodzenia lub procentu od dochodu pozyskanego tradera. Partner może sam pozyskać potencjalnych traderów lub budować sieć wielopoziomową z takich samych subpartnerów;

• Rebate. Program partnerki, polegający na tym, iż partner wynagradza część wydatków handlowych pozyskanemu traderowi ze swojego zarobku. Na przykład jeśli z 10 dol. USA wydatków tradera partner otrzymuje 30% (3 dol. USA), może on zwrócić traderowi od 0 do 100% tej sumy;
• Przedstawicielstwo regionalne. Ten wariant zostanie rozpatrzony poniżej.

Zwróćcie uwagę! Oprócz zarobku partnerskiego LiteForex oferuje wzięcie udziału w konkursie partnerów, który odbywa się co miesiąc od 1-ego do ostatniego dnia miesiąca włącznie. Zwycięzcami jest pierwszych 30 osób, które zdołały w ciągu miesiąca otrzymać niewielką sumę prowizyjnych odliczeń. Nagroda dostępna jest jako wymiana na realne pieniądze.

Wszyscy, którzy są zainteresowani tym wariantem zarobku radzę przeczytać artykuł „Rodzaje programów partnerskich i algorytm generowania przychodów”. Znajdziecie tu szczegółową informację o tym, jakie są programy partnerskie, narzędzia zarobku, jak zostać partnerem i stworzyć własną sieć partnerską, jak pracować ze zgłoszonymi osobami i t. d.

Plusy. Dodatkowy dochód pasywny pod warunkiem stabilnego handlu pozyskanych osób.

Minusy. Trudno jest znaleźć potencjalnych klientów, a tym bardziej przekonać ich do pozostania u brokera i handlować. Może to wymagać tyle czasu, iż bardziej racjonalnym będzie ulokować go bezpośrednio w handlu.

7. Sprzedaż sygnałów

Jak to działa. Jeśli trader handluje wg sygnałów, to dlaczego by ich nie sprzedawać? Co prawda pojawia się pytanie, jak to zorganizować i najważniejsze, gdzie szukać kupujących. Pierwszą kwestię jest łatwiej rozwiązać. W celu generacji sygnałów można wykorzystać wskaźniki lub analizę fundamentalną. Lub skorzystać z analitycznych automatycznych aplikacji. Na przykład aplikacja dla MT4 Autochartist stanowi program automatycznych sygnałów handlowych na MT4. Rozpoznaje on pojawianie się formacji (figur analizy graficznej), znajduje poziomy kluczowe cen i określa prawdopodobny kierunek ruchu trendu.

Od teorii do praktyki. Praktyczną realizację tej idei można podzielić na dwa etapy: generacja sygnałów i ich dostarczenie inwestorowi. Tworzenie sygnałów odbywa się na dwa sposoby:

1. Ręczna generacja sygnałów. Jaką strategię wybierze dostawca sygnałów to sprawa indywidualna. Wykorzystać można wszystkie, zaczynając od analizy technicznej i fundamentalnej, kończąc na informacji poufnej, sygnał to jednoczesne połączenie kilku czynników, dające możliwość z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć dalszy kierunek i siłę trendu ceny. Dostawcami efektywnych sygnałów są niezawodni traderzy lub grupa traderów, dla których zarobek na dostawie sygnałów jest dodatkowy..
2. Automatyczna generacja sygnałów. Uruchomienie doradców, wyznaczających najbardziej trafne punkty otwarcia transakcji, czyli wykorzystanie specjalnych programów. Również wyżej mówiłem o aplikacji Autochartist, w detalach o której można przeczytać na stronie autochartist.com.

Realizacja drugiej części zadania jest trudniejsza. Istnieje kilka wariantów organizacji schematu sprzedaży:

• Docelowa, świadoma praca z potencjalnymi traderami na forach lub portalach społecznościowych w celu tworzenia audytorium, zainteresowanego sygnałami. Sygnały rozsyłane są do wszystkich subskrybentów;
• Utworzenie analitycznej strony internetowej – bloga, który przyciąga czytelników dzięki swojej treści i zaprasza każdego subskrybenta do rozsyłania sygnałów. Sygnały wysyłane są przez telefon lub pocztę elektroniczną. Możliwa jest również publikacja sygnałów na samym blogu. Co prawda mowa może być tylko o handlu długoterminowym, gdyż na konto intraday liczą się minuty, informacja po prostu staje się nieaktualna;
• Utworzenie własnego serwisu wysyłkowego. Wariantów realizacji idei jest kilka. Na przykład może to być platforma z wbudowanymi alertami sygnałów (koszt takiej platformy tylko dla opcji binarnych zaczyna się od 30 tys. dol. USA, dostawca sygnałów-autor platformy). Prostszy wariant to zamówienie opracowania serwisu wysyłkowego na giełdach freelance;
• Pracowanie na brokera. Najczęściej sygnały oferują sami brokerzy jako oddzielną usługę lub atrakcyjne uzupełnienie do pakietu handlowego. Wniosek: należy zapewnić brokera co do efektywności swoich sygnałów. Jak to zrobić? Stworzyć przekonujące portfolio swojej pracy ze szczegółową statystyką bezpośrednio dla przedstawicieli brokera.

Oprócz brokerów sygnałów dostarczają również i wyspecjalizowane firmy, chociaż nie jest ich wiele. Można je subskrybować, a można i na odwrót, zostać dla takiej firmy dostawcą sygnałów, udowadniając swój profesjonalizm.

Ostatnimi czasy serwis rozsyłania sygnałów ustąpił miejsca handlowi społecznościowemu, gdzie wykorzystuje się analogiczną zasadę kopiowania, tylko w trybie automatycznym.

Plusy.. Możliwość dodatkowego zarobku.

Minusy. Czas, poświęcony na poszukiwanie klientów, można byłoby wykorzystać bardziej produktywnie. Opłacalność serwisu wysyłkowego stoi pod znakiem zapytania. Większość serwisów stawia sobie za zadanie wyciągnięcia pieniędzy od klienta. (na przykład dlaczego w takim razie nie mają realnej statystyki handlowej danych sygnałów, a jest jedynie statystyka efektywności?). usługa może być pożądana tylko przez początkujących traderów, którzy nie umieją korzystać z Autochartist, skryptów lub doradców, tworzących sygnały automatycznie.

8. Stworzenie doradców

Jak to działa. Ten wariant zarobku można realizować na dwa sposoby:

• „Właściciel – sprzedawca”. Profesjonalni traderzy mają jedną lub kilka wypracowanych systemów handlowych, wg których można automatyzować i sprzedawać;
• „Wykonawca”. Niekoniecznie trzeba być profesjonalnym traderem. Należy znać „abc”, język programowania (na przykład MQL lub MetaTrader) i pisać poradniki na zamówienie wg opracowanego ТЗ.

W pierwszym wariancie trader zamawia (lub pisze sam) system automatyczny wg swojego unikalnego wypracowanego schematu, opracowuje zgodnie z nim historię handlową, po czym oferuje na forach, swojej stronie www, rozsyła pocztą lub oferuje produkt w imieniu brokera. Średni koszt na giełdach freelance napisania skryptów wynosi od 10 dol. USA, wskaźników – od 30 – 50 dol. USA, poradników – 50 – 100 dol. USA i więcej. Dopracowanie tego czy innego wskaźnika (doradcy) – od 30 – 50 dol. USA.

Drugi wariant („Wykonawca”) można nazwać pośrednim, ponieważ bezpośrednio na Forex i jego instrumentach człowiek nie zarabia. I tym nie mniej, aby zrozumieć chęć zamawiającego programista powinien umieć czytać zadanie techniczne, dlatego wiedza nt. działania wskaźników i doradców jest tu niezbędna. Zaoferować swoje usługi można na tematycznych giełdach freelance.

Od teorii do praktyki. Napisanie robota swoimi siłami nie jest tak trudne, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Profesjonalne stworzenie od zera systemu handlowego w doradcę handlowego wymaga głębokiej znajomości języka programowania MQL. Ale można obejść się i bez tego, na przykład, wykorzystując następujące idee:

1. Dopracowanie już gotowego szablonu robota (lub tak zwanego skryptu). Parametry Risk managementu, nadanie numeru Magic, alertów, otwarcie pozycji wg sygnału, auto lot, śledzenie, opracowanie błędów robota. Na MQL są to jednakowe polecenia, wykorzystywane w większości doradców. Do gotowego szablonu traderowi pozostaje dodać bezpośrednio  wskaźniki i wskazać parametry, podczas połączenia których dochodzi do otwarcia transakcji. Wiedza nt. MQL jest tu również niezbędna, ale praca z szablonem jest prostsza.
2. Skorzystanie z konkurencyjnych doradców, nie wymagających wiedzy nt. MQL. Przykłady takich programów:

• System Creator. Jeden z niewielu profesjonalnych programów, który pozwala na stworzenie dziesiątek różnoplanowych robotów, testowanie ich i optymalizację. Jest to w pełni funkcjonalny program, który łączy w sobie możliwości konstruktora, testera i symulatora na jednej platformie. O funkcjonalności programu można napisać oddzielny przegląd. Jedyny jego, z pewnością, minus to trudność, aby zorientować się w metodach;
• Strategy Master FX. Płatna wersja z 2018 roku uważana jest za najlepiej adaptowany do obecnego rynku, chociaż na 100% tego stwierdzić nie można. Ale nawet sami autorzy przyznają, iż wersje 2013 i 2016 już moralnie się postarzały z powodu zastosowania różnego rodzaju dzisiaj nieaktualnych filtrów. Możliwości: stworzenie doradców z wystawieniem do 42 zleceń, ustawienie niewidocznych dla brokera stopów, istnieje możliwość  wbudowania swojego unikalnego wskaźnika, nie będącego bazowym na MT4, można stworzyć strategie siatkowe, scalpingu i t. d.;
• Ensed COR. Jeszcze jedna płatna wersja konstruktora, działająca z dowolnymi wskaźnikami użytkownika. Co prawda opłata subskrypcji do niego na razie została wstrzymana przez autorów.

Pierwszy wariant otwiera przed autorami więcej możliwości, pozwalając na tworzenie bardziej profesjonalnego i lepszej jakości produktu. Korzystanie z konstruktorów jest prostsze, ale wykorzystują one szablony handlowe i zadanie tradera polega na tym, aby dobrać na podstawie doświadczenia niezawodne połączenie kilku czynników. Zresztą aby poznać zasady tworzenia robotów, konstruktory będą pasowały na pewno.

• Ważne! Wykorzystanie konstruktorów pozwala nie tylko na generowanie programu, idealnie odrabiającego na danych historycznych. Jego uruchomienie w bieżącej sytuacji rynkowej nie gwarantuje zysku i w przyszłości. Jeśli robot, dający na historii pozytywne rezultaty przynosi stratę, wymaga optymalizacji.

I drugi wariant, mianowicie przerzucenie  zadania stworzenia doradcy na profesjonalnego programistę. Ale i tu nie wszystko jest takie proste:

• Trzeba umieć sporządzać zadanie techniczne tak, aby nie można było go interpretować dwojako. Inaczej za przeróbkę trzeba będzie zapłacić pieniądze;
• Doradcę trzeba optymalizować, a ta „regulaminowa obsługa” też kosztuje. Przy czym jeśli zwracać się do innego autora, to nie fakt, że będzie lepiej;
• Odpowiedzialność spoczywa na zleceniodawcy. Nie będzie robot działać, pech.

Wykonawców łatwo jest znaleźć na giełdach freelance i tu ponownie rekomenduję MQL5. Platforma jest pośrednikiem między zamawiającym a wykonawcą, z wyjątkiem prawdopodobieństwa oszustwa, jest również arbitrem w sporach. W statystyce freelancerów, gotowych podjąć się zamówienia można zauważyć informację o niedotrzymaniach terminów (ale w programowaniu zdarza się to stosunkowo często), liczbie wykonanych zleceń oraz zadowolonych zamawiających i t. d.

Plusy.  Dodatkowy zarobek. Trader sprzeda doradców lub nie sprzeda, pytanie retoryczne. A;e jeżeli robot rzeczywiście jest niezawodny, można go wykorzystać do swoich celów. No a jeśli jeszcze pojawią się kupujący, w ogóle rewelacja!

Minusy:

• Brak kupujących. Jaki jest sens kupowania doradców, jeżeli w Internecie są dziesiątki bezpłatnych? Do tego coraz częstsze są przypadki, kiedy autor bierze bezpłatną wersję doradcy, tylko troszkę go zmienia (na przykład dodaje wskaźnik) i wydaje go jako płatny;
• Odpowiedzialność. Kupujący to prosty człowiek. Jeśli coś nie będzie działać (i nieważne z czyjej winy), wszystkie dane o sprzedającym trafiają na czarną listę. A potem sprzedaż czegokolwiek, po zepsutej reputacji, będzie trudna;
• Optymalizacja. Jaki by doradca nie był idealny, trzeba go stale optymalizować. Produkt intelektualny autora szybko się starzeje i zamiast zarabiać i opracowywać nowe strategie, trader musi zajmować się optymalizacją.

Tworzenie doradców na zamówienie w porównaniu z ich opracowywaniem pod sprzedaż wygląda bardziej perspektywicznie. Ale według mnie mimo wszystko prościej jest opracowywać doradców dla siebie i zarabiać na tradingu. Wymaga to przynajmniej mniej czasu.

9. Prowadzenie webinarów i seminariów, tworzenie szkoleń

Jak to działa. Istota zarabiania jest jasna na podstawie podtytułu. Możliwe formaty:

• Opracowanie własnego unikalnego kursu szkoleniowego dla traderów z różnym poziomem wiedzy i etapowa sprzedaż jego części w celu motywacji do zakupu kolejnych. Kanały sprzedaży: portale społecznościowe, własna strona lub strony partnerskie, wideo blogi, specjalne przedsięwzięcia i t. d. budżet na rozkręcenie ma duży zakres sum;
• Stworzenie szkoły (istnieje wariant szkoły internetowej i kursów z bezpośrednim udziałem trenera oraz uczniów. Oba warianty mają swoje zalety i wady). Efektywność będzie zależeć od polityki marketingowej (łącznie z image samego tradera) i od tego, na ile słuchacze będą zadowoleni z kursu;
• Stworzenie kanału wideo z omówieniem konkretnych handlowych niuansów, strategii w trybie realnego handlu.

Takich wariantów można wymyśleć wiele. Ważne, aby odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

• Jaki produkt będzie sprzedawany?
• Jakie jest docelowe audytorium oraz kanały sprzedaży?
• Jaki jest zakładany budżet.

Ten kierunek zarabiania nazywa się „infobiznes” i jest o nim wiele informacji w Internecie.

Od teorii do praktyki. It is hard to give any specific recommendations, since everything depends on your imagination, skills and financial resources. To create your own school, it is enough to rent a room with computers and trading software, find a teacher (or become one yourself). The success of your own training course will depend on the unique methods of teaching and presenting information, therefore I cannot make any recommendations here. There is no template and you need some luck, although online advertising and promotion will play an important role.

O utworzeniu kanału wideo napiszę w kolejnym rozdziale. 

Plusy. Dodatkowy zarobek i utworzenie profesjonalnego image w oczach audytorium.

Minusy. Zawsze będą zadowoleni i niezadowoleni. Aby nie stracić reputacji, należy umieć pracować z negatywnymi opiniami i przeglądać ogromną ilość informacji. W ostatnim czasie zainteresowanie płatnymi kursai i webinariami traderów spadło, ponieważ w Internecie jest wiele bezpłatnej informacji. Oprócz tego spadło i zaufanie ze strony słuchaczy: obraz niezawodnego tradera kojarzy się z profesjonalistą właśnie w handlu, a nie w sztuce oratoryjnej.

10. Stworzenie i prowadzenie własnego kanału w serwisie YouTube

Jak to działa. Ludzie dzielą się na wzrokowców i słuchowców: komuś lepiej jest odbierać rzeczywistość oczami napisany tekst, ktoś inny woli oglądać wideo i słyszeć głos. Jeszcze jedna zaleta reklam audio i wideo to możliwość odbierania informacji, na przykład gdzieś w drodze. Przekaz tekstowy wygodny jest dla tych, którzy czytają ją na komputerze stacjonarnym. Kiedy pod ręką jest tylko smartfon, efektywniejsze będzie przekazanie materiału w formie audio i wideo.

Opracowanie treści audio i wideo jest oddzielnym kierunkiem zarobku. I póki co YouTube pozostaje tą platformą, gdzie rozkręcenie własnego kanału jest najprostsze  i najefektywniejsze.

Od teorii do praktyki. Utworzenie kanału jest proste: otworzyć YouTube, załadować wideo i wyrazić zgodę na odpowiednią ofertę. Zarządzać kanałem można tylko ze swojego konta w Google.

Utworzenie kanału to kwestia kilku minut, jeszcze godzinę, dwie trzeba poświęcić na to, aby nauczyć się funkcjonowania i możliwości kanału (formaty załadowywania wideo, odłożona publikacja, dodanie wideo, zapisanego przy pomocy kamery wideo i t. d.). trudniejsze zadanie to opowiedzenie o swoim wideo całemu audytorium YouTube. Pięć czynników, mających wpływ na sukces kanału:

• Teść dobrej jakości. Techniczna oprawa w porównaniu z jakością informacji schodzi na drugi plan. Ważne jest przekazanie informacji, która zainteresuje widza;
• Dobrej jakości obraz i dźwięk. Użytkownik może tylko słuchać, dlatego w zapisie głosu ważne jest wszystko: intonacja, tempr, prędkość mówienia i t. d. wykluczone są słowa pasożyty;
• Optymalizacja kanału; ustawienia głównej strony oraz playlist, design, połączenie z Google Adwords oraz Google Analytics, tagi;
• Optymalizacja wideo: ustawienia SEO, podpowiedzi, napisy, logiczna i pożyteczna struktura opisu;
• Współdziałanie z wideo (analiza poziomu pozyskiwania): polubienia, komentarze, czas przeglądania w minutach, utrzymanie audytorium i t. d.

Kilka korzystnych narzędzi dla ustawienia kanału, przykuwających uwagę odwiedzających:

• Opisanie kanału (do 1000 znaków, tu można dać krótki opis, linki, wskazać harmonogram publikacji wideo);
• Logo (element marki i ochrony praw autorskich);
• Znaczniki wideo, przyciągające odwiedzających. Można dodać po potwierdzeniu konta;
• Znacznik kanału i tło (okładka);
• Trader kanału, czyli pierwsze wideo, które zobaczy odwiedzający. Wystarczy 10 – 15 zapoznawczych sekund.

W celu rozpoczęcia wystarczy ta wiedza, tym bardziej, iż w Internecie jest wiele lekcji, opowiadających o utworzeniu i optymalizacji kanału. Jego dalszy los zależy od tego, jakie metody wybierze jego właściciel. Może to być wirusowe rozsyłanie linku na kanał, wewnętrzna optymalizacja i t. d. celem jest otrzymanie jak można najwięcej komentarzy, polubieni, zwiększenie długości oglądania i t. d.

Plusy.. W internetowym marketingu istnieje takie pojęcie, jak transkrypcja, czyli przeniesienie informacji z formatu audio i wideo na tekst. Jest i odwrotne działanie: zapis materiału wideo i audio wg gotowego tekstu. Własny kanał wideo to dodatkowe narzędzie zarobku, który świetnie łączy się z prowadzeniem blogu i przeprowadzaniem webinarów. Przy umiejętnym rozwijaniu rozkręcenie kanału będzie szybsze i tańsze, niż zasoby Internetu w formie tekstowej.

Minusy. Niezbędna jest wprawa sztuki oratorskiej, mistrzostwa aktorskiego i publicznych wystąpień, trzeba umieć nagrywać wideo dobrej jakości, obrabiać je. Tekst można zawsze przerobić, poprawić, a w celu zmontowania zapisu wideo trzeba dużo więcej czasu. Film powinien idealnie wpisywać się w tematykę kanału, od pierwszych sekund zachwycać i przyciągać uwagę widza oraz w rezultacie odpowiadać na jego pytania. Oprócz tego potrzebna jest łączność z widzem, co odwraca uwagę od podstawowych zadań (w szczególności tradingu). Człowiek powinien być profesjonalistą zarówno w handlu, jak i w obszarze kontaktu z ludźmi. I jednocześnie takie talenty spotykane są nieczęsto.

11. Pisanie artykułów analitycznych

Jak to działa. Zarówno sami brokerzy, jak i niezależne portale analityczne gotowe są płacić profesjonalistom za publikację artykułów, strategii, pomysłów i innego materiału. Ktoś płaci realnymi pieniędzmi, ktoś inny oferuje bonusy, które można zamieniać na pieniądze w celu handlowania. Tematyka może być dowolna, pasująca wymaganiom strony www. Brokera interesuje wzrost frekwencji na stronie, tradera – rozpowszechnienie swojego nazwiska. Zaletą będzie znajomość innych języków i zasad pisania tekstów pod wyszukiwarki (zasady wstawiania kluczy, LSI, słów stop i t. d.).

Od teorii do praktyki. Na pierwszy rzut oka nic skomplikowanego do chwili, kiedy nie trzeba będzie z tym zetknąć się w praktyce. Pracę w tym kierunku proponuję rozłożyć na dwa etapy:

1. poszukiwanie klientów, gotowych zamieszczać artykuły za opłatą. Zanim coś napiszemy, należy pojąć format, w którym działa zamawiający i znać jego wymagania. Dobrze, jeżeli wykonawca ma gotowe portfolio.

Możliwe kanały poszukiwania zamawiających: 

• Giełdy freelance copyright. Tu, od czasu do czasu, pojawiają się zamówienia na napisanie serii tekstów o tematyce tradingu, ale ten kanał poszukiwania nie jest najlepszy. Po pierwsze trzeba konkurować w innymi wykonawcami, którzy mogą okazać się firmami pośrednikami, okazującymi usługi po zaniżonych cenach. Profesjonalista nie jest gotowy pisać za niską cenę (jaki jest sens tracić czas?), zamawiający nie zawsze orientuje się w jakości tekstów, woląc niższą cenę. Po drugie trzeba zapłacić prowizję giełdy. Po Trzecie zamówienia najczęściej są jednorazowe;
• Poszukiwanie firm – pośredników. W pierwszej kolejności radzę zwrócić uwagę na firmy, zajmujące się opracowaniem oraz promocją stron „pod klucz”. Do nich zwracają się zamawiający, którzy chcą otrzymać w efekcie produkt: portal analityczny, blog inwestycyjny, stronę w celu rozwoju jakiś usług. I takie firmy będą zainteresowane profesjonalną treścią;
• Bezpośrednie rozsyłanie portfolio z ofertą dla potencjalnych zamawiających: brokerów z odświeżanymi blogami, blogów inwestycyjnych prywatnych traderów, serwisów rebate, informacyjnych zasobów analitycznych i t. d.;
• Pasywne pozyskanie: stworzenie pokazowego konta na portalach społecznościowych, które może zainteresować potencjalnego zamawiającego. Przykładem jest sieć biznesowa LinkedIn.

2. Zapoznanie z wymaganiami zamawiającego (otrzymanie dokładnego zadania technicznego). Nawet, jeśli zamawiający sam nie wie, czego chce, wykonawca pytaniami naprowadzającymi powinien otrzymać wszelką niezbędną informację. Inaczej zamawiający po prostu zrezygnuje z artykułu. Cała analiza prowadzona jest w ramach korespondencji, aby w przypadku pretensji był dowód. Co warto uściślić:

• Tematykę artykułu, formę przekazu, strukturę;
• Długość artykułu w całości i w zakresie każdego rozdziału;
• Wymagania co do kluczy (jeśli to konieczne), wymagania co do unikalności, słów stop;
• Wymagania w stosunku do rysunków: unikalność, rozmiary, nazwa, obecność znaków wodnych i t. d.;
• Terminy zdania artykułu.

Warto wiedzieć dodatkowo:

• Jak dobierane są klucze i budowane jest jądro semantyczne;
• Jakie są programy antyplagiaty oraz jak zapewnić zapewnić unikalność tekstu;
• Jakie są zasady tworzenia nagłówków, podtytułów, list i t. d.;;
• Czym jest AIDA (dla artykułów sprzedających) i jak przygotować tekst wg tego modelu.

Jak pokazuje praktyka, poważni zamawiający zainteresowani są profesjonalistami, dlatego wymagania mają minimalne. Najważniejsze, aby artykuły były interesujące dla czytelników.

Plusy:

• Dodatkowy zarobek.
• Możliwość zaprezentowania siebie jako profesjonalisty dużemu kręgowi traderów, po czym sprzedaż swojego nazwiska jako marki. Jeśli człowiek będzie rozpoznawalny, to i znalezienie potencjalnych słuchaczy webinarów lub kupujących doradców/skryptów będzie łatwiej;
• Psychologiczne oderwanie. Przelanie myśli na papier to nie tylko wariant zmiany działalności (odpoczynek od tradingu), ale i możliwość interpretacji swoich działań i wiedzy. Trader w swoim tekście jakby zbiera w jedną całość wszystkie swoje myśli, przyoblekając Je w wyraźną formę, co pomaga podjąć decyzję i zrozumieć, dokąd poruszać się dalej. A także rozumienie tego, że jest baza wiedzy i doświadczenia, uznanie tego faktu przez otoczenie (czytelników) dodaje sił do dalszego działania.

Minusy. Należy umieć dobrze pisać, odgadywać nastroje audytorium, dawać dokładne prognozy i umieć reagować na krytykę. Jest to swego rodzaju talent, który dany jest nie każdemu.

12. Prowadzenie własnego bloga  

Jak to działa. Blog może stawiać sobie za cel:

• Promować jakiś produkt (szkolenie na przykład);
• Przyciągać potencjalnych traderów dzięki umieszczonym linkom partnerów;
• Być platformą do analizy jakiś tematów lub źródłem korzystnej informacji;
• Umieszczanie reklamy w formie banneru brokerów dla wybranego audytorium.

Często właściciel blogu jest też traderem i na stronach strony publikuje sprawozdania nt. publicznego portfela inwestycyjnego.

Od teorii do praktyki. Wszystko zaczyna się od wykonania planu działania, bez którego nie ma co się brać za tworzenie blogu. Na początku trzeba odpowiedzieć na następujące pytania:

• Co należy osiągnąć oraz w jakim czasie. Jaki jest przewidywany budżet dla rozpoczęcia i dla późniejszego utrzymania blogu?
• Jaka będzie tematyka i dla jakiego audytorium jest przewidziany blog?
• Jakie narzędzia będą uruchomione w celu rozwoju blogu? Czy będzie trzeba pozyskiwać w tym celu dodatkowych specjalistów?
• Jakie zostaną uruchomione kanały w celu pozyskania czytelników? Na czym będzie budowany zarobek?
• Jaka jest, mniej więcej, opłacalność blogu (ile czasu trzeba, aby wyjść na swoje)?
• Czym dany blog wyróżnia się na tle analogicznych stron konkurentów: gdzie są mocne strony, dlaczego będzie bardziej interesujący?

Kwestia opłacalności jest tu trudna. Może minąć 6 miesięcy i więcej, zanim strona zacznie przynosić jakikolwiek zysk.

Jak stworzyć własny blog:

• Wybór hostingu i domeny. Jest bezpłatny hosting, ale jeśli w planach jest stworzenie pełnowartościowego blogu, dla dużego audytorium, nie ma sensu oszczędzać. Kryteria wyboru: techniczna charakterystyka hostingu, prędkość pracy stron, backup…
• Wybór CMS (WordPress, OpenCart, Joomla) – systemów zarządzania stroną;
• Prowadzenie blogu. Pełnowartościowa strona przewiduje stabilne wypełnianie unikalną treścią: tekstami, materiałami wideo, nagraniami audio i ilustracjami. Dobrze, aby przed rozpoczęciem opracować jądro semantyczne i wymyśleć przynajmniej 50 tematów.

Kolejny etap to awans strony w wyszukiwarkach, na portalach społecznościowych i jest to temat na oddzielny rozdział.

Plusy. Przy prawidłowym podejściu trader zarabia nie tylko na reklamie, ale i otrzymuje pełnowartościowy instrument (produkt), który sam w sobie jest dużo wart.

Minusy. Trzeba stale śledzić odświeżanie strony  i zajmować się rozwojem. Nie fakt, iż jego utworzenie samo się zrekompensuje.

13. Otwarcie firmy brokerskiej

Jak to działa. Stworzenie takie biznesu od zera to sprawa kłopotliwa i nie każdy sobie z tym poradzi. Mimo zawarcia umów partnerskich z dostawcami zbywalności, bankami, wpłat regulatorów o t. d. trzeba otwierać biura w różnych krajach i prowadzić kampanię marketingową.

Są prostsze drogi: otwarcie przedstawicielstwa zagranicznego brokera. Na przykład firma zainteresowana jest otwarciem biura, ale nie chce zajmować się szkoleniem personelu i inwestować pieniędzy. Od organizatora wymaga się kapitału początkowego (opłata na wydatki organizacyjne) i bazy traderów. Warianty współpracy:

• Broker płaci organizatorowi prowizję za pozyskanego klienta;
• Broker wprowadzający (IB). Organizator pozyskuje traderów, załatwia dokumenty, odpowiada za transakcje finansowe, opracowanie strony. Organizacja techniczna tradingu leży po stronie brokera;
• White Label. Organizator za określoną opłatą otrzymuje od brokera całą część techniczną, zajmując się tylko jej obsługą. Organizacja całego procesu tradingu od wpłacenia do wypłacenia pieniędzy leży po stronie organizatora.

Jest i inny wariant: otwarcie własnego biznesu od zera, gdzie u podstaw leżeć będą opracowania programowe odpowiednich firm. Podobne usługi oferują autorzy UTIP, MetaQuotes i in.

Od teorii do praktyki. Tu trudno dać jakieś konkretne rady. Otwarcie biznesu brokerskiego również, jak i własnego zasobu internetowego zaczyna się od planowania. Radziłbym najpierw porozmawiać z tymi, którzy już próbowali stworzyć coś podobnego, choć i w mniejszym zakresie. Na przykład serwis wysyłkowy lub pośrednictwo. O pomoc można też poprosić i samego brokera, który najczęściej zainteresowany jest nowymi przedstawicielami.

Plusy. Jest to pełnowartościowy biznes na dużą skalę, będący w stanie przynosić zysk, nieporównywalny z dochodem z tradingu.

Minusy. Duże nakłady finansowe. Chociaż na podstawie ilości brokerskich firm można wywnioskować, że biznes ten jest całkiem dochodowy.

Wniosek. Jestem pewien, że jeśli dobrze pomyśleć, można wymyśleć jeszcze kilka wariantów zarobku na Forex. Kto chce zarabiać, zawsze znajdzie możliwości wtedy, gdy inni będą szukać przyczyn. Jak pokazuje praktyka, profesjonalni traderzy łączą kilka rodzajów zarabiania. Na przykład oprócz handlu inwestują w PAMM, prowadzą własne blogi, prowadzą analizę. A jak zarabiacie Wy?

Podzielcie się w komentarzach swoimi pomysłami!

Można zostać autorem na istniejącym blogu traderów. Do tego rzeczywiście powinniście mieć doświadczenie w handlu i odpowiednią wiedzę, którymi możecie podzielić się, otrzymując dochód za napisany materiał.

P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)