Co wpływa na kursy walut?

2020.02.18 2020.02.18 Co wpływa na kursy walut?

Oleg Tkachenkohttps://www.liteforex.pl/blog/authors/oleg-tkachenko/

Podstawowe czynniki wpływające na kursy walut: stopa dyskontowa, wskaźniki makroekonomiczne, statystyki i czynniki psychologiczne

Forex to zysk czerpany z wahań kursów walut. Traderzy muszą analizować statystyki makro i mikroekonomiczne, wiadomości oraz czynniki psychologiczne, które wpływają na kursy par walutowych. Z tego artykułu dowiesz się o głównych podstawowych czynnikach wpływających na kursy walut, jak je analizować, w jaki sposób rynek reaguje na różnego rodzaju wiadomości, a także dowiesz się, jak George Soros sprzeciwiał się Bankowi Anglii.

Czynniki wpływające na kursy walut

Artykuł ten będzie przede wszystkim interesujący dla traderów, którzy dopiero rozpoczynają karierę na rynku Forex i chcą bardziej szczegółowo zrozumieć podstawowe czynniki wpływające na kursy walut. Wierzę, że zaawansowanym traderom informacje te nie są obce, ale artykuł ten może być również interesujący dla profesjonalistów.

Kursy walut: zasada ustalania cen na Forexie, czynniki fundamentalne i psychologiczne

Handel walutami na Forexie to czysta spekulacja, ponieważ kupując i sprzedając waluty nie powstaje żaden dodatkowy produkt. Dlatego jeśli ktoś zyskuje na wzroście ceny waluty, wówczas ktoś inny traci pieniądze. Istnieje ogólny czynnik rynkowy, gdy całkowita kapitalizacja rynku spada, oznacza to, że wszystkie waluty stają się tańsze w tym samym czasie. Ale to tylko sugeruje, że niektóre inne aktywa rosną w cenie.

Na przykład, jeśli kurs dolara amerykańskiego w stosunku do euro wynosi 1:1, kurs wymiany zmienia się na 1:2 (można już kupić 2 euro za jednego dolara), oznacza to, że euro staje się tańsze, a dolar amerykański rośnie w siłę. Jeśli kurs USD/EUR pozostaje 1:1, ale wcześniej można było kupić 10 gramów złota za 1 dolara, a teraz można kupić tylko 5 gramów, oznacza to, że obie waluty stają się tańsze w stosunku do złota. Lub złoto staje się droższe.

Cena waluty jest pojęciem względnym, ponieważ zawsze jest w czymś wyrażona. Dlatego jako podstawę przyjęto dolara amerykańskiego. Cena innych walut jest określana w stosunku do dolara amerykańskiego.

Jeśli chcesz wyrazić wartość np. funta brytyjskiego w jenach japońskich, zastosuj kurs krzyżowy, w którym wartość jednej waluty do drugiej jest wyrażona przez stosunek ich kursu walutowego do trzeciej waluty. Teraz więcej o tym, co wciąż wpływa na wartość konkretnej waluty.

Kurs wymiany może być:

• Stały. Jest ustalany przez bank centralny i ma stałą wartość w określonym przedziale czasowym.
• Płynny. Powstaje w oparciu o czynniki rynkowe (podaż/popyt). Banki centralne wywierają pośredni wpływ na rynek, działając na przykład jako kontrahent przy zakupie lub sprzedaży waluty.

Żywym przykładem jest frank szwajcarski. Gdy w styczniu 2015 roku Narodowy Bank Szwajcarii ogłosił, że nie będzie już utrzymywał franka szwajcarskiego po stałym kursie wymiany wobec euro, frank gwałtownie wzrósł w stosunku do innych walut, niepokojąc tych, którzy wybierają w parze dolara amerykańskiego.

Podstawowe czynniki makroekonomiczne

W każdym kraju bank centralny odpowiada za kurs waluty krajowej. Ma wszelkie środki do prowadzenia polityki monetarnej państwa. Zadaniem banku centralnego jest trzymanie się właściwego kursu, który będzie korzystny dla wszystkich i wesprze rozwój gospodarczy. Na przykład:

• Dewaluacja euro w stosunku do dolara amerykańskiego jest korzystna dla europejskich eksporterów. Sprzedają swoje produkty za dolary i kupują surowce oraz siłę roboczą w Europie za euro.
• Umocnienie euro (lub osłabienie USD) jest korzystne dla importerów.

Mówiąc najprościej, banki centralne starają się w jakikolwiek sposób zachować równowagę, ale nie zawsze im się to udaje. Instrumenty banków centralnych:

1. Nadmierna płynność i interwencje forexu. Cała ilość pieniędzy w kraju nazywa się podażą pieniądza. Cena produktu zależy pośrednio od podaży pieniądza. Jeśli bank centralny prowadzi niekontrolowaną emisję pieniądza (emituje więcej waluty krajowej), ale wielkość produkcji pozostaje taka sama, cena produktów rośnie. W związku z tym, że dolar amerykański lub inna waluta krajowa mogą być również nazywane produktem, kurs wymiany waluty krajowej także odpowiednio spada.

Deprecjacja waluty krajowej nazywa się inflacją. Z ekonomicznego punktu widzenia umiarkowana inflacja przyczynia się do wzrostu produkcji; w Stanach Zjednoczonych i Europie docelowa stopa inflacji wynosi około 2%. Dlatego w krajach o wysokiej inflacji lub hiperinflacji podaż pieniądza jest wycofywana w celu ustabilizowania kursu walutowego. W krajach, w których obserwuje się deflację, wprowadzane są ujemne stopy depozytowe.

Niezwykły fakt: w 1969 roku zdobywca Nagrody Nobla Milton Friedman zaproponował pomysł „pieniędzy z helikoptera”. Przez długi czas w Europie i Japonii panowała deflacja. Ujemne stopy depozytowe (gdy depozytariusz płaci za ochronę pieniędzy w banku) nie rozwiązały problemu. W tym czasie pojawił się pomysł na przekazanie wyemitowanych pieniędzy gospodyniom domowym. Pomysł nie został wdrożony, ponieważ istniały i nadal istnieją obawy, że deflacja nie zostanie zwalczona, ponieważ gospodarstwa domowe będą po prostu oszczędzać. To niezwykłe, że podczas gdy niektóre kraje, takie jak Zimbabwe, próbują poradzić sobie z hiperinflacją, inne cierpią z powodu silnego kursu swojej waluty krajowej.

Wniosek: Nadmierna płynność i interwencje walutowe osłabiają kurs walut krajowych w stosunku do innych walut.

2. Stopa dyskontowa. Jest wskaźnikiem wartości pieniądza w kraju. Jest to stopa procentowa naliczana przez bank centralny bankom komercyjnym i innym instytucjom finansowym za pożyczki, które to pieniądze następnie są wysłane na pożyczki do sektora realnego. Niska stopa procentowa (tani koszt pożyczki) stymuluje wzrost gospodarczy. W konsekwencji wzrost PKB i wzrost konsumpcji pozytywnie wpływają na kurs waluty krajowej. Z drugiej strony, niższe oprocentowanie oznacza, że wartość waluty krajowej spada, zachęcając inwestorów do szukania bardziej rentownych aktywów. W USA stopa dyskontowa ma największy wpływ na dolara amerykańskiego; im wyższa jest stopa procentowa, tym wyższa jest cena w USD.

3. Bilans płatniczy. Równowaga między eksportem i importem wpływa bezpośrednio na kurs walutowy. Jeśli kraj importuje znacznie więcej niż eksportuje, oznacza to, że aby kupić towary i usługi za granicą, kraj musi wydać więcej waluty obcej, a jej napływ nie jest wystarczający. Można to ograniczyć, przyciągając zagraniczne pożyczki lub inwestorów, co pomoże zdobyć równowagę między eksportem a importem. Inną opcją ograniczenia importu jest wprowadzenie taryf importowych, które pomogą rozwinąć produkcję krajową, a tym samym wzmocnią kurs waluty krajowej.

4. Rezerwy walutowe i złota. To kolejne narzędzie, za pomocą którego bank centralny może regulować podaż pieniądza. Rezerwy walutowe i rezerwy złota są denominowane w złocie, walucie obcej (co jest korzystne dla dolara amerykańskiego, ponieważ nominuje się w nim większość rezerw), obligacjach. Jeśli waluta krajowa traci na wartości, a krajowy popyt na waluty obce gwałtownie rośnie, bank centralny częściowo zaspokaja popyt, sprzedając np. ludziom dolary, usuwając w ten sposób nadwyżkę krajowych pieniędzy i ograniczając inflację.

Wniosek: Jeśli rezerwy walut obcych i złota spadną, może to sugerować, że cena waluty krajowej powinna wkrótce spaść (jeśli bank centralny nie jest w stanie powstrzymać wzrostu inflacji).

5. Statystyki makroekonomiczne:

• PNB (produkt narodowy brutto) i PKB (produkt krajowy brutto). Wzrost tych dwóch wskaźników pozytywnie wpływa na kurs waluty krajowej. Jeśli stopa PKB rośnie, oznacza to dobrą ekspansję gospodarki kraju, co jest interesujące dla inwestorów. Napływ kapitału zagranicznego umacnia walutę krajową. Wskaźniki analizowane są dynamicznie. Jeżeli roczny wzrost PKB jest wolniejszy niż w poprzednim okresie, jest to wskaźnik ujemny.
• Stopa bezrobocia. Jest to kolejny ważny wskaźnik stanu gospodarczego i odpowiednio kursu walutowego w kraju. Im niższa jest stopa bezrobocia, tym silniejsza jest waluta krajowa. W Stanach Zjednoczonych raport na temat wynagrodzeń poza rolnictwem (mierzący liczbę miejsc pracy dodanych lub utraconych w gospodarce USA z wyjątkiem przemysłu rolniczego w pewnym okresie) jest uważany za jeden z najważniejszych dla wartości USD po stopie dyskontowej i jest szacowany wraz ze średnią płacą.
• Inflacja. Siła nabywcza konsumentów wpływa na kurs walutowy. Wzrost inflacji obniża go, a zatem wpływa negatywnie na walutę krajową. W przypadku gospodarek silnie zależnych od zagranicznej działalności gospodarczej stopa inflacji szczególnie silnie wpływa na kurs walutowy, dlatego wraz z inflacją analizowany jest również wskaźnik cen konsumpcyjnych i inne podobne statystyki.
• Dochody i wydatki budżetowe. Pokryty dodatkową płynnością deficyt budżetowy zwiększa stopę inflacji i prowadzi do spadku wartości waluty krajowej.
• Dług publiczny. Nawet jeśli nie jest to główny, jest to również ważny wskaźnik dla rynków wschodzących. Wzrost długu publicznego sygnalizuje osłabienie waluty krajowej. Potrzeba zarządzania długiem zagranicznym generuje nadmierny popyt na walutę obcą, zwiększając w ten sposób jej wartość. Wyższe ryzyko niewykonania zobowiązania zniechęca inwestorów, zmniejsza napływ kapitału zagranicznego, tworząc jego deficyt. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły. Na przykład w Stanach Zjednoczonych.

6. Geopolityka. Obejmuje następujące czynniki:

• Wybory. Żywym przykładem jest reakcja USD na zwycięstwo Trumpa. Jesienią 2016 roku po wyborach, USD w stosunku do innych walut osiągnął najwyższy poziom od 9 lat. Poparły go oczekiwania inwestorów dotyczące polityki Trumpa. I się sprawdziły.
• Wojny handlowe. Przykład: wojna handlowa USA-Chiny. Tutaj sytuacja nie jest tak jasna. Teoretycznie wojny handlowe powinny mieć negatywny wpływ na kurs USD (inwestorzy wolą bezpieczniejsze aktywa). Jednak ze względu na to, że USA mają raczej niezależną gospodarkę, dolar amerykański, wręcz przeciwnie, stał się silniejszy, a chiński juan w 2017 roku spadł do najniższych poziomów. Oznacza to, że inwestorzy uważają, że USA wygrywają wojnę handlową z Chinami, co wesprze gospodarkę krajową za pośrednictwem rynku krajowego.
• Sankcje międzynarodowe. Przykładem jest Rosja, w której rubel stracił około 15% w okresie sierpień-wrzesień z powodu sankcji USA i Europy.

Czynniki geopolityczne obejmują również konflikty zbrojne, różnego rodzaju przesłania przywódców krajów, ustanowienia sojuszy gospodarczych i tak dalej. Przykładem jest nieoczekiwany wynik referendum w Wielkiej Brytanii (Brexit), w wyniku którego kurs GBP spadł o 11% do najniższego poziomu z września 1985 roku.

Wniosek: Traderzy muszą śledzić kalendarz ekonomiczny i najważniejsze wydarzenia na świecie. To jak wpłyną one jednak na kurs konkretnej pary walutowej, zależy od wielu indywidualnych czynników.

Czynniki psychologiczne

Rynek walutowy jest także rynkiem kapitału spekulacyjnego, na którym inwestorzy instytucjonalni mogą łatwo określić zasady gry. Animatorzy rynku, banki inwestycyjne, duże podmioty walutowe mogą wpływać na kurs pary walutowej. Co więcej, im bardziej egzotyczna waluta (na przykład para USD z randem południowoafrykańskim), tym łatwiej można wpłynąć na jej kurs walutowy. Tutaj dobrym przykładem jest tak zwana „Czarna środa”. Na początku lat 50-tych państwa europejskie postanowiły stworzyć organizację (prototyp Unii Europejskiej), w której kursy walut byłyby ściśle kontrolowane względem siebie. Jako podstawę przyjęto Niemcy, które były wówczas najbardziej rozwinięte gospodarczo. Członkowie społeczności ustalili, że utrzymają wartość swoich lokalnych walut i markę niemiecką w zakresie tolerancji 6% uzgodnionych stawek. Najskuteczniejszym mechanizmem utrzymywania kursu wymiany w uzgodnionym przedziale była stopa procentowa i własne rezerwy walutowe poszczególnych krajów.

W 1990 roku w Wielkiej Brytanii pojawiły się problemy gospodarcze: wysoka stopa inflacji, spadek produkcji, niska konkurencyjność na rynku zagranicznym. Wszystkie te problemy zmusiły Wielką Brytanię do przystąpienia do europejskiego mechanizmu wymiany walut. Od tego momentu kurs GBP nie podlegał warunkom rynkowym, ale był uzgadniany z innymi członkami społeczności. Po przyłączeniu się do społeczności, gdy kurs GBP wynosił 2,95 marek niemieckich, Wielka Brytania zobowiązała się wspierać go w przedziale 2,78 - 3,13 marek.

Rząd Wielkiej Brytanii miał nadzieję, że dołączenie do społeczności stanie się swoistym „motorem”, który może wskazywać właściwy sposób rozwiązywania problemów gospodarczych. Tak było przez pierwsze dwa lata. Rząd nie mógł jednak arbitralnie kontrolować podaży pieniądza, stopa inflacji spadła, bezrobocie również się zmniejszyło. Jednak w 1992 roku kraj został dotknięty światową recesją. Rząd brytyjski nie mógł nic zrobić, ponieważ był związany warunkami umowy. Stało się jasne, że funt brytyjski został zawyżony, a stopa była utrzymywana na dopuszczalnym minimum wyłącznie dzięki gwarancjom banku centralnego.

16 września 1992 roku media opublikowały przemówienie prezesa Bundesbanku, który powiedział, że niektóre waluty europejskie upadną, a niemiecka próba wsparcia nie rozwiąże problemu. Inwestorzy postrzegali to jako sygnał. Fundacja Quantum George’s Sorosa budowała ogromną krótką pozycję w funtach szterlingach wartą 1,5 miliarda dolarów, a następnie zwiększyła wolumen pozycji krótkiej do 10 miliardów dolarów.

Jak to działa? Załóżmy, że masz partnera, który jest gotów pożyczyć ci kilka brytyjskich funtów przy niewielkim oprocentowaniu. Pożyczasz 10 funtów i kupujesz za nie 29,5 niemieckich marek. Teraz czekasz aż cena funta spadnie w stosunku do marki, ponieważ po sprzedaniu 29,5 marek otrzymasz nie 10, ale 12 funtów (warunkowo). Musisz jednak mieć pewność, że kurs wymiany spadnie.

Fundusz Quantum Sorosa pożyczył ponad 10 miliardów funtów brytyjskich, jednocześnie go sprzedając. To samo zrobiły fundusze hedgingowe. Zanim w Wielkiej Brytanii rozpoczął się dzień roboczy, 17 września sprzedano miliardy funtów. Wartość brytyjskiej waluty dramatycznie spadała. Bank Anglii nie miał rezerw, nie mógł kupić oferowanej ilości funtów po kursie ustalonym zgodnie z mechanizmem kursów walutowych. Aby skłonić inwestorów do zakupu funtów, rząd Wielkiej Brytanii podniósł stopę bankową o 5%, co jednak nie pomogło - rynek uwierzył w słabość GBP. W końcu rząd został zmuszony do wycofania funta szterlinga z europejskiego mechanizmu kursowego (ERM) po tym, jak nie był w stanie utrzymać funta powyżej uzgodnionego dolnego limitu w ERM. Kurs funta natychmiast spadł o 15% do poziomu marki niemieckiej, i o 25% w stosunku do USD.

Ta historia jest doskonałym przykładem tego, jak psychologiczne przekonanie doyczące rynku wpływa na kursy walut. Jeśli kilka funduszy hedgingowych zbywa więcej kapitałów niż rezerwy banku centralnego, może to zasadniczo wpłynąć na kursy walutowe, a bank centralny nie będzie miał wystarczających narzędzi do ustabilizowania kursu.

Wniosek: na kurs wymiany walut wpływa wiele czynników lokalnych i światowych, które profesjonalny trader powinien monitorować i przewidywać. Nie należy zapominać o możliwej manipulacji informacyjnej za pośrednictwem mediów. Czy trudno jest wziąć to wszystko pod uwagę? Tak, to dość trudne. Dlatego mogę ci polecić tylko jedno: zdobądź doświadczenie handlowe, słuchaj intuicji i zróżnicuj ryzyko. To właśnie radzę zrobić w praktyce, otwierając konto demo i postępując zgodnie ze wskazówkami podanymi w artykule. Jeśli uważasz ten artykuł za interesujący, masz pytania lub komentarze, dołącz do dyskusji pod artykułem!

P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)