Milczenie FED, w odpowiedzi na krytykę prezydenta USA, jest najlepszym wyjściem
Głupi przykład jest zaraźliwy. W ślad za nie ustającym w krytykowaniu FED Donaldem Trumpem naciskać na Bank Rezerw Australii zaczął miejscowy rząd. Będący u władzy Konserwatyści bardzo chcą ją utrzymać w swoich rękach podczas mających się odbyć wyborów parlamentarnych i oprócz bodźca fiskalnego są gotowi do osłabienia polityki pieniężno-kredytowej. Niby spowolnieniu PKB zielonego kontynentu z 4% w pierwszej połowie 2018 r. do 1% w drugiej winny jest RBA. On, wbrew zbierającym się nad gospodarką chmurom, utrzymuje cash rate na zbyt wysokim poziomie 1,5%. Szefostwo rządu potrzebuje kozła ofiarnego, a staje się nim Bank Centralny! Co za cyrk! Zresztą lepiej być w cyrku politycznym, niż na politycznym cmentarzu.
Bez względu na wszystkie swoje wysiłki, są ludzie, którym się podobam. Rozczarowany swoim wyborem poprzednich członków FOMC Donald Trump postanowił wyznaczyć na dwa pozostałe stanowiska lizusa Stephena Moore’a i swojego gorącego zwolennika Hermana Caina. Nieważne, że pierwszy z nich ma nieopłacone podatki w wysokości $75 tys., a dugi został oskarżony o molestowanie seksualne. Najważniejsze, że obaj uważają krytykę FED ze strony prezydenta za sprawiedliwą i gotowi są przegryźć aortę tym, którzy o nim źle mówią. A co ważniejsze! Ci ludzie są w stanie szybko i dobrze wykonać każdą chałturę.
Rozumiejąc, że nie jest w stanie zwolnić Jerome Powella, gospodarz Białego Domu postanowił tak uprzykrzyć mu życie, aby odszedł ze stanowiska sam. A jak jeszcze postępować z człowiekiem, który podwyższa stawki wbrew nawoływaniom prezydenta, aby tego nie robił i nie obniża ich wbrew oświadczeniu głównego doradcy ekonomicznego Larry Kudlow o konieczności osłabienia polityki? Patrząc na wydającego się być skromnym i nieco niepewnym Powella, Donald Trump z pewnością myślał, iż będzie można na niego wywrzeć nacisk. To nie Janet Yellen, dla której dialog „moja droga, gdzie mój ręcznik” – „weź mop!” wyda się wyjściem z sytuacji.
Przyjaciel Jay mógłby puścić mimo uszu napaści oraz krytykę. Co on, szczerze mówiąc, i robi. I trzeba powiedzieć, pomaga! Odpowiedź na wylewaną żółć prezydenta w postaci oświadczeń nt. apolityczności FED wygląda rozsądnie. Wstrząsające okrzyki gospodarza Białego Domu przypominają kłótnię rodzinną: żonie już zbrzydło krzyczenie na męża, a on prosi ją, żeby się uspokoiła…
Najlepsze wyjście to ignorowanie krytyki i poruszanie się po wyznaczonej drodze. Właśnie tym zajmuje się i FED, i dolar amerykański. Wydawałoby się, że jeśli prezydent chce dewaluacji, to zielonego trzeba się pozbywać. Niestety, ale czasy Richarda Nixona, który zmusił Bank Centralny do obniżenia stawki, wsparcia wzrostu ekonomicznego i który osiągnął przy jego pomocy ponownego jego wyboru już minęły. Wtedy zamieniło się to w niekontrolowaną inflację i utratę autorytetu FED. Jerome Powell i jego ekipa nie zamierzają stawać na te same grabie. Oni znakomicie wiedzą, że nadzieja umiera ostatnia, a głupota nie umiera wcale.
Wykres cen EURUSD w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
