Donald Trump zakłócił spokojne życie światowej gospodarki
Nie jestem Niemcem, aby stawiać się o czasie! Złe wiadomości z Niemiec przyszły nie w porę, co po raz kolejny zmusiło wspólną walutę europejską do zanurzenia się pod wodę. Już kilka razy wypływała ona jak gumowa piłeczka, ale nie udaje się rozpostrzeć skrzydeł i wzlecieć. Grzechy nie są odpuszczane. Cudze grzechy. Donald Trump, który urządził sobie porachunki z Chinami nie mógł przewidzieć, że wojna handlowa zamieni się we wzmocnienie dolara. Tianxia pociągnie za sobą na dno strefę euro i euro… Jeśliby wiedział, nie zacząłby? Nie jestem pewien. Człowiek, który się wychował w burdelu, nie może pomyślnie rządzić klasztorem. W handlu oraz gospodarce ogólnoświatowych wszystko odbywało się cicho i spokojnie, dopóki do władzy nie doszedł ekscentryczny Republikanin…
Czy tylko mi się wydaje, że Amerykanie od dawna nie strzelali do swojego prezydenta? W ciągu ostatniego ćwierćwiecza nikt z gospodarzy Białego Domu nie próbował tak trzymać w garści FED, jak to robi pan Trump. W 2018 r. wezwał Jerome Powella do niepodwyższania stawki, w 2019 r. wymaga nie tylko jej obniżenia, ale i reanimacji QE. I przyznać należy, że Donald Trump pomyślnie wykona swoją pracę. Przedstawiciele Banku Centralnego gotowi są siedzieć na poboczu, nawet jeśli sytuacja w gospodarce USA będzie się poprawiać. A przecież właśnie to się teraz dzieje! Silna statystyka rynku pracy podpowiada sprzedażom detalicznym oraz bilansowi handlowemu, iż pogoda się poprawia. Ale FED woli działać zgodnie z zasadą: teraz na zewnątrz jest bardzo ładnie, ale wychodzić tam, oczywiście, nie będę.
W takiej sytuacji inicjatywa od dolara USA powinna przechodzić w ręce jego konkurentów. Dawno już pora była wykorzystać pasywność amerykańskiego Banku Centralnego, tym bardziej, że i Chiny zaczynają przejawiać oznaki życia. Przykład jego konfliktu ze Stanami ostatecznie zapewnił UE i Japonię, że nie warto korzystać z hasła „tak by się chciało, aby ktoś przyszedł i pożałował. Pożałował, że przyszedł”. Bruksela i Tokio są gotowe siąść do negocjacji i przedyskutować cła w handlu. Najważniejsze, aby Trump nie zmusił ich do wzmacniania własnych walut na wzór chińskiego juana. Inaczej trzeba będzie zapisać się na wizytę do WTO”
- Doktorze, często myślę o samobójstwie…
- W takim wypadku poproszę zapłatę z góry.
Jeżeliby Niemcy przynieśli dobre wieści na czas, euro mogłoby wykorzystać pasywność euro. Niestety, ale światło na końcu tunelu okazało się zbliżającym się pociągiem. Aktywność biznesowa w sektorze produkcyjnym Niemiec jest daleka od swojej najlepszej kondycji, a i sektor usług strefy euro nieoczekiwanie rozczarował. Euro zostało zmuszone przysiąść, jednak tak już przywykliśmy do paradoksów na rynku, że nie będziemy się dziwić, jeśli jutro on wzleci. MFW obniża prognozy wzrostu globalnego PKB, a światowe indeksy giełdowe odznaczają się najlepszym startem za ostatnie dziesięciolecia. Krajobraz polityczny w Wielkiej Brytanii ani trochę się nie poprawił, a funt to najlepszy wykonawca G10. FED odmawia podwyższania stawek, a dolar USA rośnie. Forex jest pełen paradoksów i stale przypomina „nie wierz oczom swoim, a uszom”:
- No cześć, Zenek!
- Tak w ogóle to jestem Natalia...
- A w telefonie mojego męża widniejesz jako Zenek!
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)
Wykres cen EURUSD w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
