W celu rozszerzenia naczyń strefy euro, prawdopodobnie, niezbędna będzie prolongata QE
Nie istnieje taki synoptyk, który chociaż raz w życiu nie przewidziałby pogody. Nie istnieje taki analityk, który choć raz, w ciągu swojej kariery zawodowej, prawidłowo nie przewidziałby, do jakiego poziomu wzrośnie kurs walutowy. Nie ma takiego banku centralnego, który chociażby raz podczas swojej działalności nie przewidziałby, w jakim miejscu będą znajdować się PKB, inflacja oraz bezrobocie przez określony czas. Zadziwia optymizm EBC, który wciąż dostarcza rynkom finansowym mantrę o szybkiej odbudowie gospodarki strefy euro. Aktywność biznesowa spowalnia czwarty miesiąc z rzędu, a Mario Draghi, wraz z kolegami, są pewni co do swoich pozytywnych prognoz. Niestety, inwestorzy przestali bawić się w „nie wierz oczom swoim, zaufaj moim słowom”.
W drugiej połowie 2017 euro wspinało się w górę dosłownie na skrzydłach dzięki najlepszej, w ciągu ostatnich 10 lat, dynamice PKB i rosnącej pewności co do rozpoczęcia normalizacji polityki monetarnej. Słuchy o zakończeniu QE i podwyższeniu stawek przez EBC niepokoiły aktywa z powodu wspomnień nt. histerii konusowej 2013. Ich posiadacze w końcu zrozumieli, iż pieniądze to nic złego. Zło przecież tak szybko się nie kończy.
W rezultacie Europejski Bank Centralny był zmuszony zmniejszyć miesięczne zakresy zakupów aktywów z €60 mld do €30 mld i określić termin zakończenia programu luzowania ilościowego. Mowa była o sierpniu 2018. Pod warunkiem, iż wszystko będzie szło zgodnie z planem. Niestety, ale w pierwszym kwartale naczynia krwionośne gospodarki europejskiej zaczęły się zwężać i koniak QE już nie pomaga.
-Koniak jest dobry na serce, rozszerza naczynia.
-Tak, ale przecież potem one ponownie zaczynają się zwężać…
-Nie no, do tego nie dopuścimy!
W drugiej połowie wiosny inwestorzy wspomnieli o prolongacie terminów programu luzowania ilościowego, w mniejszym stopniu, do końca 2018 i wzięli się za aktywne krótkie pozycje EUR/USD. Patrząc na pustą szklankę gospodarki strefy euro, sprzedający – pesymiści ze zgrozą wykrzykują „wszystko wypili, gady”, a optymista EBC, odwrotnie, próbuje zapewnić elektorat, iż „jeszcze nie nalewano!”.
W maju do bólu głowy EBC doszedł czynnik polityczny. Po wyborach w Holandii i Francji w 2017 wszyscy, wydawałoby się, na długo zapomnieli o eurosceptykach. A tu o, ponownie przypomnieli o swoim istnieniu. Po marcowych wyborach we Włoszech spadkobiercy zaczęli zawzięcie dzielić w sądzie nieszczęście. Najlepiej udało się to Lidze i „Pięciu Gwiazdom”. Partie zaczęły przedyskutowywać kwestie wyjścia republiki ze strefy euro i wybaczenia długów ze strony EBC. Oby Bankowi Centralnemu nie przyszło pić herbatę z nimi:
-Moja droga, piję herbatę z melisą i Włochami.
-Oj, pij co chcesz ze swoimi babami!
Póki co Frankfurt trzyma się swoich prognoz dosłownie jak tonący brzytwy, a potomkowie wielkiego Rzymu są jedynie pretekstem eurosceptyków, podstawowa para walutowa toczy się po pochyłej. Próby „byków” przejścia do kontrataku przypominają syzyfową pracę, a banki – „niedźwiedzie” popisują się nowymi prognozami. 1,15? 1,1? Mniej? Raz w roku i z kija można strzelić. Czyżby to miało nastąpić teraz?
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)
Wykres cen EURUSD w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
