Zarówno USA, jak i Chiny zamierzają rozwiązywać swoje problemy kosztem innych krajów
Jak wyjaśnić kotu, że nadszedł czas, aby to on mnie utrzymywał? Mi zwyczajnie, po ludzku żal jest Chińczyków, którzy nie rozumieją, dlaczego muszą zmniejszać dodatnie saldo handlu zagranicznego ze Stanami, ale patrząc jak spowalnia gospodarka Tianxii, zmuszeni są do pójścia na ustępstwa. Donald Trump z jego hasłem „Ameryka przede wszystkim!” postanowił skroić całą gospodarkę światową na nowo i trzeba przyznać prezydentowi USA, że mu się to udaje! Zresztą protekcjonalizm jest jak bumerang: cło na import, nałożone w odpowiedzi już zaczyna dawać o sobie znać w postaci pogorszenia amerykańskiej statystyki makroekonomicznej. Co by w najbliższym czasie nie trzeba było wymieniać piły spalinowej na protezę!
Właściwością obecnie prowadzonych negocjacji jest dość twarda pozycja Waszyngtonu w stosunku do obietnic Pekinu. Tianxia już dawno zapowiadała i rynkowe reformy, i wycofanie subsydiów w celu wsparcia przedsiębiorstw państwowych. Teraz Stany wymagają potwierdzenia: dajcie nam listę firm, otrzymujących wsparcie oraz dowody na to, że pozbawicie ich pomocy w przyszłości. Jak to się mówi, celne słówko pomoże, ale pieniądze bardziej. Teraz wiara w obietnice nie jest w modzie, potrzebne są konkretne działania.
Chiny wciąż udają nic nierozumiejącego kota, pełnego zdziwienia wzruszającego ramionami, ale idą na kompromis! Proszę powiedzieć, jakiemu krajowi będzie odpowiadać, gdy inne państwo wskaże mu, jaki powinien być kurs miejscowej waluty? Waszyngton żąda stabilnego juana. Ale, przepraszam, stabilnego w realnym czy nominalnym wyrażeniu? W stosunku do dolara czy kosza walutowego? Jeśli mowa jest o zachowaniu bieżącego trybu ograniczonego wahania, to Chiny wcale nie muszą nic robić. Generalnie pod pojęciem „stabilna” rozumiana jest „silna” jednostka pieniężna. Stany zaczynają czuć na swojej skórze skutki ceł na import, które Tianxia wprowadziła w odpowiedzi i próbują, przy pomocy rewaluacji juana, zniwelować ich negatywny wpływ na eksport amerykański oraz PKB. Mądre myśli przychodzą do głowy dopiero wtedy, kiedy głupot już się narobiło!
Cecha narodowa: jeśli kociołek gotuje, głodny nie będziesz. Naturalnie zwiększenie kilka razy zakupu produkcji rolnej, półprzewodników, produktów energetycznych i innych to to samo, co zostań bez spodni. Jednak jeśli zrobić to kosztem innych, to można zachować dobrą minę do złej gry. Przeniesienie produkcji montażowej z Meksyku i Malezji do Stanów, zakaz dostawy węgla z Australii do chińskich portów to ogniwa jednego łańcucha i w najbliższej przyszłości proces przerzucania ciężaru problemów na cusze barki odbędzie się jeszcze szybciej. Dokładnie tak samo, jak i USA „do interesującej, zajmującej pracy potrzebny jest ładowacz”, tak i Chinom trzeba znaleźć kozła ofiarnego. I jeśli jesteś duży, to problemów z tym nie powinno być.
Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki, ale można dwukrotnie stanąć na te same grabie. Doświadczenie lat 90 niczego nie nauczyło Donalda Trumpa i mimo wszystko zabrał się, przy pomocy protekcjonalizmu, do budowania świetlanej przyszłości dla USA. Problem w tym, że o ile w 2018 z powodu bodźca fiskalnego gospodarka amerykańska nie odczuwała na sobie skutków wojen handlowych, to w latach 2019 – 2020 z pewnością poczuje. Czy czas zwijać wędkę?
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)
Wykres cen USDCNH w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
