Czy nie za wysoko wspięły się europejskie indeksy giełdowe?
Wiara inwestorów w to, że banki centralne mogą rozwiązać każdy problem jest na tyle duża, że zaczyna przypominać parodię. Donald Trump nie na próżno postawił na silną gospodarkę i zaciera teraz ręce z satysfakcją, patrząc na dynamikę amerykańskich indeksów giełdowych. Jednak czy można mówić o mocnych pozycjach gospodarki strefy euro, przyglądając się historycznym maksimom EuroStoxx 600? Wyścig akcji europejskich to próba ucieczki od samego siebie. Większość tych, którym udało się to zrobić, złapali sanitariusze.
Indeksy giełdowe starego świata z uporem idą na północ dzięki wierze w obecność u EBC jakiejś tajnej broni, która wyleczy i Niemcy, i strefę euro. nieważne, że członkowie Rady Zarządzającej zaczynają rozprawiać o szkodliwości efektów ubocznych QE i polityki ujemnych stóp. Nieważne, że wydatki na pożyczki w Europie są na tyle niskie, że sam Donald Trump zaczyna jej zazdrościć. Wszyscy wierzą, że Christine Lagarde ma tajną bazookę. Nasza broń jest najstraszniejsza na świecie. Nigdy nie wiesz, dokąd poleci i kiedy huknie.
Mowa jest srebrem, a milczenie złotem. EBC, patrząc na zadziwiający wyścig Euro Stoxx 600, woli milczeć:
- Christine, a czym się Pani różni od bolończyka? On milczy i Pani milczy.
- Jest różnica! On mówić nie umie, a ja się boję...
Rzeczywiście przy obecnym spadku kursu euro do poziomu prawie 3-letniego dna najważniejsze jest, aby nie powiedzieć za dużo. Co więcej wystraszy się inwestorów i odwrócą oni trend spadkowy. A tak jest możliwość podciągnięcia inflacji bliżej poziomowi 2% przy pomocy dewaluacji… Zresztą Rada Zarządzająca ma też wyjście zapasowe, mianowicie zrzucenie odpowiedzialności na rządy. Niby my sprawiliśmy, że wy, zaciągając pożyczkę, jeszcze i pieniądze za to dostajecie, nadszedł czas zrobić coś dobrego dla gospodarki. Na przykład wykorzystać bodziec fiskalny.
Jest jeden problem. Po Brexicie budżet europejski w ciągu najbliższych 7 lat będzie borykać się z ogromną dziurą, ponieważ po rozwodzie największy płatnik po Niemczech nie zamierza więcej wpłacać pieniędzy. I choć po rozwodzie byli małżonkowie zazwyczaj zaczynają bawić się w „kto jest szczęśliwszy?”, UE nie bardzo się udaje. Bogate kraje nie chcą dodatkowo płacić, biedne trzęsą się ze strachu z powodu wcześniej obiecanych im wsparć. Najciekawsze jest to, że i jedni, i drudzy zasłaniają się swoją chęcią sprawienia, iż ludzie będą szczęśliwsi. A przecież wszyscy znakomicie rozumiemy, że kiedy politycy zaczynają troszczyć się o naród, coś oczywiście drożeje.
Europa jest pełna paradoksów. Indeksy giełdowe rosną jak na drożdżach, mimo słabej gospodarki. EBC wyczerpał swoje możliwości, ale wszyscy wokół są pewni co do tego, że ma on tajną broń, a urzędnicy europejscy po raz kolejny udowadniają, że nasze dobro jest najważniejsze, zasłaniając się zagrożeniem wyjścia eurosceptyków z nor. Niemcy nie mają zamiaru łatać dziury, która powstała po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE w pojedynkę, a Portugalia nie chce rozstawać się z obiecanymi jej pieniędzmi, które przeznaczone zostaną na rozwój rolnictwa. Co by Unia Europejska nie zaczęła pękać w szwach. Najpierw uciekła żona, potem pies i kot. Teraz przyglądam się, jak ciężko rybakom jest pchać akwarium w stronę drzwi.
P.S. Podobał się mój artykuł? Udostępnij go w sieciach społecznościowych, najlepszy sposób na podziękowanie:)
Wykres cen EURUSD w czasie rzeczywistym
Treść tego artykułu stanowi wyłącznie prywatną opinię autora i może nie pokrywać się z oficjalnym stanowiskiem LiteForex. Materiały publikowane na tej stronie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako porada inwestycyjna ani konsultacja w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE.
Zgodnie z przepisami prawa autorskiego artykuł ten jest chronionym obiektem własności intelektualnej, co obejmuje zakaz kopiowania i rozpowszechniania bez zgody.
